Να λέγαμε ένα «θες να τα φτιάξουμε;» να ξεμπερδεύαμε

Όλα τα κατευθύνει ο φόβος. Τι είναι αυτό που φοβόμαστε πιο πολύ; Την απόρριψη. Τι έχει αλλάξει στη ζωή σου από τα πιο παλιά τα χρόνια, τα νιάτα σου, την εφηβεία σου ή και τα παιδικά σου χρόνια; Απλά μεγάλωσες και υποτίθεται ωρίμασες. Προσπάθησε να θυμηθείς τώρα τον εαυτό στο δημοτικό σχολείο, μικρό κι άβγαλτο• κι όμως από τότε σε παίδευε ο έρωτας, αυτός ο φτερωτός ημίγυμνος νεαρός που βρίσκεται ένα βήμα πίσω σου και χαμογελώντας σε σημαδεύει με το βέλος του.

Και ναι, τα κατάφερε. Το βέλος του διαπέρασε την καρδιά σου και το βλέμμα σου έμεινε καρφωμένο σε εκείνο το παιδάκι που εκείνη τη στιγμή πέρναγε από μπροστά σου. Έτρεξες με χαρά να κάνεις την απλή ερώτηση «θες να τα φτιάξουμε;» κι ναι αυτή ήταν η πρώτη σου εμπειρία σε μια σχέση. Όλα κύλησαν ρόδινα κι αν δεν είστε παντρεμένοι κι ευτυχισμένοι ως τώρα το πιο πιθανό είναι να χωρίσατε τότε χαμογελαστά και πολιτισμένα, όμως.

Και κάπως έτσι τα χρόνια πέρασαν αλλά εκείνος ο φτερωτός νεαρός εξακολουθεί να σε ακολουθεί έως και τώρα. Και ξανά έρχεται εκείνη η μαγική στιγμή που ξανανιώθεις το βέλος να τρυπάει την καρδιά σου και πεταλούδες στο στομάχι σου. Κοιμάσαι και ξυπνάς με ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο. Σκέφτεσαι να κάνεις την πρώτη κίνηση, να δείξεις το ενδιαφέρον σου προς το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει. Το ξανασκέφτεσαι, πιάνεις το κινητό στο χέρι και κάνεις μία περιήγηση στα social media έστω και εικονικά έμαθες τα βασικά και φυσικά διάβασες με προσοχή όλα τα σχόλια που βρίσκονται κάτω από κάθε φωτογραφία που έχει αναρτήσει. Στην περίπτωση τώρα που το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει είναι στη γειτονιά σου ή συναντιέστε κάπου -πάντα τυχαία- σε κάποια στάση λεωφορείου ή κάπου, οπουδήποτε και δεν έχεις προλάβει να μάθεις ονοματάκι, τότε ξέχνα την περιήγηση στα social media.

Πρέπει να σκεφτείς την πιο ρομαντική και παλιομοδίτικη κίνηση. Το ραβασάκι. Πάντα πιάνει. Γράφεις όνομα και τηλέφωνο, κάνεις και μια καρδούλα και περιμένεις στον καναπέ σου να χτυπήσει το τηλέφωνό σου. Περνάς κι ένα μίνι καρδιακό επεισόδιο κάθε φορά που χτυπάει- μην ανησυχείς έρωτας είναι θα περάσει. Έχεις βυθιστεί στον καναπέ σου και το υπεραναλύεις. Τα πράγματα είναι απλά. Ρίξε ένα πλατύ χαμόγελο και κάνε μια πρόταση να βγείτε για καφέ.

Τώρα αν γνωρίζεστε ήδη και υπάρχουνε ροζ σύννεφα στην ατμόσφαιρα πάλι σου μένει να κάνεις την κίνηση. Μην πνίγεσαι στην ανάλυση δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα, στη χειρότερη περίπτωση να φας μια χυλόπιτα. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος θα είσαι, μην αναλώνεσαι στο τι θα σκεφτεί ο άλλος αλλά στο αποτέλεσμα. Δράσε γρήγορα, σωστά και ρομαντικά. Μία ζωή την έχεις. Η υπέρανάλυση κι οι φοβίες σου ίσως γίνουν το εμπόδιό σου για να κάνεις σχέση. Ο τολμών νικά κι εσύ πρέπει να τολμήσεις να διεκδικήσεις, αν κάθεσαι παθητικά και ζεις με μεγάλη χλαπάτσα στον καναπέ θα το χάσεις το τρένο. Τι θα γίνει αν σε απορρίψει; Τι θα γίνει αν γελάσει μαζί σου; Τι θα γίνει αν δε νιώθει το ίδιο για σένα; Και τι θα γίνει αν τίποτα από τα αρνητικά που σκέφτεσαι δεν ισχύουν;

Δεν είναι κλισέ η φράση «θες να τα φτιάξουμε», μάλιστα κρύβει όλα όσα δεν τόλμησες να πεις· μεγάλωσες πια δεν είσαι εκείνο το παιδάκι που έτρεχε στην αλάνα του σχολείου. Έχεις ενηλικιωθεί και βρίσκεσαι στην αλάνα της ζωής τώρα. Βγες και διεκδίκησε, ζήτα για να πάρεις. Κι αν στο κάλεσμά σου πάρεις άρνηση, ξεπέρασέ το, υπάρχουνε τόσα πολλά πρόσωπα εκεί έξω που θέλουν να σε γνωρίσουν. Δεν υπάρχει ιδανικό φλερτ. Υπάρχει το ευγενικό φλερτ. Κι ο έρωτας θέλει ευγένεια και ρομαντισμό, λίγη σκέψη και πολλή δράση. Καλή τύχη!