Πριν φύγεις δωσ' μου μια νύχτα κινηματογραφική

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο πολύ παρομοιάζω τη ζωή μου με μια ταινία. Δεν ξέρεις ποτέ στα αλήθεια τι μπορεί να σου συμβεί μέρα με τη μέρα. Μια ταινία με πρωταγωνιστή και θεατή εσένα συγχρόνως. Μα η πιο μεγάλη μου αγωνία, ο συμπρωταγωνιστής. Τόσοι ηθοποιοί έρχονται και φεύγουν. Είναι και κάποιοι που πίστευα πως θα μείνουν, αλλά εξεπλάγην όταν συνειδητοποίησα πως δεν είχαν άλλες ατάκες στο έργο της ζωής μου.

Και κάπου εκεί έρχεσαι εσύ, αργά και απότομα. Εσύ, που σε περίμενα τόσο καιρό, να μπεις σαν ιππότης στη ζωή μου και να με σώσεις από όλες τις τερατώδης ανασφάλειες και τις καχυποψίες μου. Μα φοβάμαι. Βλέπεις έχω πλέον συνηθίσει πως η ζωή κάνει κύκλους. Και τουλάχιστον μέχρι στιγμής, ο δικός μας δεν έχει κλείσει. Πόσο θα ήθελα να κλείναμε αυτό τον κύκλο μαζί, και όπως στα παραμύθια να ρίξουμε τους τίτλους τέλους αγκαλιά, με το «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Μα αν φύγεις, κάνε μου μια χάρη πρώτα. Χάρισέ μου για λίγο τον κόσμο, εγώ, εσύ, και μια βραδιά κινηματογραφική.

Γίνε ο Jack στην Rose μου, και ας πνιγώ εγώ, δίνοντάς σου τη θέση μου στη σανίδα. Κάνε με να ζήσω μοναδικές στιγμές, φαντασμαγορικές! Έχεις μια θέση στην καρδιά μου πολύ σημαντική, σχεδόν ασυναγώνιστη. Αφού θα μείνεις που θα μείνεις, δώσε μου κάτι έντονο να ζωντανεύω με τη θύμησή σου και να δικαιολογώ όλα αυτά που ήδη νιώθω. Δεν είσαι σαν τους άλλους. Τα χέρια σου σαν φτερά του αεροπλάνου και ο προορισμός τα δυο σου μάτια.

Για ένα βράδυ σπάσε τα όρια και έλα να αποδράσουμε μαζί, σε έναν κόσμο δικό μας. Μακριά από όλους και όλα, χωρίς στερεότυπα, χωρίς δικλείδες ασφαλείας. Άσε τους άλλους να κοιτάνε ταινίες στο σαλόνι τους και έλα μαζί μου,να φτιάξουμε μια νέα ιστορία, μια περιπέτεια! Πες μου τα πιο τρελά σου όνειρα! Τολμάς; Βγάλε το μικρό παιδί που κρύβεις μέσα σου και άφησέ το ελεύθερο να τρέξει στο μαγικό κόσμο που θα δημιουργήσουμε μαζί!

Θέλω μια βραδιά κινηματογραφική μαζί σου. Από κείνες που τις κοιτάμε και μας πιάνουν τα κλάματα, που είμαστε σίγουροι πως σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, που ενδόμυχα τις ζηλεύουμε και θα θέλαμε να τις ζήσουμε έστω για μια νύχτα. Μια νύχτα που μοιάζει αδύνατον να συμβεί στη ζωή κι όμως με πρωταγωνιστές εμάς τους δυο μπορεί να λάβει σάρκα και οστά, να γίνει η δική μας ταινία, εκείνη που θα θυμόμαστε σαν τα χρόνια περάσουν και θα παίζει στο μυαλό μας σε επανάληψη, εκείνο το φινάλε, ξανά και ξανά.

Λοιπόν, τι κάνεις απόψε; Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι;

Βιάσου όμως, γιατί πλησιάζουν μεσάνυχτα! Και δεν ξέρω άμα τα μάγια θα λυθούν. Θέλω τόσο πολύ να σπάσουμε τα μάγια μαζί. Και όταν όλοι φύγουν και τα φώτα σβήσουν, θα περιμένουμε να κλειδώσουν τις πόρτες. Θα μείνουμε μόνοι σε μια αίθουσα που μυρίζει πατατάκια και ποπ κορν. Μέχρι την επόμενη φορά που θα ανοίξουν οι κινηματογράφοι, εμείς θα κρατιόμαστε χέρι-χέρι και θα περιμένουμε.