Φαΐ. Μια λέξη, εκατομμύρια συνταγές, δισεκατομμύρια υλικά, τρισεκατομμύρια ιδιοτροπίες. Φαΐ. Μια λέξη, τρία γράμματα και πολλά παρεξηγημένα φαγητά. Ντομάτα. Μπάμιες. Φακή. Σαλιγκάρι. Τραχανάς. Πέντε λέξεις με άπειρους haters. Εκατομμύρια συνταγές, ένα έχω να σας πω. Όσο κι αν πολλαπλασιάζεστε είμαστε παραπάνω. Και εις τους αιώνας των αιώνων, μπλιαχ.
Πας ρε παιδί μου για τσίπουρα και μεζεδάκια. Παραγγέλνεις σκουμπρί καπνιστό και σου το φέρνει ο ψηλός πνιγμένο στη ντομάτα ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να κολυμπάει στο λαδάκι του. Δεν πας για τσίπουρα; Προτιμάς πιο γκουρμεδιάρικη φάση; Λιαστή ντομάτα παντού. Λιαστή ντομάτα στη σαλάτα, στη γαρνιτούρα, στο φρυγανισμένο ψωμάκι, λιαστή και στο κρασάκι. Τώρα αν είσαι κάνας περίεργος και πας στο κουτούκι του Βαγγέλα και ζητάς αποφλοιωμένη ντομάτα στη χωριάτικη, ε, τι να σου πω ρε φίλε; Προκαλείς την τύχη σου.
Τόμος μπάμια. Δεν εξαντλήθηκε, δεν κυκλοφορεί καν. Ο βλαστός της φτάνει τα δύο μέτρα ύψος, καμαρωτό λαχανικό, τα φύλλα της είναι σε σχήμα καρδιάς, γιατί η μπάμια μας αγαπάει, με μακριούς μίσχους και έχουν 3-5 λοβούς, γιατί ένας δε φτάνει ποτέ. Τα άνθη της έχουν κίτρινο χρώμα, το χρώμα του μίσους, γιατί εμείς τη μισούμε τη μπάμια, ενώ το κέντρο τους είναι σκούρο κόκκινο, γιατί πρέπει να φτύσεις αίμα για να τη φας ή να κάνει περιπολία κανένας περίεργος από το σπίτι σου και να κινδυνεύεις να σε απαγάγει. Με κοτόπουλο ή χωρίς, με ντομάτα ή όχι, τηγανιτές η ψητές, δεν τρώγονται. So keep calm και παρήγγειλε κάνα σουβλάκι.
Φακός ο μαγειρικός, κοινώς φακή. Φακές, fuck. Πράσινες, ξανθές, καστανές, το όσπριο κατά του ρατσισμού. Πλούσιες σε σίδηρο, φώσφορο, υδατάνθρακες, πρωτεΐνη και βιταμίνη β. Υστερεί σε εμφάνιση, γεύση και το κυριότερο δε σε χορταίνει. Μπιλάκια ταλαιπωρημένα πεταμένα σε νερό, ανακατεμένα με φύλλα δάφνης και σκόρδο. Ο χρησμός λέει πως αστεφάνωτη θα φύγει η φακή, από το μπαλκόνι. Εκτός αν έχεις ένα κιλό φέτα και ένα καρβέλι φρέσκοψημένο ψωμί. Με ελίτσα και σαρδελίτσα δε, τη σώνεις την κατάσταση. Καλή αχώνεψη.
Σαλιγκάρι το μαλάκιο ή μαλακία. Παρόλο που το βλέπεις στο πιάτο, σχεδόν ακούς εκείνο το γλοιώδη «κριτς» έξω από πόρτα του σπιτιού σου, αναρωτιέσαι τι πάτησες και έπειτα ψάχνεις να πατήσεις και την οικογένεια να μη μείνει μόνη. Κοχλιούς μπουρμπουριστούς δηλαδή, γιατί ποιος δε θέλει βλέννα να γλιστράει στον ουρανίσκο; Τι; Την καθαρίζουν; Ό,τι δε βλέπεις δε σημαίνει πως δεν υπάρχει καημένε! Επίσης όπως λένε και οι γιαγιάδες, «δεν πετάμε τίποτα, όλα τρώγονται». Bon appetit cherie!
Ο τραχανάς είναι θρεπτικός, λένε. Ο τραχανάς έχει πρωτεΐνη υποστηρίζουν 22 παιδίατροι που ανάθεμα αν έχουν φάει ποτέ στη ζωή τους όντας παιδιά. Λαχανικών, ξινός, γλυκός, πικάντικος, χοντρός, ψιλός, χειροποίητος ή μη, απλώνεται σαν επιδημία. Οι γυναικείοι συνεταιρισμοί έχουν κάνει κόμμα. Τραχανόκομμα. Ο τραχανάς μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα και η Ελλάδα αλλάζει εξαιτίας του τραχανά. Ο τραχανάς είναι μόδα και εμείς τα victims. Επανάσταση λοιπόν! Ας φτιάξουμε όλοι μια πίτα με το αλεύρι, ένα γαλακτομπούρεκο με το γάλα και ένα frozen yogurt με το γιαούρτι! Άκουσε εκεί τραχανά!
Αναρίθμητα τα «παρεξηγημένα» φαγητά. Πατσάς, μελιτζάνα, συκώτι, ψάρι, φασολάδα, αρακάς, σπανάκι. Η προπαγάνδα των σουβλατζίδικων, των πιτσαριών περνάει, μετράει και τη γουστάρουμε. Γιατί όταν μιλάει το στομάχι, η μάνα, οι διατροφολόγοι και οι γυμναστές να σωπαίνουν. Και όσο για εσάς, γραμματείς των fast food, όταν ζητάμε έξτρα σος, διπλό κασεράκι, παραπάνω τηγανιτές πατατούλες και κέτσαπ, όχι κάτι σαν κέτσαπ, να μας τα βάζετε. Γιατί πεινάμε. Διαφορετικά τα ταπεράκια της μαμάς, της γιαγιάς θα σας τα στείλουμε μαζί με τον αργοπορημένο ντελιβαρά και το εσωτερικό τους δε θα σας αρέσει. Ιδιότροποι!
Επιμέλεια Κειμένου Τζένης Βελιάδου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Τζένη Βελιάδου
