Όταν γίνεσαι μάνα γεννιέσαι ξανά

Δύο ροζ γραμμούλες είναι η αρχή της καινούριας σου ζωής. Αρχικά δεν το νιώθεις. Οι εννιά μήνες είναι το εύκολο της υπόθεσης. Το μόνο που αισθάνεσαι είναι όλα αυτά τα περίεργα συμπτώματα, την αλλαγή του σώματός σου και τις ορμόνες σου που τρελάθηκαν και κάνουν πάρτι. Δε διανοείσαι πως με τον ερχομό ενός μικρού πλάσματος θα αλλάξουν όλα. Κι όταν λέμε όλα, δεν εννοούμε μόνο ότι δε θα ‘σαι ποτέ πλέον μόνη σε αυτή τη ζωή, μιλάμε και για πιο εσωτερικά θέματα.

Πρακτικά αλλάζει το πλάνο. Από δύο γίνεστε τρεις, ή και τέσσερις και πέντε. Δεν έχει σημασία ο αριθμός εξάλλου, κάθε φορά που γίνεσαι μητέρα τα ίδια νιώθεις. Αν είσαι τυχερή, θα αποχαιρετήσεις τη δουλειά σου, έστω για κάποιο μικρό διάστημα, αφού θα χρειαστεί να αφοσιωθείς στο θαυματάκι σου. Κεφάλαιο ύπνος. Δεν άκουσα; Πώς είπατε; Το μωρό σου είναι το καινούριο σου ξυπνητήρι, δεν έχει ρυθμιστεί ακόμη βέβαια και σε ξυπνάει συχνά πυκνά -αν σε αφήσει να κοιμηθείς, φυσικά.

Θα κληθείς να ανακαλύψεις τρόπους να κάνεις πράγματα με το ένα σου χέρι, γιατί το άλλο θα ‘ναι συχνά ρεζερβέ. Κολικοί, δοντάκια, άγχος αποχωρισμού κι ό,τι άλλο φανταστείς, θα τα περάσεις αγκαλιά με το μωράκι σου. Γιατί μόνο στην αγκαλιά σου θα ηρεμεί και πολλές φορές ούτε καν εκεί.

Περνώντας στο ψυχολογικό κομμάτι, αλλάζει όλη σου η κοσμοθεωρία. Τα πράγματα που σε ενδιέφεραν πριν, πλέον σε αφήνουν παγερά αδιάφορη. Ο καθιερωμένος καφές με μια αγαπημένη φίλη αναβάλλεται πολλές φορές. Δε σε νοιάζει κανένας και τίποτα. Ούτε αν καίγεται ο κόσμος γύρω σου. Το μόνο που σε νοιάζει είναι αυτό το πλάσμα. Το πλασματάκι σου. Μπορείς να το κοιτάζεις, να το φιλάς και να το μυρίζεις ώρες ολόκληρες. Ξεχνάς ακόμη και την αϋπνία σου.

Η ευτυχία σου δεν περιγράφεται. Είσαι πεπεισμένη πλέον πως ο προορισμός σου ήταν αυτός, να δώσεις ζωή σε αυτό το μικροσκοπικό ανθρωπάκι. Βέβαια, μαζί με την ευτυχία της μητρότητας έρχονται κι εκατομμύρια φόβοι, φυσικό επακόλουθο αυτής της σχέσης μάνας-παιδιού. Μόλις λοξοδρομήσεις, λοιπόν, και σκεφτείς κάτι άσχημο, μια αγκαλιά με το μωρό σου αρκεί για να δημιουργήσεις όμορφες εικόνες και πάλι.

Μεταξύ μας, το ξέρεις κι εσύ πως ποτέ ξανά δε θα κοιμηθείς ήσυχη. Αλλά δε σε πτοεί αυτό. Έχεις αρχίσει να εκτιμάς πραγματικά τη ζωή κι όλες τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας. Τα πρώτα του λογάκια, τα πρώτα βήματα, μια αναπάντεχη αγκαλιά κι ένα φιλί του. Η πρώτη μέρα στο σχολείο, το ποίημα εκείνο που σας πήρε ώρες για να το αποστηθίσει. Αλλά και τα πρώτα κλάματα, κι οι γρατζουνιές απ’ τα χτυπήματα στο πάρκο. Ποτέ στη ζωή σου δεν ένιωσες τόσο περήφανη και τόσο φοβισμένη ταυτόχρονα.

Η κάθε μέρα με το μωρό σου είναι και μια καινούρια κατάκτηση, ένα καινούριο μάθημα και για τους δυο. Αν σε ρωτήσει κάποιος πώς θα σου φαινόταν το ενδεχόμενο να ζήσεις ξανά έστω μία μέρα της ζωής σου πριν γίνεις μαμά, χωρίς σκέψη κι απόλυτα, απαντάς αρνητικά. Αυτό που ζεις δεν το αλλάζεις με τίποτα. Δεν είχες φανταστεί πως μπορεί να υπάρξει τόσο μεγάλη αγάπη. Αγάπη ανιδιοτελής, χωρίς όρια.

Η μητρότητα είναι μια συνεχής διαμάχη ανάμεσα στο συναίσθημα και τη λογική. Απ’ τη μία θέλεις να δώσεις στο παιδί σου τον ουρανό με τα άστρα, να του χαρίσεις όλη σου τη ζωή, να το κακομάθεις. Απ’ την άλλη θες να παραδώσεις στην κοινωνία ένα σωστό ενήλικα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πρέπει ακόμη και να ‘σαι αυστηρή κάποιες φορές, αν χρειαστεί. Και κάπου εκεί συγκρούονται όλα μέσα σου.

Μη σε παίρνει από κάτω. Ζήσε την κάθε στιγμή σαν να ‘ναι η τελευταία, γιατί τα αξημέρωτα βράδια θα περάσουν γρήγορα. Πριν το καταλάβεις, το μωρό σου θα γίνει μεγάλο παιδί. Τα φιλιά του θα αραιώσουν, δε θα έρχεται πλέον στο κρεβάτι σου και το γεμάτο φωνές και κλάματα σπίτι θα ηρεμήσει. Εσύ, όμως, θα ‘σαι για πάντα η μαμά του, το λιμάνι του. Θα ‘σαι αυτή που γεννήθηκε μαζί του. Γιατί με τον ερχομό ενός παιδιού η καρδιά της μάνας ζει πλέον όπου είναι τα παιδιά της. Αυτός ο υπέροχος τίτλος της μάνας θα σας ακολουθεί πάντα!