Μια σχέση, όπως είναι αναμενόμενο, φέρνει κάποιες αλλαγές στη ζωή μας. Εκεί που ήσουν μόνος, τώρα έχετε γίνει δύο. Είναι κάποια πράγματα, λοιπόν, που σε κάποιες σχέσεις αποτελούν «κανόνες» για τους δεσμευμένους, όπως για παράδειγμα το ότι δεν μπορούν να βγαίνουν μόνοι με άτομα του ιδίου φύλου. Αλλά επειδή αυτά τα ορίζει εξαρχής το ζευγάρι και από τη στιγμή που το δέχονται και οι δύο δε μας πέφτει λόγος, δε θα επεκταθούμε περισσότερο. Το γεγονός ότι οι σχέσεις απαιτούν εξ’ ορισμού κάποιες αλλαγές και από τους δύο συντρόφους συχνά μπερδεύει κάποια ζευγάρια, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στο εξής πρόβλημα: ο ένας προσπαθεί να επιβάλει τις συνήθειές του στον άλλο και προσπαθεί να τον αλλάξει.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως μια σχέση για να είναι υγιής απαιτεί σεβασμό και την πλήρη αποδοχή του συντρόφου μας γι’ αυτό που είναι και όχι για αυτό που θα θέλαμε να γίνει. Πρέπει να καταλάβουμε πως επιλέξαμε αυτό τον άνθρωπο γι’ αυτό που είναι και να συνεχίσουμε καθημερινά να τον επιλέγουμε για τους ίδιους λόγους. Μην κάνετε ποτέ το τεράστιο λάθος να σκεφτείτε πως «θα τον/την αλλάξω». Όχι μόνο γιατί δεν είναι σωστό αλλά και γιατί οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν, κι ακόμα κι αν σας κάνει τη χάρη για λίγο καιρό, αργά ή γρήγορα θα θυμηθεί ποιος/ποια είναι και τότε θα πάρει τα κουβαδάκια του και θα πάει σε άλλη παραλία!
Πολλές φορές, παρασυρόμενοι από το πάθος του έρωτα πέφτουμε με τα μούτρα στη σχέση μας και παραμελούμε όλα τα άλλα. Μπορεί να μην το αντιλαμβανόμαστε, αλλά αυτή μας η στάση ίσως να αποτελεί την αρχή του τέλους. Ο λόγος είναι πως αργά ή γρήγορα θα αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε τα λάθη μας και να μας λείπουν οι παλιές μας συνήθειες. Όλο και κάποιο παλιό φιλαράκι θα παραπονεθεί. Θα σου λείψει ο αγαπημένος σου καφές στο στέκι που συχνάζατε παρέα και τότε θα αρχίσεις να συνειδητοποιείς.Όταν γίνεται αυτή η συνειδητοποίηση, τις περισσότερες φορές το άτομο στρέφεται εναντίον του συντρόφου του. Υπάρχουν περιπτώσεις που δίκαια στρέφονται εναντίον τους, γιατί τους ανάγκασαν να αλλάξουν, γιατί τους πίεζαν. Αλλά, δεν είναι μόνο τέτοιες περιστάσεις που γίνεται το μεγάλο ξέσπασμα. Είναι φορές που ένα άτομο παίρνει μόνο του την πρωτοβουλία να τα παρατήσει όλα για μια σχέση, αλλά όταν έρχεται αντιμέτωπο με τις ευθύνες δεν κατηγορεί τον εαυτό του, αλλά το ταίρι του.
Οι σύντροφοί μας δεν είναι σε καμία περίπτωση κτήματά μας. Δεν μπορούμε ούτε να τους έχουμε φυλακισμένους στο κελί της «σχέσης» ούτε και να τους στερούμε την ιδιωτική τους ζωή. Είναι απαραίτητο για τον κάθε άνθρωπο να έχει το χώρο του και τη δική του παρέα. Εξάλλου, είναι εμπειρικά αποδεδειγμένο ότι όσα άτομα προσπάθησαν να εγκλωβίσουν το ταίρι τους δεν πήγε και πολύ καλά. Όπως οι πιεστικοί γονείς βγάζουν αυταρχικά παιδιά, έτσι και οι πιεστικοί σύντροφοι αγανακτούν τους συντρόφους τους. Κάποτε η δυσφορία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε χωρισμό και να δημιουργήσει απωθημένα σε εσάς ή τους επόμενους συντρόφους σας.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.