Οι παλιοί λέγανε πως όταν θα βρούμε τον άνθρωπό μας, όλα θα είναι πολύ εύκολα ανάμεσα σε μας κι εκείνον. Δε θα χρειάζεται να προσπαθούμε να «υιοθετήσουμε» έναν καλύτερο εαυτό, αλλά θα συμπεριφερόμαστε όπως όταν είμαστε με τους φίλους και την οικογένειά μας. Από την αρχή θα υπάρχει σεβασμός και ειλικρίνεια, αν και για να πετύχει αυτή η σχέση θα πρέπει να προσπαθούμε και οι δύο πλευρές. Θα πρέπει να υπάρχει μια αμοιβαία εκτίμηση. Αν όχι, τότε θα «χάσουμε» τον εαυτό μας στην προσπάθεια να αποδείξουμε ότι είμαστε κάτι το οποίο δεν ισχύει και θα οδηγηθούμε σε μια μη υγιή σχέση. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις όμως για να υπάρξει μια υγιής σχέση; Τι πρέπει να τηρείται τελικά και τι να αποφεύγεται; Πόσες φορές, άραγε, έχουμε βρεθεί να κρυβόμαστε πίσω από μια φαινομενικά «υγιή» σχέση, ενώ στην πραγματικότητα χάνουμε τον εαυτό μας κάθε μέρα και περισσότερο; Γιατί εθελοτυφλούμε; Ποια είναι τα λάθη που κάνουμε και θεωρούμε μάλιστα ότι είναι δείγμα της αγάπης μας;
1. Σταματάμε τις δραστηριότητές μας
Η αγάπη που νιώθουμε για ένα άτομο, μας οδηγεί σε πράξεις που επηρεάζουν τη μεταξύ μας σχέση. Μετατρεπόμαστε πολλές φορές σ’ ένα άβουλο ον, που δεν έχει καμία κύρια ασχολία πέρα από το να περνάει χρόνο με το έτερον ήμισύ του. Σταματάμε τις δραστηριότητες που είχαμε ξεκινήσει προτού το γνωρίσουμε, ώστε να έχουμε περισσότερο χρόνο για εκείνο. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος, καθώς δεν αφήνουμε περιθώρια για την κοινωνικοποίησή μας και την ανάπτυξή μας εκτός σχέσης.
2. «Ξεχνάμε» την παρέα μας
Όλοι έχουμε παραμελήσει τους φίλους μας στην αρχή μιας σχέσης, καθώς ζούμε τον έρωτα και δεν ξεκολλάμε από το ταίρι. Άμα συνεχιστεί όμως αυτό, γίνεται επιλογή μας να μη συμπεριλαμβάνουμε τους φίλους μας σε μια ευτυχισμένη περίοδο της ζωής μας. Τότε, «ξεχνάμε» αυτούς που μας στήριξαν στα δύσκολα και χάρηκαν μαζί μας στα εύκολα. Τους αφήνουμε σ’ ένα «διαβάστηκε», αλλά όταν χρειαζόμαστε βοήθεια πάλι σ’ εκείνους πηγαίνουμε -και δυστυχώς πολλές φορές δεν είναι πια εκεί.
3. Δικαιολογούμε άσχημες συμπεριφορές
Είναι κι αυτές οι φορές που υποβιβάζουμε τον εαυτό μας, επειδή θεωρούμε ότι έτσι δείχνουμε την αγάπη μας στον άλλον. Μειώνουμε την αξία μας, και αφήνουμε το άλλο άτομο να μας κατακρίνει και να ελέγχει τη συμπεριφορά μας. Όταν φτάσουμε σε μια ορισμένη ηλικία, έχουμε «χτίσει» τον χαρακτήρα μας και τις πεποιθήσεις μας. Πώς γίνεται λοιπόν να σβήνουμε ό,τι μας έμαθαν οι δικοί μας για να έχουμε στη ζωή μας έναν άνθρωπο που σαφέστατα δεν αξίζει να είναι μαζί μας; Γιατί επιτρέπουμε μια τέτοια συμπεριφορά; Αυτό δεν είναι αγάπη, απλά δείχνουμε την ανασφάλειά μας και ο άλλος την εκμεταλλεύεται στον ύψιστο βαθμό, για δικούς του λόγους.
4. Φοβόμαστε να εκφράσουμε την άποψή μας ή τα συναισθήματά μας
Λένε πως όταν αγαπάς, θα πρέπει να είσαι ο εαυτός σου, να μην μπορεί να διακρίνει κανείς διαφορές στην προσωπικότητά σου σε σχέση με παλαιότερα. Μπορεί να συμβεί αυτό; Πιστεύω πως όχι. Τουλάχιστον σ’ ένα μικρό βαθμό, μια αλλαγή θα υπάρξει, αλλά σε μια υγιή σχέση οφείλει να είναι προς το καλύτερο. Πόσες φορές όμως έχουμε κρύψει τα συναισθήματά μας από φόβο μην τσακωθούμε ή μήπως δε γίνει δεκτή η πρότασή μας; Είμαστε απλά άνθρωποι κι εμείς με τις δικές μας πεποιθήσεις, με τα θέλω μας και τις ανάγκες μας. Ποια η διαφορά μας από τους άλλους; Καμία, παρ’ όλα αυτά κρύβουμε τις αληθινές σκέψεις κι απόψεις μας για να μη «χάσουμε» τ’ άτομο δίπλα μας. Ενώ θα έπρεπε να είμαστε ο εαυτός μας και να ανοιγόμαστε πρωτίστως στο ταίρι μας.
5. Ζήλια
Είναι πολύ συχνό και φυσιολογικό σε μια σχέση να υπάρχουν πού και πού σε μικρό βαθμό συναισθήματα ζήλιας. Το ζευγάρι όμως οφείλει να τα αναγνωρίζει και να δουλεύει μ’ αυτά ώστε να έχει πιθανότητες να προχωρήσει. Αν αντίθετα οδηγείται σε συμπεριφορές που προκαλούν τσακωμούς σε καθημερινή βάση -με αιτία ή και χωρίς- τότε το πράγμα δεν πηγαίνει καλά και τα μέλη σχέσης χρειάζονται ένα διάλειμμα και προσωπική δουλειά με τον εαυτό τους. Όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει και σεβασμός. Πώς θα υπήρχε ποτέ επικοινωνία, αγάπη και συντροφικότητα σ’ έναν δεσμό, αν τα συναισθήματα ζήλιας ήταν τόσο έντονα που εμπόδιζαν την ομορφιά της φάσης από το ν’ ανθίσει;
Μια συμβουλή από εμάς που την έχουμε «πατήσει»: Μην αφήνετε να σας αλλάξει κάποιος, να σας πει ότι δεν είστε αρκετοί για εκείνους ή ότι πρέπει να αλλάξετε! Είστε αυτοί που είστε και σ’ όποιον αρέσετε. Η αγάπη σας είναι μοναδική, κι όποιος δεν μπορεί ν’ ακολουθήσει, τότε δυστυχώς δεν είναι για σας.
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου