Από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου, απ’ την εποχή του δημοτικού, δύο λέξεις σε τρόμαζαν: διάβασμα και τιμωρία. Κάποτε μάλιστα περνούσες και τη μία για συνώνυμη της άλλης. Διάβασμα είναι αυτό κι ακόμα και στο άκουσμά του σου προκαλούσε άγχος. Καθόσουν κι έξυνες όλα τα μολύβια σου (γιατί λειτουργούσε σαν αγχολυτικό) κι όταν φανταζόσουν ότι οι φίλοι σου είναι κάπου και παίζουν ενώ εσύ περνάς τον χρόνο σου τόσο βαρετά, ανάμεσα σε τετράδια και βιβλία, πίστευες ότι οι γονείς σου σε τιμωρούσαν για κάτι που δε θυμόσουν να ‘χες κάνει.
Και τα χρόνια περνούσαν και πέρασες κι εσύ απ’ το δημοτικό στο γυμνάσιο. Πώς τα κατάφερες; Με διάβασμα, φυσικά. Τα σενάρια πολλά. Ίσως παπαγάλιζες ό,τι διάβαζες, χωρίς να καταλαβαίνεις λέξη από ό,τι έβλεπες μπροστά σου. Ίσως είσαι ειδικός στην απομνημόνευση, λειτουργείς σαν εκτυπωτής, τα εκτυπώνεις όλα στη μνήμη του εγκεφάλου σου και σαν σταυρόλεξο γεμίζεις τα κουτάκια στην εξεταστική σου. Μπορεί πάλι να διαβάζεις με συγκέντρωση, να καταλαβαίνεις κάθε λέξη κι ύστερα, αφού τα αφομοιώσεις, να τα περιγράφεις με δικά σου λόγια. Διαχρονικός εναλλακτικός τρόπος; Αντιγραφή. Συνήθως προτιμάς να κάθεσαι δίπλα στον διαβασμένο της τάξης σου. Ρίσκο: μεγάλη πιθανότητα να μη θέλει να συνεργαστεί ή να σε πιάσουν.
Όπως κι αν τα κατάφερες, συγχαρητήρια, έφτασες στο λύκειο κι εκεί ήταν που τα πράγματα έγιναν πιο ζόρικα. Δε μάσησες όμως, κι ανάμεσα σε φραπεδιές, βόλτες με τα φιλαράκια, λίγο ύπνο, μερικά αντιδραστικά απαγορευμένα τσιγάρα, άγχος, φροντιστήρια και ξενύχτια, πείσμωσες να πετύχεις τον στόχο σου. Ήξερες πως κραιπάλες κι επιτυχία δεν πάνε μαζί, κι όσο κι αν σε ταλαιπωρούσαν ορμόνες, νεύρα, εκείνο το σπυρί στο πρόσωπο που σου χαλούσε την αισθητική, η αϋπνία και τα εφηβικά φλερτ, με επιμονή και μεθοδικότητα πέρασες στη σχολή που ήθελες.
Κι ύστερα έρχονται τα φοιτητικά χρόνια, τα πάρτι, τα αμφιθέατρα, οι έρωτες, τα ξενύχτια κι οι εξεταστικές. Κι όλο και κάτι ξεφεύγει και βλέπεις τον Σεπτέμβρη σαν μια ανακουφιστική δεύτερη ευκαιρία. Τελειώνει το εαρινό εξάμηνο, κοιτάζεις τα χρωστούμενα και λες με αποφασιστικότητα «Θα διαβάσω το καλοκαίρι για να τα περάσω όλα τον Σεπτέμβρη». Και παίρνεις μαζί σου και τα βιβλία στις διακοπές, αμέ, και τα κοκτέιλ που κατεβάζεις στα μπιτσόμπαρα γελάνε με τα ψέματα που λες στον εαυτό σου.
Κάθε μέρα αναβάλλεις το διάβασμα, κι αυτό τριβελίζει το μυαλό σου. Έχεις ιδρώσει απ’ το άγχος σου, γι’ αυτό σηκώνεσαι απ’ την ξαπλώστρα σου και κάνεις μια βουτιά. Τον Ιούνη τον έφαγες στην εξεταστική, τον Ιούλη χρειαζόσουν μια ανάσα κι ο Αύγουστος ούτε που κατάλαβες πώς πέρασε. Και τικ-τακ, ο χρόνος αντίστροφα μετρά.
Δεν έχεις προετοιμαστεί καθόλου, όσο και να το ‘βαλες στο πρόγραμμά σου πως αυτό το καλοκαίρι τέρμα τα ψέματα, θα ‘κανες τουλάχιστον ένα ξεσκαρτάρισμα πάνω στην ύλη και θα διάβαζες έστω δύο μαθήματα. Κι εσύ βρίσκεσαι ακόμα στην παραλία να μελαγχολείς για το καλοκαίρι που φεύγει και να μετράς πόσα παγωτά έχεις φάει. Το ξέρεις πως αυτό δε θα σε βοηθήσει πουθενά, εκτός αν σκέφτεσαι να κάνεις καριέρα ως διατροφολόγος. Ακόμα κι εκεί, όμως, πρέπει πρώτα να περάσεις τις εξετάσεις σου.
Τέλη Αυγούστου πια, πας σπίτι και βάζεις διαπασών το τραγούδι του Σάκη Ρουβά «Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.» Ανοίγεις την παραμελημένη κασετίνα σου και ψάχνεις για στιλό. Τώρα που είπες στιλό, μωρέ, ας μπεις μια στη βικιπαίδεια να διαβάσεις την ιστορία του. Δεν είναι ότι αποφεύγεις βιβλία και σημειώσεις, απλά πολύ σε ενδιαφέρει. Εντάξει, τώρα σοβαρά στρώνεσαι. Μα έλα που οι αρχές είναι δύσκολες κι είναι κι αυτή η απογοήτευση που ούτε φέτος έκανες κάτι να βγάλεις το αιώνιο ψέμα ότι θα διάβαζες το καλοκαίρι αληθινό. Ό,τι έγινε έγινε, τουλάχιστον ευχαριστήθηκες τις διακοπές σου. Ανάσα κι ώρα για οργάνωση. Συμμάζεψε την ύλη σου απ’ τα μαθήματα που θα δώσεις, υπογράμμισε SOS και βάλε ρεαλιστικούς στόχους.
Έχεις ηρεμήσει πια κι έχεις κάνει το πιο δύσκολο: έκανες την αρχή. Δε θες να παραδώσεις λευκή κόλλα χαρτί, κάτι πρέπει να γράψεις. Κανένας λόγος για πανικό. Τόσα χρόνια τα κατάφερνες, τώρα θα κολλήσεις; Κι αν δεν περάσεις με την πρώτη, no sress, γνωρίζεις πως για την επιτυχία χρειάζεσαι πολλές αποτυχίες. Καλό διάβασμα!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη