Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί κι ερωτευμένοι! Ατάκα που εκφράζει ζευγάρια τα οποία άντεξαν τον ερχομό του παιδιού τους και παρέμειναν ενωμένοι μετά από αυτή την τεράστια αλλαγή στη ζωή τους. Να υπάρχουν, άραγε, πολλά τέτοια ζευγάρια;
Με τον αριθμό των διαζυγίων να ανεβαίνει αισθητά τα τελευταία χρόνια –κυρίως κατά τα πρώτα δύο έτη στα οποία το ζευγάρι έχει αποκτήσει απογόνους–, κάποιοι έχουν την τύχη να δηλώνουν ακόμη ερωτευμένοι κι αγαπημένοι με το έτερόν τους ήμισυ και να μεγαλώνουν όμορφα την οικογένειά τους.
Κατά πόσο έχουν αλλάξει οι εποχές και δεν μπορούν πλέον οι οικογένειες να συνυπάρχουν ολοκληρωμένες όπως παλιά; Προφανώς κι έχουν διαφοροποιηθεί πολλά δεδομένα στη διαχείριση και συνύπαρξη των δύο φύλων και φυσικά πλέον ένα διαζύγιο δε θεωρείται μεμπτό όπως παλιότερα, ανοίγοντας τον δρόμο στους δυστυχισμένους που έμεναν μαζί από φόβο ή συμβιβασμό. Δεν μπορείς να κρίνεις ποσοτικά τους χωρισμούς μιλώντας για θετική ή αρνητική εξέλιξη, γιατί όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες.
Ξεκινάς ερωτευμένος και με τρέλα μια σχέση και πορεύεσαι με τον σύντροφό σου σε μια κοινή ζωή. Δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό και παίρνεις το ίδιο ως αντάλλαγμα. Αγάπη, τρέλα, σεξουαλική ζωή στο ζενίθ, ταξίδια, ξενύχτια, επεισοδιακοί τσακωμοί κι άλλα πολλά είναι τα συστατικά μιας σχέσης. Και κάπου εκεί, αποφασίζετε να γίνει μόνιμη αυτή η κοινή σας πορεία και, φυσικά, τι πιο μόνιμο απ’ τον ερχομό ενός παιδιού!
Το τι φαντάζεσαι πως θα συμβεί με το τι θα ζήσεις πραγματικά απέχουν χιλιόμετρα. Δεν μπορεί κανείς, άλλωστε, να φανταστεί πως ένα μικροσκοπικό πλασματάκι φέρνει τα πάνω κάτω κι αλλάζει τις ισορροπίες και τα μέχρι τώρα δεδομένα. Κι όμως, τα πάντα ανατρέπονται.
Και, θα μου πεις, είναι αυτοί λόγοι για να φτάσει ένα ζευγάρι στον χωρισμό; Αυτοί καθ’ εαυτούς όχι, ίσως δεν είναι, αλλά αν σκεφτείς τη συχνότητα και το πόσο τεταμένη είναι η όλη κατάσταση μετά το παιδί με όλα τα συναισθήματα να ‘ναι στο πικ τους, ίσως αναθεωρήσεις.
Γιατί απ’ τις άπειρες αγκαλιές και τα φιλιά να περνάς στις άπειρες διαφωνίες, και κυρίως να διαφωνείς όχι για κάτι το οποίο αφορά τη μεταξύ σας σχέση αλλά ουσιαστικά έναν άλλο άνθρωπο, είναι κάπως υπερβολικό κι εξαντλητικό.
Είναι, λοιπόν, δεδομένος ο χωρισμός μετά το παιδί; Και βέβαια όχι. Οι διαφωνίες σαφώς και θα υπάρξουν -άσχημες μέρες πάντα υπάρχουν, άλλωστε. Αλλά πέρα απ’ το παιδί, το οποίο σας δένει, πρέπει να βρείτε τρόπους για να μην πέσετε σε λήθαργο ως σύντροφοι. Όπως είναι λογικό, εξάλλου, κάθε σχέση για να κρατηθεί ζωντανή χρειάζεται συνεχή φροντίδα και χρόνο, όπως ακριβώς κι ένα μικρό παιδί.
Ο χρόνος μεταξύ σας θα ‘ναι περιορισμένος πλέον, τα ραντεβού σας θα μειωθούν κατά πολύ, ίσως και να ‘ναι ανύπαρκτα για κάποιο διάστημα. Το σεξ θα περιοριστεί κυρίως τον πρώτο καιρό κι οι ταινίες που βλέπατε αγκαλιά το βράδυ θα αντικατασταθούν από κλάματα κι εξουθενωμένους ύπνους. Αλλά, αν υπάρχει θέληση και κατανόηση, θα βγείτε αλώβητοι από όλη αυτή την περιπέτεια και πολύ πιο δεμένοι!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη