Ίσως να μην μπορούμε να σκεφτούμε άλλο χώρο που να παρουσιάζει τέτοια πολυμορφία σε ανθρώπους την ίδια χρονική στιγμή. Άτομα όλων των εθνοτήτων, όλων των ηλικιών, φύλων, φυλών και θρησκειών. Ένας χώρος πολύχρωμος, πολύβουος, που ανανεώνεται διαρκώς, γεμάτος πρόσωπα, βαλίτσες και αντικείμενα μα πάνω απ’ όλα φορτισμένος με όλων των ειδών τα συναισθήματα, με ελπίδα, όνειρα και αγωνία.
Μια μικρογραφία της ζωής, ένας χώρος όπου διαδραματίζονται όλες οι εκφάνσεις της ανθρώπινης κοινωνίας. Αποχαιρετισμοί και γέλια, κλάματα και αγκαλιές, υποσχέσεις και βλέμματα γεμάτα ένταση. Ο αποχαιρετισμός ακόμα και για λίγο, ακόμα και για ένα ευχάριστο ταξίδι αναψυχής, εμπεριέχει πάντα μια ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση.
Εύκολα μπορεί κανείς να αναγνωρίσει αυτούς που ταξιδεύουν για ψυχαγωγία και αναψυχή. Γεμάτοι προσμονή, χαρούμενοι, χαλαροί, ικανοποιημένοι που επιτέλους κατάφεραν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους. Κάποιοι το σχεδιάζουν από καιρό, κάνοντας οικονομία και τακτοποιώντας τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις προκειμένου να ταξιδέψουν στον προορισμό της επιλογής τους. Η σκέψη του απεγκλωβισμού από τη ρουτίνα και τις υποχρεώσεις τούς δίνει οξυγόνο, ανάσα ζωής και λάμψη. Ανυπόμονοι προχωρούν προς το check-in γεμάτοι κέφι και όρεξη για κουβεντούλα, κοινωνικές συναναστροφές και ανταλλαγές απόψεων.
Ύστερα είναι κι αυτοί που ταξιδεύουν μόνοι, συνήθως για επαγγελματικούς λόγους. Εξοικειωμένοι με τον χώρο του αεροδρομίου οι περισσότεροι, κάνουν μηχανικές πλέον κινήσεις, κοιτάζουν συνεχώς το κινητό ή τον υπολογιστή τους, με σκυθρωπά και προβληματισμένα πρόσωπα παίρνοντας μαζί τους ως αποσκευή την αγωνία και την πίεση της καθημερινής βιοπάλης. Συμφωνίες που πρέπει να καταφέρουν να συνάψουν, συμβόλαια που πρέπει να υπογράψουν. Πλησιάζουν στο check-in με βήματα βαριά και βλέμμα απόμακρο.
Άλλη κατηγορία είναι οι ταξιδιώτες που μετοικίζουν σε άλλη χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, είτε για σπουδές, είτε για ένα νέο επαγγελματικό ξεκίνημα. Περικυκλωμένοι από βαλίτσες και δικούς τους ανθρώπους, αγκαλιάζονται, κλαίνε, χαίρονται και αποχαιρετούν. Νέο ξεκίνημα σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον άλλης νοοτροπίας και κουλτούρας, άγνωστες συνθήκες καθημερινότητας, όλα καινούρια και ανεξερεύνητα αλλά συναρπαστικά και ελπιδοφόρα. Με βήμα αποφασιστικό και βλέμμα γεμάτο προσμονή πλησιάζουν στο check-in για να παραδώσουν τις βαλίτσες με τα όνειρά τους.
Είναι κι η κατηγορία των ταξιδιωτών που αναγκάζονται να ταξιδέψουν για ιατρικούς λόγους. Γι’ αυτούς η αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου είναι «το φως στο τούνελ» και η κάρτα επιβίβασής τους είναι πολλά παραπάνω από ένα απλό αεροπορικό εισιτήριο. Είναι εισιτήριο για το μέλλον τους, η ελπίδα για τη ζωή τους. Είναι ένα ταξίδι που κανείς ποτέ δεν εύχεται να χρειαστεί να πραγματοποιήσει. Πρόσωπα με έντονη συναισθηματική φόρτιση, σιωπηλά και σφιγμένα, αλλά με βλέμμα γεμάτο φως.
Τέλος, αυτοί που ταξιδεύουν για να συναντήσουν το «έτερον ήμισυ» είτε για να τονώσουν τη σχέση τους που έχει «χαλαρώσει» από την απόσταση, είτε γιατί η νοσταλγία και η θλίψη τούς παρότρυναν να επισπεύσουν τη συνάντηση με τον/την αγαπημένο/η τους. Άλλοι δρουν παρορμητικά και ταξιδεύουν για να κάνουν έκπληξη, άλλοι το έχουν προσεκτικά σχεδιάσει ώστε να εκμεταλλευτούν κάθε λεπτό της επίσκεψής τους. Πρόσωπα αναψοκοκκινισμένα από την ανυπομονησία και τη σκέψη της επανασύνδεσης με τον άνθρωπό τους, ονειρεύονται τη στιγμή που θα βρεθούν ξανά αγκαλιά με το γνώριμο και οικείο κορμί. Νευρικά βήματα και λαμπερά πρόσωπα.
Κι όταν γίνεται πια η αναγγελία της πτήσης και οι ταξιδιώτες προχωρούν προς τα αεροσκάφη για επιβίβαση, η αίθουσα αδειάζει για να ξαναγεμίσει και να ξαναδειάσει και να ξαναγεμίσει. Μια ασταμάτητη ανταλλαγή ταξιδιωτών χωρίς να έχει σημασία σε ποια κατηγορία ανήκει καθένας. Γιατί τα όνειρα είναι σαν τα αεροπλάνα: για να τα δει κανείς πρέπει να έχει το κεφάλι ψηλά, το βλέμμα καθαρό και το μυαλό ανοιχτό.
Συντάκτης: Άννα Δρεπανοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
