Διπλά υπεύθυνοι όσοι παραδέχονται πως δεν είναι έτοιμοι να γίνουν γονείς

Υπάρχουν κάπου κανόνες που σου λένε πότε και με ποιον να κάνεις παιδί; Υπάρχει όριο που καθορίζει μέχρι ποια ηλικία πρέπει να έχεις αποκτήσει τέκνο; Ή κάποιος περιορισμός στο χρόνο που πρέπει να είσαι με κάποιον μέχρι να αποφασίσετε να γίνετε γονείς; Μπορεί κανείς να κρίνει όσους δηλώνουν ότι δεν είναι έτοιμοι να πάρουν τη μεγάλη αυτή απόφαση -όσο κι αν αγαπούν το σύντροφό τους;

Οι άνθρωποι που δεν παίρνουν εύκολα την απόφαση να κάνουν παιδί -ακόμα κι αν βρίσκονται σε σχέσεις ετών- δεν είναι φυγόπονοι ή παρτάκηδες, αντιθέτως είναι ιδιαίτερα υπεύθυνοι, καθώς γνωρίζουν εξαρχής πόσο θ’ αλλάξει η ζωή τους και δε θέλουν να φανούν ανεπαρκείς. Μπορεί να μην υπάρχει κριτική επιτροπή για να καθορίσει αν είσαι έτοιμος να γίνεις γονιός ή αν θα γίνεις καλός γονιός, αλλά η ανατροφή ενός παιδιού απαιτεί ωριμότητα και υπευθυνότητα.

Το να αποκτήσει κάποιος παιδί είναι μία από τις μεγαλύτερες αποφάσεις που θα πάρει στη ζωή του. Αρχικά πρέπει να είναι σίγουρος και να έχει επίγνωση των αλλαγών που θα φέρει στη ζωή του ο ερχομός ενός μωρού. Ακόμα πρέπει να έχει την οικονομική δυνατότητα να προσφέρει στο παιδί όσα χρειάζεται μιας και τα έξοδα είναι αρκετά και αν δεν είναι κανείς ανεξάρτητος και ικανός να τα βγάλει πέρα, θα αντιμετωπίσει και επιπλέον προβλήματα -άγχος και νεύρα, επειδή από τις πρώτες δέκα μέρες του μήνα θα έχει ξοδέψει όλο το μισθό.  Επίσης, είτε είστε σε μακροχρόνια σχέση, είτε όχι, καλό θα ήταν προτού αποφασίσετε να γίνετε γονείς, να σιγουρευτείτε πως αγαπάτε και σέβεστε το σύντροφό σας, έτσι ώστε είτε μείνετε μαζί για την υπόλοιπη σας ζωή, είτε χωρίσετε, να καταφέρετε να συνεχίσετε να βρίσκεστε δίπλα στο παιδί σας και να το στηρίζετε.

Πολλοί θα αναρωτηθείτε, γιατί συμπεριέλαβα την επιλογή να χωρίσουν δυο άνθρωποι, αφού κάνουν παιδί. Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι θα μείνεις με το ίδιο άτομο για πάντα. Κανείς δε γνωρίζει τι θα συμβεί στο επόμενο λεπτό, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τίποτα και για κανέναν. Σημαντικό όμως είναι από τη στιγμή που θα γίνουμε γονείς, να ξέρουμε πως πρωταρχικός μας ρόλος είναι να είμαστε δίπλα στο παιδί και να αποτελούμε γι’ αυτό τα καλύτερα πρότυπα ανθρώπων. Όχι για να μας αντιγράψει ή να μας μιμηθεί, αλλά για να ξέρει ότι θα στηρίξουμε κάθε επιλογή του.

Αν δυο άνθρωποι είναι μαζί πέντε χρόνια, αλλά δεν έχουν ακόμη παιδί, δε σημαίνει πως δεν αγαπιούνται ή πως δεν είναι σίγουροι ο ένας για τον άλλο και για την επιλογή τους. Απλώς μπορεί να είναι αρκετά ώριμοι να αντιληφθούν πως δεν είναι έτοιμοι να γίνουν γονείς -όσο καλά και αν γνωρίζει ο ένας τον άλλο, ακόμα κι αν έχουν παντρευτεί. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως αν παντρευτείς δεν αλλάζει τίποτα στη σχέση σου. Αν όμως κάνεις παιδί, όχι μόνο αλλάζει, αλλά περιορίζεται ο ελεύθερος χρόνος που έχεις και αυξάνονται οι οικονομικές σου υποχρεώσεις.

Τα παιδιά είναι ευλογία και το να ακούς ένα μικρό πλασματάκι να σε φωνάζει «μαμά» ή «μπαμπά», κάνει την καρδιά σου να χτυπά δυνατά και το χαμόγελό σου να φτάνει μέχρι τα αφτιά. Είναι όμως σημαντικό όταν κλείνουν τα φώτα και το παιδί πάει για ύπνο, εσύ να χαμογελάς από ευτυχία και να είσαι ευγνώμων για όσα κατάφερες να ζήσεις σήμερα μαζί του, αντί να αγχώνεσαι για το αν είσαι καλός γονιός και αν θα τα βγάλεις πέρα με τα έξοδα.

Αναρωτήσου, λοιπόν, αν είσαι έτοιμος να χάσεις την καθιερωμένη έξοδο με την παρέα επειδή πρέπει να μείνεις μέσα με το παιδί. Είσαι έτοιμος να χάσεις τον βραδινό σου ύπνο, επειδή το παιδί θα έχει αϋπνίες και θα παραπονιέται; Είσαι έτοιμη να έχεις το σύντροφό σου για πάντα στη ζωή σου, μιας και δε θα πάψει να είναι γονιός του παιδιού σου ακόμη κι αν χωρίσετε;