Μικρές οι αγάπες χωρίς αποδείξεις

Βασανίζομαι. Κουράζομαι. Φθείρομαι. Δεν έχει σημασία η σειρά. Έτσι νιώθω κάθε φορά που σε ακούω να μου λες πως μ’ αγαπάς. Αγαπάς τι; Εμένα; Δε νομίζω. Την κατάστασή που είσαι όταν βρίσκεσαι μαζί μου αγαπάς. Δεν αγαπάς εμένα, δε γίνεται να αγαπάς εμένα και να πράττεις αυτά που πράττεις. Δε γίνεται να υπάρχει αυτή η ασυνέπεια μεταξύ των λόγων και των πράξεών σου.

Μάλλον δεν ξέρεις τι σημαίνει αγάπη για να το λες. Φοβάμαι πως φοβάσαι πολύ κι ο φόβος δε συνάδει με την αγάπη. Κάποιες φορές στενοχωριέμαι, άλλες εκνευρίζομαι και μερικές γελάω. Όλες έχουν να κάνουν με την ευκολία που λες αυτές τις δύο λέξεις. Δε γίνεται να τις λες. Δεν γίνεται να τις λες εσύ. Εσύ που τη μία θες τόσο πολύ να με δεις και την άλλη δεν έχεις χρόνο.

Εσύ που θα έκανες τα πάντα για να είμαστε μαζί και δεν κάνεις τίποτα. Απολύτως τίποτα. Εσύ που κάνουμε σεξ και δε με κοιτάς στιγμή στα μάτια. Εσύ που με αγκαλιάζεις με τα μάτια ανοιχτά. Εσύ που φοβάσαι ν’ αγαπήσεις. Δε γίνεται να μου λες πως μ’ αγαπάς. Με εκνευρίζεις, το καταλαβαίνεις;

Τον εαυτό σου αγαπάς, όχι εμένα. Όταν αγαπάω έχω μάθει να το υποστηρίζω και να το αποδεικνύω κάθε στιγμή. Ούτε γιατί θέλω ούτε γιατί πρέπει. Γιατί πολύ απλά δεν μπορώ διαφορετικά. Δε θα με ακούσεις να σου πω πότε, θα σε αγαπάω για πάντα, πολύ ή λίγο. Το ρήμα αγαπάω είναι ένα, ρήμα ξε-αγαπάω δεν υπάρχει και η κατάστασή του είναι μόνιμη.

Δεν αγαπάω πάντα τα σωστά άτομα, τα αγαπάω όμως με το σωστό τρόπο. Το δικό μου, τον αληθινά δικό μου. Κι αυτό είναι για μένα η αγάπη, η αλήθεια μου. Η αλήθεια μου διατυπωμένη σε πράξεις κι όχι λόγια. Χόρτασα από λόγια και υποσχέσεις και δεν πρόλαβα καν ν’ απαντήσω. Ευκαιρία να απαντήσω τώρα όμως. Ξέρω πιθανόν να μην το διαβάσεις, σίγουρα δε θα το διαβάσεις, ο εγωισμός σου θα κερδίσει και τώρα, αλλά δε με νοιάζει. Μου αρκεί που θα τα πω.

Θυμάσαι τον τύπο και την τύπισσα που ήταν μαζί απ’ το λύκειο και μου έλεγες πόσο πολύ ταιριάζουν και φαίνεται ότι αγαπιούνται πολύ; Χώρισαν όταν έμεινε έγκυος. Αυτό δεν είναι αγάπη για να ξέρεις. Θυμάσαι το βίντεο με τον παππού και τη γιαγιά, που την περίμενε στο αεροδρόμιο με λουλούδια; Αυτό μοιάζει με αγάπη για να ξέρεις. Θυμάσαι τότε που μου έγραψες πεινάω στο μήνυμα και σε 15 λεπτά ήμουν στο σπίτι σου με το αγαπημένο σου burger; Αυτό είναι αγάπη, και το ξέρω. Θυμάσαι ότι δε θες να θυμάσαι τίποτα απ’ αυτά; Αυτό δεν είναι αγάπη κι ίσως το έμαθες τώρα.

Βαρέθηκα να σε ακούω να μου λες πως μ’ αγαπάς. Να γεμίζεις το μυαλό μου με θα και υποσχέσεις. Όποιος αγαπάει δεν το λέει, ούτε το διατυμπανίζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ζηλέψει ο πρώην. Το κρατάει για τον εαυτό του και το άτομο που αγαπάει. Απ’ την πιο μικρή στην πιο μεγάλη πράξη, σημασία έχει η συνέπεια. Όσο φανταχτερή και να είναι μια πράξη στο τέλος μένει η ουσία. Δε θα σου πω πώς και τι να κάνεις. Δεν έχει νόημα να σου πω εγώ.

Δεν έχει νόημα ν’ αγαπάω τον εαυτό μου μέσα από σένα, τον αγαπάω και μόνος μου και είμαστε και μια χαρά. Δεν μπορώ όμως τα ψέματά σου. Ψέμα δεν είναι μόνο η διαστρέβλωση της αλήθειας, αλλά κι η απόκρυψή της. Κι εσύ κρύβεις πολλά και κυρίως το φόβο σου μέσα απ’ την ευκολία του λόγου και των υποσχέσεων. Δημιουργείς προσδοκίες που δεν μπορείς να εκπληρώσεις, προσδοκώντας αποτελέσματα που δεν μπορείς ν’ αντέξεις.

Μάθε όμως ότι πλέον όσα λόγια και ν’ ακούσω, δε θα πιστέψω τίποτα αν δε σε δω να μου τα επιβεβαιώνεις ένα προς ένα με κάθε πράξη σου. Και πρόσεξέ με, θυμάμαι καλά, γιατί συνήθισα παρέα με το θα. Πολλές απαιτήσεις έχω; Δε νομίζω, απλώς έμαθα εμένα καλά και πλέον γνωρίζω τι θέλω. Αν γνωρίζεις κι εσύ απόδειξέ το. Αν μ’ αγαπάς υποστήριξέ το.

Αν πάλι δεν μπορείς φύγε, γι’ αυτούς που μπορούν. Και πίστεψέ με υπάρχουν πολλοί που μπορούν και εγκλωβίζονται στα δικά σου θα . Γι’ αυτό καλύτερα την επόμενη φορά να μη βγάλεις άχνα. Οι πράξεις σου μιλάνε από μόνες τους.