Χάνουμε πού και πού την επαφή αλλά όχι και το νοιάξιμο

Τους ανθρώπους που σας δένει μια οικειότητα (κι αγάπη μάλλον) εξ αίματος θα τους βρεις, λογικά, κοντά σου σε όλες τις δύσκολες αλλά και χαρούμενες στιγμές σου. Θα τους δεις να καμαρώνουν στις επιτυχίες σου και να λυπούνται όταν δεν τα καταφέρνεις. Αυτούς τους συγγενείς –ίσως όχι πάντα κι όχι όλους– είναι σχεδόν δεδομένο πως θα τους έχεις κοντά σου όποτε τους χρειαστείς.

Υπάρχει, όμως, και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων, λίγο περίεργη, λίγο πιο αποστασιοποιημένη αλλά ταυτόχρονα πολύ αυθεντική και πολύ κοντά σου, ακόμα κι όταν είναι χιλιομετρικά μακριά σου. Είναι, λοιπόν, τα πλάσματα εκείνα που δε σας δένει το αίμα αλλά η επιλογή, κι η παρουσία τους στη ζωή σου έχει αποδειχθεί ανθεκτική στον χρόνο. Είναι όλοι αυτοί που βρέθηκαν (κι έμειναν) δίπλα σου από συνειδητή απόφαση, που καθημερινά ανανεώνουν, κι όχι από υποχρέωση.

Άνθρωποι που μοιραστήκατε πανηγυρισμούς και ζόρια, που γίνατε αυτοκόλλητοι, που κάποτε χαθήκατε κι ύστερα ξανά βρεθήκατε σαν να μην άλλαξε τίποτα, αλλά τελικά –για κάποιο λόγο ή απλά γιατί η ζωή τρέχει κι εμείς κυνηγάμε να την προλάβουμε– πάλι χάνεστε μέχρι να ανταμώσετε ξανά. Και θα συνεχίζετε να χάνεστε, όμως στην ουσία δε θα χωρίζετε ποτέ, αφού σε κάθε επανασύνδεσή σας όλα θα μένουν ίδια, χωρίς κενά, χωρίς ελλείψεις, χωρίς χάσματα.

Μπορεί η παρουσία τους να μην είναι πάντα κυριολεκτική δίπλα σου, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν τους αισθάνεσαι σαν κομμάτι του εαυτού σου. Ξέρεις πως ενδιαφέρονται για σένα, πως σε σκέφτονται και σ’ αγαπάνε και με την ίδια σιγουριά μιλάνε κι εκείνοι για τα δικά σου συναισθήματα. Γι’ αυτό κι όταν νιώσεις την ανάγκη να μοιραστείς κάτι μαζί τους, ακόμα κι αν δεν μπορείς να τους συναντήσεις, θα σηκώσεις το τηλέφωνο χωρίς κανένα δισταγμό –χωρίς καμία ανησυχία πως ίσως μπορεί να ‘χουν παρεξηγηθεί που χάθηκες– και θα τηλεφωνήσεις, γιατί απλά έτσι ένιωσες.

Κι ακόμα κι αν έχουν περάσει μήνες απ’ την τελευταία φορά που μιλήσατε, θα σε ακούσουν με χαρά, θα σε ρωτήσουν με ειλικρινές ενδιαφέρον όλα τα νέα σου, θα θελήσουν να μάθουν όλες τις εξελίξεις της ζωής σου όσο ήταν απόντες και με λαχτάρα θα περιμένουν την επόμενη συνάντησή σας. Ή έστω, αν σας χωρίζουν θάλασσες, το επόμενο τηλεφώνημα. Γιατί με κάποιους ανθρώπους το δέσιμο είναι τόσο βαθύ που δε χρειάζεται αποδείξεις. Αρκεί να ξέρεις πως είναι κάπου εκεί έξω κι είναι καλά, αρκεί να ξέρουν πως φτάνει ένα μήνυμα για να τρέξεις δίπλα τους και πως πάντα υπάρχουν στη σκέψη σου.

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δεν τους πήρες τηλέφωνο τα Χριστούγεννα για ευχές, στην αποφοίτησή τους δεν κατάφερες να ήσουν εκεί για να τους καμαρώσεις, για τα γενέθλιά τους δεν τους πήρες ένα δώρο κι ίσως να μη θυμήθηκες την ονομαστική γιορτή τους ή να ξέχασες να ρωτήσεις πώς πέρασαν στις διακοπές τους. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως δεν τους αγαπάς, δεν τους σκέφτεσαι, δεν τους νοιάζεσαι.

Εξάλλου, κι οι ίδιοι ήταν πολλές φορές απόντες. Αυτό δε σας κάνει λιγότερο φίλους. Ίσως να μη φιγουράρουν στις αναμνηστικές σου φωτογραφίες, ούτε και στις πρώτες επαφές σου στο κινητό. Τα πιο λίγα δώρα, λογικά, θα τα ‘χεις πάρει από εκείνους, κι όμως τίποτα από όλα αυτά δε θα σε κάνει να τους παρεξηγήσεις, κι αντίστοιχα ούτε εκείνοι εσένα.

Ο δεσμός που σας ενώνει θα ‘ναι πάντα πιο δυνατός από οποιοδήποτε δώρο ή τηλεφώνημα, αφού ξέρεις πως στην πιο δύσκολη σου στιγμή, εκεί που λίγοι μένουν κοντά σου, αυτοί οι άνθρωποι θα σου σταθούν όσο κανείς, κι ας μη θυμήθηκαν ποτέ την ημέρα των γενεθλίων σου. Γι’ αυτούς, εξάλλου, δε θα αμφέβαλλες ποτέ.

Κι όταν επιτέλους συναντηθείτε, η στιγμή αυτή θα ‘ναι ξεχωριστή. Δε θα ‘ναι ένας συνηθισμένος καφές ούτε ένα συνηθισμένο δείπνο στο γνωστό εστιατόριο της γειτονιάς. Θα ‘ναι κάτι διαφορετικό, που κι οι δύο θα κρατήσετε σαν μια όμορφη ανάμνηση που θα σας κρατάει δεμένους μέχρι την επόμενη φορά.

Λίγοι είναι αυτοί που θα δεχτούν να κρατήσουν μια τέτοια σχέση μαζί σου. Πολλοί δεν το αντέχουν, θέλουν διαρκή (ακόμα κι αν είναι μόνο επιφανειακή) παρουσία στη ζωή τους και διαρκή επιβεβαίωση. Αυτοί οι ξεχωριστοί, που δε ζήτησαν ποτέ ανταλλάγματα, δώρα, τηλεφωνήματα κι επισκέψεις θα ‘ναι πάντα διαφορετικοί απ’ τους άλλους και θα κατέχουν μια μοναδική θέση στην καρδιά και το μυαλό σου.

Όταν τους βρεις, κατάλαβέ τους και κράτησέ τους όσο μπορείς. Εξάλλου, δε θα ζητήσουν πολλά, τα λίγα κι αληθινά θα ‘ναι πάντα γι’ αυτούς αρκετά.