Υπάρχει πάντα μια σύγκριση με νυν που οι πρώην θα κερδίζουν

Είσαι καλά. Το αισθάνεσαι. Είσαι μ’ έναν άνθρωπο ο οποίος, όχι μόνο δείχνει κατανόηση, αλλά ταυτόχρονα συγκεντρώνει και πολλά θετικά στοιχεία από εκείνα που σου αρέσουν. Περνάτε αρκετό χρόνο μαζί, τόσο όμως που να μη βαριέστε ο ένας τον άλλον. Και κάπου εκεί, όπως περπατάτε στη δροσερή κόλαση της Αθήνας και κάνετε σχέδια για τις πρώτες σας καλοκαιρινές διακοπές μαζί, ασυναίσθητα πάει ο νους σου στις προηγούμενες διακοπές με την προηγούμενη σχέση σου. Είναι άραγε η χρονική περίοδος που συμπίπτει με διακοπές; Έχει μήπως να κάνει με το ότι είναι οι πρώτες διακοπές που κάνεις ξανά σε σχέση; Ή μήπως υποδεικνύει κρυμμένα βαθιά συναισθήματα για πρώην;

Η στιγμή που θα γίνει η πρώτη σύγκριση με πρώην στην επόμενη σχέση, είναι ταυτόχρονα κι εκείνη που παύεις να ζεις το παρόν, αφού ταξιδεύεις αλλού στον χωροχρόνο. Χάνεσαι στα άδυτα του μπλεγμένου σου μυαλού και προσπαθείς μάταια να βρεις απάντηση, με έναν ταυτόχρονο πανικό μη δείξεις κάτι που δεν πρέπει κι αγχώσεις τον άνθρωπό σου. Είναι άραγε κάτι παραπάνω αυτή η σύγκριση που δεν αντιλαμβάνεσαι με την πρώτη; Μπορεί να μην είναι και τίποτα παραπάνω. Η ταραχή όμως εκεί, καλά κρατεί και μάλιστα φέρνει ένα ντόμινο συγκρίσεων που τελειωμό δεν έχουν.

Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;

Κάνε τώρα το τεστ!

Ξέρεις, ο ανθρώπινος νους λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο όσον αφορά τη σκέψη. Ο εγκέφαλος δημιουργεί οδούς, που χαράζουν φαινομενικές πορείες. Οι συγκεκριμένες πορείες λοιπόν, όσο κάτι γίνεται συνήθεια στην καθημερινότητά μας για μεγάλο χρονικό διάστημα τόσο πιο έντονα αυλακώνονται, φτιάχνοντας νοητά χαντάκια, που δεν είναι άλλα από τις συνήθειες και τα μοτίβα μας. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο και για να γίνει κάτι συνήθεια και μέρος της καθημερινότητάς μας, χρειάζεται να περάσει ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα λοιπόν και με τα παραπάνω, δε θα έπρεπε να σου κάνουν εντύπωση οι εικόνες που ξεπροβάλλουν η μία μετά την άλλη με την προηγούμενή σου σχέση γιατί πολύ απλά είναι εντυπωμένες βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό σου. Είναι οι αναμνήσεις που χρειάζεται να παρέλθει ένα εύλογο χρονικό διάστημα μέχρι να μην πετάγονται εκεί που δεν τις σπέρνουν με κάθε ερέθισμα που δέχεσαι, διότι ένας νέος ολοκαίνουριος δρόμος θα χαραχτεί- κι αυτό θέλει τον χρόνο του. Άλλωστε, με αυτόν ακριβώς τον τρόπο λειτουργεί κι η επούλωση των ψυχικών τραυμάτων, που είναι ίσως η πιο σκοτεινή πλευρά των αναμνήσεων.

Όσο όμως και να μας βολεύει η παραπάνω διαπίστωση, που μπορεί να στέκει, αρκετά συχνά τα πράγματα είναι πιο απλά -κι αν όχι όλες τις φορές τότε τις περισσότερες- αφορούν το κομμάτι του “halo”, στη μυθοποίηση δηλαδή του παρελθόντος μας, το οποίο μαλακώνει μέσα μας και φαντάζει ιδανικό. Εκεί ακριβώς έγκειται και η σύγκριση που κάνουμε μεταξύ της προηγούμενης σχέσης μας με την τωρινή. Δίχως να τρέφουμε συναισθήματα για την προηγούμενη σχέση μας (που σαφώς δεν αποκλείεται), μπαίνουμε σε μια διαδικασία σύγκρισης της προηγούμενης με την τωρινή σε καταστάσεις και πράγματα στα οποία εκ προοιμίου γνωρίζουμε πως δεν είναι τα δυνατά στοιχεία της τωρινής μας σχέσης.

Βέβαια, ο εαυτός γνωρίζει βαθιά μέσα του την αλήθεια, άλλο αν εμείς δε θέλουμε να την παραδεχτούμε συνειδητά. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να φανερωθεί. Κι όσο αναμοχλεύονται τα συναισθήματα μέσα μας, τόσο εμείς -που δε γνωρίζουμε πώς να τα διαχειριστούμε- συνεχίζουμε να κάνουμε διαρκώς συγκρίσεις με σκοπό να βγάλουμε για πολλοστή φορά νικητή το παρελθόν. Όσες όμορφες στιγμές κι αν μας προσφέρει ο άνθρωπός μας, όσα θετικά στοιχεία κι αν έχει, εμείς πάντα θα βρίσκουμε αυτό το ένα που θα μας κάνει να θέλουμε τον προηγούμενο.

Σε κάθε περίπτωση, όσο περισσότερο παιδεύεις το κεφάλι σου με διλήμματα δε θα βγάλεις άκρη. Κάνε ένα βήμα πίσω, πάρε μια βαθιά ανάσα και γι’ αρχή νιώσε ευγνωμοσύνη για ό,τι μέχρι στιγμή έχεις βιώσει, για ό,τι έχεις κερδίσει και για ό,τι έχεις χάσει. Η πορεία κι ο χρόνος θα σου δείξουν τι εν τέλει άξιζε και τι όχι.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!