Social media, δυο λέξεις που έχουν μπει για τα καλά στη ζωή σου, αφού πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς σου και σε συντροφεύουν σε κάθε σου βήμα. Όπως όμως σ’ όλα τα πράγματα, έτσι και σ’ αυτό υπάρχει μια χρυσή τομή. Είναι το σημείο που ο virtual κόσμος συναντιέται με τον πραγματικό κι είναι στο δικό σου χέρι πόσο θα αφήσεις τα social media να εισβάλλουν στη ζωή σου.

Υπάρχουν σημάδια που μπορείς εύκολα να καταλάβεις αν έχεις πέσει σ’ αυτή τη μανία του εικονικού κόσμου. Ήταν εκείνη η στιγμή της ζωής σου που προτίμησες να κάτσεις σπίτι για να ποστάρεις άλλη μια καλοστημένη φωτογραφία κι έστησες τους φίλους σου που σε περίμεναν. Είναι εκείνες οι στιγμές που νιώθεις πια ότι το face to face δε σε αγγίζει κι ότι κρυμμένος πίσω από μια οθόνη, σαν παντοδύναμος θεός, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.

Αποστασιοποιημένος από τα πράγματα της καθημερινότητας, η ρουτίνα της ζωής θα σου φαίνεται δύσκολη. Λογικά θα έχεις πολύ άγχος αν σου πουν να κάνεις κάτι πιο δύσκολο από το να πατάς ένα κουμπί γιατί εσύ έτσι θα έχεις συνηθίσει κι όλα τα άλλα θα σου φαίνονται τεράστια κι ακατόρθωτα. Μια δουλεία του σπιτιού θα σου φαίνεται πιο δυσβάσταχτη από ποτέ και θα προτιμήσεις να ξανακλειστείς στον μικρόκοσμό σου γιατί εκεί όλα κυλάνε πιο εύκολα κι όλα γίνονται αυτόματα.

Εκεί θα δεις πολλά. H μια θα έχει μεγάλα οπίσθια, ο άλλος κοιλιακούς φέτες, η άλλη πλούσιο στήθος, ο άλλος άπειρα τατουάζ, η άλλη μέση δαχτυλίδι. Κι ανάμεσα σε όλους αυτούς, εσύ. Εσύ που έχεις παραδοθεί στο φαύλο κύκλο των  social media και νιώθοντας βομβαρδισμένος από χιλιάδες πρότυπα, προσπαθείς να μοιάσεις σε κάτι που δεν είσαι. Εσύ ο ίδιος ήσουν που συχνά κορόιδευες αυτούς που θυσιάζονταν στο βωμό των social media και να που τώρα χωρίς να το καταλάβεις, κοντεύεις να γίνεις ίδιος μ’ αυτούς.

Η όψη σου μπορεί ν’ αλλάξει, το στυλ σου και τα ρούχα σου επίσης, αλλά μέσα σου εσύ θα είσαι κενός, αφού αβασάνιστα θα παραδοθείς σε κάτι που δε σε αντιπροσωπεύει, απλά και μόνο για να κερδίσεις μερικά likes και κάτι προβολές παραπάνω στο instagram. Να ξέρεις όμως, πως οι ώρες που θα περνάς μπροστά στην οθόνη θα έχουν κι άλλο τίμημα. Οι επιδόσεις σου σταδιακά θα πέφτουν, η δουλειά σου δε θα αντικατοπτρίζει εσένα και τον παλιό σου τρόπο σκέψης και θα φτάσεις κι εσύ στο σημείο να απορείς με την απόδοσή σου που θα έχει πάρει την κάτω βόλτα για τα καλά.

Η κάτω βόλτα θα έρθει σύντομα και στα προσωπικά σου, αφού προτίμησες να κρατάς όλη μέρα αυτό το ρημάδι το τηλέφωνο και να στέλνεις φατσούλες και τα σχετικά, αντί να πάρεις το ταίρι σου να πάτε μια βόλτα. Μια αγκαλιά κι ένα φιλί δεν μπορεί να σου τα δώσει μια οθόνη και μια σχέση αληθινή και μακροχρόνια ποτέ δε δημιουργήθηκε μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Ναι, μπορείς να κάνεις την αρχή μέσω μιας οθόνης, ναι μπορείς να στείλεις κι ένα μήνυμα παραπάνω.

Ποτέ κανείς δε θα σε τιμωρήσει για όλα αυτά, αλλά μην ξεχνάς ένα σημαντικό πράγμα: Τα social media  ήρθαν στη ζωή μας σαν ένα μέσο διευκόλυνσης κι επικοινωνίας με τους άλλους, διευρύνουν ορίζοντες αλλά εύκολα κλείνουν και πόρτες. Εσύ έχεις χρέος να αφήσεις την πόρτα της ζωής σου ανοιχτή και πού και πού, άσε την τεχνολογία να τρυπώσει από το παραθυράκι σου. Βάλε τα όρια στη ζωή σου και γρήγορα θα καταλάβεις πως τίποτα δε συγκρίνεται με τον κόσμο που εσύ ο ίδιος κάποτε έχτισες.

 

Συντάκτης: Ειρήνη Καμπανού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου