Από τη νηπιακή κιόλας ηλικία, μας παρότρυναν να κάνουμε φίλους. Γνωρίζαμε άλλα παιδάκια τρέχαμε, γελούσαμε. Άλλοτε μαλώναμε και ψάχναμε νέους φίλους κι ύστερα πάλι όλοι μαζί συνεχίζαμε να χαράζουμε τις πιο όμορφες αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας. Ισχυρός δεσμός η φιλία. Άτομα που ήταν στα μέτρα μας υποσυνείδητα τα ονομάζαμε έτσι, από παιδιά. Τις περισσότερες φορές αυτό γινόταν χωρίς να έχει δοκιμαστεί η σχέση μας μαζί τους, αρκούσε ένα «πώς σε λένε» κι ένα ένστικτο για να εμπιστευτούμε, ίσως βέβαια να παίζει και κάποιο ρόλο που δεν ξέραμε ακόμη τι σημαίνει πραγματικά η λέξη. Δίχως κριτήρια λοιπόν, μάθαμε απλώς να συμπορευόμαστε και να γνωρίζουμε τον κόσμο. Τότε ίσως απλώς να μοιάζαμε.
Φτάνει η εφηβεία και ανησυχούμε για τα πάντα, όλα είναι καινούργια. Όμως χτίζουμε παράλληλα τις προσωπικότητες και ο καθένας βάζει το λιθαράκι του στη ζωή του άλλου. Τέτοιοι δεσμοί, ειδικά αν είναι ειλικρινείς, μας βοηθούν να αισθανθούμε αποδεκτοί και να ξεδιπλώσουμε τον χαρακτήρα μας. Με το πέρασμα των χρόνων συνεχίζουμε να μοιραζόμαστε ωραίες στιγμές μαζί, να μιλάμε για έρωτες, για πρώτα φιλιά και για πρωτόγνωρες εμπειρίες. Πότε γελάμε, πότε κλαίμε όμως συνεχίζουμε κι αυτά να τα κάνουμε μαζί, αφού ακόμη και το κλάμα έχει άλλη χάρη όταν είναι με κάποιον που σε έχει δει να κλαις και για ένα χτυπημένο γόνατο. Δίνουμε και παίρνουμε συμβουλές με τις γνώσεις και τις εμπειρίες μέχρι τη δεδομένη στιγμή και πάντα θεωρούμε το φιλαράκι αυθεντία. Ωστόσο γνωρίζουμε νέα άτομα, κάνουμε παρέες, γελάμε, στις βόλτες, στα ξενύχτια, σε γενέθλια κι επιτυχίες.
Μεγαλώνουμε μαζί και αυτό είναι που τους καθιστά ξεχωριστούς, γιατί μας μοιάζουν. Και ναι, πάντα θα υπάρχουν κι εκείνοι που δε θα δώσουν ιδιαίτερη σημασία στο πώς νιώθουμε, τι έχουμε ανάγκη, τι μας κάνει χαρούμενους και τι μας στενοχωρεί. Αυτό μας προβληματίζει όμως ταυτόχρονα μας δίνει τη δυνατότητα να αναγνωρίζουμε την αξία και τη σημαντικότητα όσων έχουν μείνει εκεί στο πέρασμα του χρόνου. Η υπερδύναμη της φιλίας μας ωθεί σε μια συνεχή προσπάθεια να είμαστε δίπλα στα άτομα που για εμάς μετράνε. Μεγαλώνοντας πλέον η παρέα μας έχει δημιουργηθεί με μεγάλη προσοχή και τα μέλη της είναι εκλεκτά. Σίγουρες προϋπόθεσες τα κοινά ενδιαφέροντα, όνειρα, στόχοι και το νοιάξιμο. Είμαστε εδώ ο ένας για τον άλλον, όχι μόνο με λόγια μα με στιγμές που το απέδειξαν.
Υπάρχουν άπειροι τρόποι για να δώσουμε το παρόν όταν μας χρειάζεται ένας φίλος, ακόμα κι αν οι καρφίτσες μας στον χάρτη δηλώνουν πως είναι δύσκολο. Η φοιτητική ζωή είναι αυτή που συχνά δημιουργεί μια χιλιομετρική απόσταση. Ευτυχώς όμως υπάρχουν τα κινητά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η όρεξη καθημερινά να συζητάμε για το τι συμβαίνει. Στις διακοπές σμίγουμε πάλι όλοι μαζί και τα νέα δεδομένα μοιράζονται ξανά. Νέοι φίλοι, έρωτες, καινούργια ενδιαφέροντα και δυσκολίες βρίσκονται στο προσκήνιο. Επομένως ακόμα κι η απόσταση δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη δική μας φιλιά, είμαστε σίγουροι ότι είναι αλώβητη. Εξάλλου το είχαμε πει όταν ήμασταν πιτσιρίκια: «Θα είμαστε φίλοι για πάντα».
Στις δύσκολες στιγμές που μας βρίσκουν μακριά από τους φίλους μας καταφέρνουμε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα μέσα από τηλεφωνικές γραμμές, μα ακόμα κι αυτές να μην υπήρχαν αν υπάρχει θέληση ακόμα και στα σήματα καπνού θα βρεθεί η λύση. Μόνο που ξέρουμε ότι είναι κάποιος που θέλει να ακούσει, τα πράγματα γίνονται ευκολότερα. Περνάνε οι δυσκολίες όπως παλιά, που χαζολογούσαμε για διάφορα στις απέναντι μεριές του καναπέ, μα ταυτόχρονα κάναμε και συζητήσεις βαθιές. Μιλάμε για τις διακοπές που θέλουμε να πάμε, για τις νέες μας κατακτήσεις και για τη συνταξιοδότηση από το πανεπιστήμιο με την ιδιότητα του αιώνιου φοιτητή. Ξέρουμε ανά πάσα στιγμή πώς σκέφτεται και πώς αισθάνεται ο άλλος. Ακόμα και τι θα απαντούσε σε μια υποθετική συζήτηση.
Μετράμε χρόνια μαζί και το δέσιμο όλο και αποκτά πιο γερό πυρήνα. Κι ύστερα σε κάθε βήμα της ζωής μας γνωρίζουμε ότι θα είναι αυτά τα άτομα δίπλα μας. Πλέον το ξέρουμε, γιατί έχουν δοκιμαστεί οι αντοχές μας και έχουν φανεί ξεκάθαρα οι προθέσεις μας. Και με συμβουλές που θα έδιναν στον ίδιο τους τον εαυτό έρχονται για να μας βοηθήσουν ή να μας ανοίξουν τα μάτια. Καλά και άγια των φίλων τα προτερήματα αλλά μην ξεχνάμε πως ταυτόχρονα είναι αυστηροί κριτές στις επιλογές μας γιατί θέλουν το καλύτερο για εμάς, όπως κι εμείς γι’ αυτούς.
Οι αναρίθμητες αναμνήσεις που έχετε απλά δεν ξεχνιούνται. Αυτά όλα λοιπόν είναι που κάνουν ξεχωριστούς τους φίλους που έχουν αντέξει μια δεκαετία και βάλε, τα μικρά που καταλήγουν ουσιώδη. Το μυστικό της παντοτινής φιλίας υπάρχει και δεν είναι ένα μόνο. Είναι κοινά και φανερά τα χαρακτηριστικά που πλαισιώνουν αυτό το είδος της φιλίας. Η ειλικρίνεια, η αγάπη, η ανιδιοτέλεια, η ελευθερία και το συνεχές ενδιαφέρον.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Κυριακή Σεργάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
