Ο θυμός σου αρκετός για να γυρίσουν όλα μπούμερανγκ

Η ζωή είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα. Η χαρά και η λύπη εναλλάσσονται ανάλογα με την περίσταση και αποτελούν βέβαιο ζεύγος αντιθέτων στην καθημερινότητά μας. Ένα συναίσθημα που σίγουρα κάποια στιγμή θα βιώσουμε είναι ο θυμός. Ο τρόπος που καθένας μας θυμώνει διαφέρει ανάλογα με την προσωπικότητά του ή την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, ενώ συχνά εξαρτάται και απ’ το ποιον έχουμε απέναντί μας. Διαφορετικά θα μαλώσουμε ένα παιδί πέντε χρονών και διαφορετικά με τον/την κολλητό/ή μας. Το στοίχημα όμως είναι να μπορέσεις να ελέγξεις τον θυμό σου σε καταστάσεις που βγαίνεις εκτός εαυτού, διότι η διαχείρισή του θυμού δεν είναι μισή, αλλά ολόκληρη αρχοντιά!

Ας σκεφτούμε μια υποθετική κατάσταση στην οποία για τον χ, ψ λόγο έχουμε θυμώσει πολύ με κάτι. Μια απ’ τις πιο κοινές αντιδράσεις είναι να υψώσουμε τον τόνο της φωνής μας, δηλαδή να προκληθεί ένταση. Το φαινόμενο αυτό έχει μελετηθεί από πολλούς επιστήμονες, οι οποίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως κατά τη διάρκεια του θυμού η πίεση του αίματος ανεβαίνει, καθυστερεί η διαδικασία της πέψης και οι κόρες των ματιών διαστέλλονται. Παράλληλα, ο οργανισμός μας αυξάνει την τάση για εφίδρωση και μας προετοιμάζει για άμυνα, επίθεση ή φυγή.

Ωστόσο, είναι στο χέρι μας να επιλέξουμε πώς θα αντιδράσουμε. Άμυνα, επίθεση ή φυγή; Όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να συγκρατηθούμε όταν δεχόμαστε  «επίθεση» από κάποιο άτομο. Η άμυνα δεν είναι η χειρότερη, αλλά ούτε και η καλύτερη επιλογή, αφού με το να αμυνθείς απλώς συνεχίζεις την έντονη συζήτηση και ξεκινάς έναν αγώνα νεύρων με τον συνομιλητή σου περιμένοντας ποιος θα «λυγίσει» πρώτος. Η φυγή αντιθέτως δείχνει αξιοπρέπεια και ωριμότητα. Άμα δεν τα βρίσκεις με ένα άτομο, πόσο μάλλον εάν είναι πεισματάρης/α, με το να διαφωνείτε και να μαλώνετε δεν έχετε τίποτα να κερδίσετε παρά μόνο να χαλάσετε τη ζαχαρένια σας.

Όπως είναι εμφανές, λοιπόν, η επιλογή με τα λιγότερα πλεονεκτήματα είναι η επίθεση. Προκύπτει για κάποιον λόγο μια διαμάχη, μια λογομαχία. Ο συνομιλητής σου προσπαθεί να επιβάλει τη γνώμη του χωρίς να δέχεται να ακούσει διαφορετική άποψη. Εσύ νιώθεις πως σε πνίγει το άδικο, λες ό,τι σου έρχεται εκείνη τη στιγμή στο μυαλό, με αποτέλεσμα ακόμη και να τον προσβάλλεις. Σε πιο έκρυθμες  περιπτώσεις και σε λιγότερο ήρεμες αντιδράσεις μπορεί να καταλήξεις μέχρι και να σπάσεις πράγματα! Κάπου εδώ προκύπτει ένα σοβαρό ερώτημα που δεν είναι άλλο απ’ το τι κερδίζεις με αυτή σου τη στάση. Εκτός απ’ το ότι χάνεις την ψυχική σου ηρεμία, θα αλλάξει κάτι ως προς τον λόγο και την έκβαση του καβγά; Η απάντηση, για όσους κωλύονται, είναι όχι. Δεν κερδίζεις κάτι και έχει και ακόμη ένα αρνητικό αυτή η αντίδραση. Με την επίθεση και με παρατραβηγμένες πράξεις, αυτόματα χάνουμε το δίκιο μας. Εκεί που όλοι μπορεί να είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν εμάς και όχι τον συνομιλητή μας, η στάση μας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να τραβήξουμε τα βλέμματα από το βασικό θέμα και να γυρίσουν τα πράγματα μπούμερανγκ!

Για αυτό, λοιπόν, όταν νιώθουμε πως ξεφεύγουμε και είμαστε ιδιαίτερα φορτισμένοι σε σημείο που μπορεί να καταλήξουμε να φωνάζουμε, καλό θα ήταν να απομακρυνθούμε και να απομονωθούμε έως ότου ηρεμήσουμε. Η συζήτηση και ο χωρίς εντάσεις διάλογος είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα. Ο θυμός δεν είναι παρά το λάδι στη φωτιά.