«Μωρό μου, γέμισε τον κουβά να σφουγγαρίσω μόλις τελειώσω με το σκούπισμα.» Ακούγεται απ’ το βάθος η φωνή του, ας τον πούμε Θανάση. Ο Θανάσης, λοιπόν, μόλις έκανε μια καλή πράξη. Βοήθησε στο καθάρισμα του σπιτιού του. Βασικά, για μισό. Βοήθησε; Τι σημαίνει βοήθησε; Μένει κι αυτός εκεί εκτός απ’ τη γυναίκα του, άρα λερώνει το ίδιο –ίσως και περισσότερο–, άρα δε βοήθησε, απλά καθάρισε.

Μπα, τι μας λες. Κάποιος άλλος θα σκεφτεί πως κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο. «Ο Θανάσης δουλεύει κι είναι ο άντρας του σπιτιού, δεν έχει καμία δουλειά με καθαριότητες. Πού πήγαν πια οι ρόλοι;» Ελπίζουμε εκεί που πήγε κι ο σεξισμός, στον αγύριστο. Ο Θανάσης μια χαρά δουλειά έχει με καθαριότητες, όπως έχει κι η σύντροφός του. Το πιθανότερο πως εργάζονται κι οι δύο, άρα κουράζονται κι οι δύο, και το λιγότερο που έχουν να κάνουν είναι να μοιράσουν τις αγγαρείες του σπιτιού.

Φυσικά, δεν υπάρχουν κανόνες, ούτε υποχρεώνεται κανείς σε ακριβές μοίρασμα. Είναι στην ευχέρεια του κάθε ζευγαριού το πώς θα συμφωνήσει να τα χωρίσει. Κάποιοι τη βρίσκουν με τις εσωτερικές δουλειές κι άλλοι αναλαμβάνουν τις εξωτερικές (σουπερμάρκετ, λογαριασμοί κλπ). Ή ίσως και να μην έχουν καν πρόγραμμα, όπως προκύψει. Κι ο Θανάσης πάλι ίσως να γουστάρει να πλένει τα πιάτα όσο η γυναίκα του παρακολουθεί ακόμη έναν κύκλο Grey’s Anatomy. Υπάρχουν και κάποιες φορές, βέβαια, που αναγκάζεται να το κάνει. Κάποια πράγματα θέλουν θυσίες ή απλά κίνητρο. Θέλεις μασάζ, Θανασάκη; Θα πλύνεις τα πιάτα πρώτα. Έτσι πάει, δούναι και λαβείν.

Υπάρχουν κι οι εξαιρετικές μέρες, βέβαια, που αποφασίζουν να καθαρίσουν το σπίτι μαζί. Ο καθένας αναλαμβάνει αυτό που του αρέσει και για ό,τι περισσέψει θα βγάλουν κι οι δύο τους κρυφούς τους άσους μέχρι κάποιος να υποκύψει. Εκείνος θα βάλει πλυντήριο, εκείνη θα τα απλώσει. Αν εκείνος σιδερώσει, εκείνη θα ετοιμάσει το φαγητό.

Τίποτα το περίεργο και το ανορθόδοξο σ’ όλο αυτό. Ζούμε στο 2019, αποχαιρετάμε απαρχαιωμένα στερεότυπα  κι εκτιμάμε τον σύντροφό μας, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά. Όχι, ο άντρας που συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού δεν είναι θύμα ούτε υποχείριο. Είναι ώριμος και κατανοεί πως δεν είναι υποχρεωμένη η σύντροφός του να εγκλωβιστεί στο νοικοκυριό, γιατί αυτό υπαγόρευε κάποτε το κοινωνικό της φύλο. Εξάλλου, εκτός από τον αγαπητό Θανάση πιθανότατα δουλεύει κι η σύζυγος. Αν έχουν και παιδιά, τότε παράλληλα αναθρέφει και τα παιδιά τους κι οφείλει κι αυτός να συμμετέχει ενεργά σε όλα.

Όχι, κανείς δε θα του φορέσει φακιόλι και ποδιά. Είναι ντεμοντέ, εξάλλου. Αλλά αν θέλει το βράδυ να έρθουν οι φίλοι του να δουν μπάλα και να πιουν μπίρες, θα πρέπει να συμμαζέψει το σπιτάκι του. Κι αν το κορίτσι του έχει χρόνο, θα αναλάβει το μενού.

Και ναι, θα υπάρξουν φορές που θα ‘ναι κι οι δύο κουρασμένοι απ’ τη δουλειά, φορτωμένοι απ’ την καθημερινότητα και κανείς δε θα ‘χει όρεξη να μαζέψει τα ρούχα απ’ την ταράτσα. Ίσως κοντραριστούν, ίσως πάει να το φορτώσει ο ένας στον άλλο. Ίσως κάποιος υποχωρήσει για να ‘χει το πάνω χέρι την επόμενη φορά ή απλά μπορούν να τα παρατήσουν στα σχοινιά τους και να μπουν για ένα ζεστό αφρόλουτρο μαζί. Κι ύστερα θα τη βρουν την άκρη.

 

Συντάκτης: Χριστίνα Βακαλούμη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη