Πώς να ρίξεις μια «ευγενέστατη» χυλόπιτα

Χυλόπιτα: Ένα απλό ζυμαρικό που μπορεί να μας πλασαριστεί στο καλύτερο εστιατόριο ως ένα από τα κύρια πιάτα του μενού, καθώς και ένας τρόπος απόρριψης ενός ατόμου που δε θέλουμε στη ζωή μας -τουλάχιστον όχι ερωτικά. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι το πώς μπορούμε ν’ απορρίψουμε κάποιον, χωρίς να φανούμε κακοί κι εριστικοί; Αρχικά η ειλικρίνεια και η αμεσότητα των απαντήσεών μας θα είναι το μεγαλύτερο ατού στην πορεία της γνωριμίας μας.

Εννοείται πως κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας με το άλλο πρόσωπο χρησιμοποιούμε α’ πρόσωπο ενικού για να αποφύγουμε διενέξεις και συγκρούσεις. Θα πρέπει να είμαστε σαφείς και ξεκάθαροι με τα συναισθήματά μας και το τι θέλουμε. Αν δούμε ότι δεν υπάρχει χημεία από το πρώτο ραντεβού ή από τις πρώτες κουβέντες που έχουμε ανταλλάξει, τότε καλό θα ήταν να αποφύγουμε μια «επανάληψη» ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει μέλλον και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε σαν φίλοι -ή και όχι. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά εφόσον δεν υπάρχει ανταπόκριση συναισθημάτων, δε χρειάζεται να το τραβάμε από τα μαλλιά. Καλύτερα να λέμε αλήθειες και να μη συμβιβαζόμαστε με καταστάσεις και ανθρώπους που δε μας κάνουν, να αισθανόμαστε «πεταλούδες» στο στομάχι κάθε φορά που βλέπουμε το άτομο που βγαίνουμε και να ξέρουμε πως η υπομονή που κάναμε ήταν αυτή τη φορά η σωστή επιλογή.

Το πιο εύκολο βέβαια αν δε θέλουμε να πάμε ένα βήμα παρακάτω, είναι να πούμε πως δεν είμαστε έτοιμοι ψυχολογικά να ριχτούμε σε κάτι «νέο». Να ξεκαθαρίσουμε πως θεωρούσαμε ότι ήμασταν καλά αλλά τελικά θα μείνουμε μόνοι μας για λίγο ακόμα. Οπωσδήποτε τονίζουμε πως κολακευτήκαμε από το ενδιαφέρον, αλλά η χρονική στιγμή δεν είναι ιδανική για μας. Ασφαλές και σωστό, εφόσον δεν παίζουμε με συναισθήματα -ωστόσο προσέχουμε τον τρόπο που θα το χειριστούμε. Μπορεί να αποτελεί και ψέμα μερικές φορές το γεγονός ότι δεν είμαστε έτοιμοι, αλλά αν πραγματικά δεν μπορούμε να το κάνουμε διαφορετικά, καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε ένα ψέμα, παρά να γίνουμε αγενείς με το άλλο άτομο.

Σε συνδυασμό με τα προηγούμενα, αν θέλουμε να χρυσώσουμε το χάπι της χυλόπιτας και γνωρίζουμε καιρό το άτομο που μας πρότεινε το κάτι παραπάνω», μπορούμε να τονίσουμε όλα τα καλά χαρακτηριστικά του, να του εξηγήσουμε πώς νιώθουμε πραγματικά και να αφήσουμε τις ευθύνες να γείρουν προς εμάς -χωρίς προφανώς ν’ αγιοποιήσουμε το άλλο πρόσωπο και να το κάνουμε να φανεί ύποπτο-, ώστε ίσως να δεχτεί να κρατήσουμε φιλικές επαφές μαζί του -προσοχή όμως, αυτό να εκτελεστεί μόνο αν όντως θέλουμε να μείνουμε φίλοι με τον άλλον άνθρωπο κι όχι να αναφερθεί ως δικαιολογία. Βέβαια, αν δούμε ότι εκείνος απέναντί μας αισθάνεται περίεργα και ακόμα νιώθει ερωτική έλξη, ή αισθάνεται πληγωμένος τότε οφείλουμε να το σεβαστούμε και να του δώσουμε τον χρόνο του να αποφασίσει αν θέλει να είναι στη ζωή μας ως φίλος ή καθόλου. Όπως και να ‘χει, το να τον απορρίψουμε και να ρίξουμε τις ευθύνες πάνω του την ίδια στιγμή είναι κάπως βαρύ και θα ήταν καλύτερο σε κάθε περίπτωση να εστιάσουμε στα δικά μας λάθη και τους δικούς μας δισταγμούς.

Συχνό φαινόμενο είναι και το γεγονός να μη θέλει κάποιος να καταλάβει το όχι που λέμε ευγενικά και να επιμένει με άσχημο τρόπο. Τότε θα πρέπει να πάρουμε δραστικές λύσεις να ξεχάσουμε τους σωστούς τρόπους και να μιλήσουμε έξω από τα δόντια -μιας κι αυτό που κάνει αγγίζει τα όρια της παρενόχλησης. Του ξεκαθαρίζουμε λοιπόν ότι δε μας αρέσει, δε θέλουμε καμία σχέση μαζί του και δεν πρόκειται αυτό ν’ αλλάξει. Αν εξακολουθήσει το άλλο άτομο να αγνοεί αυτά που είπαμε, τότε καλό θα ήταν να απευθυνθούμε κάπου για βοήθεια.

Τέλος, μερικές καλές λύσεις που αφορούν σε κάθε περίπτωση είναι να διαλέγουμε πάντα έναν χώρο που μας κάνει να αισθανόμαστε ασφάλεια, να κρατάμε σταθερό τον τόνο της φωνής μας όσο το δυνατόν περισσότερο και να κοιτάμε τον άλλον άνθρωπο και την κατάσταση στα μάτια. Λογικό να έχουμε το άγχος μας, αλλά όπως επέζησαν εκατομμύρια άνθρωποι πριν από μια χυλόπιτα, με τον ίδιο τρόπο θα επιζήσει κι αυτός.