Μια γυναίκα παρατηρεί το σώμα της με ανησυχία, σαν να είναι ένας όχι και τόσο αξιόπιστος σύμμαχος στη μάχη για την αγάπη. Απελπισμένη πιάνει το πρώτο λαστιχάκι δίπλα της και μαζεύει τα μαλλιά της. Κατευθείαν το σκοτάδι της ψυχής της φωτίστηκε απ’ το φως του προσώπου της. Έτοιμη να ζωγραφίσει στον λευκό καμβά της.
Στρέφει το βλέμμα της πάνω μου. «Ανέκαθεν μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους. Πόσο μάλλον μια όμορφη γυναίκα σαν εσάς» απαντάω αστραπιαία, σαν να την περίμενα ώρα αυτήν την ερώτηση.
Η γυναίκα απλά χαμογελάει. Γνωρίζοντας πλέον ότι ξέρω ότι ξέρει ότι την παρατηρώ, συνεχίζει απορροφημένη το έργο της. Οι κινήσεις της μηχανικές και μεθοδευμένες. Απ’ το πιάσιμο των μαλλιών μέχρι και το τελικό κραγιόν όλα μοιάζουν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Μέχρι που ξαφνικά σταματάει.
«Εσύ είσαι άντρας, θα ξέρεις τι αρέσει στους άντρες» μου φωνάζει.
«Πίστεψέ με, δεν υπάρχει τίποτα πιο ελκυστικό από αυτό που κάνεις τώρα. Η ιεροτελεστία μιας γυναίκας μπροστά στον καθρέπτη του μπουντουάρ της μπορεί να φανερώσει πολλά περισσότερα από δέκα χρόνια ψυχανάλυσης.»
«Γιατρός είστε;»
«Κάποιοι με φωνάζουν κι έτσι!»
«Δε σας καταλαβαίνω. Μήπως είστε αισθητικός;»
«Χάχα, όχι, σίγουρα δεν είμαι αισθητικός!»
«Πάλι δε σας καταλαβαίνω».
«Δε χρειάζεται να με καταλάβετε. Ένας περαστικός είμαι. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ελκυστικό απ’ τη μέθοδο που ακολουθεί κάθε γυναίκα για να τονίσει τα χαρακτηριστικά του προσώπου της. Η ελκυστικότητα, βέβαια, ορίζεται από τα μάτια του παρατηρητή. Η διαδικασία, όμως, από μόνη της είναι άκρως ελκυστική.»
«Κι η ψυχανάλυση πού κολλάει;»
«Ο τρόπος που το βλέμμα σας αντικρίζει τον καθρέφτη φανερώνει την ψυχή σας.»
«Και το μέικ απ;»
«Δίνει τον ρυθμό της ζωής σας!»
Η γυναίκα ξεβάφτηκε. Το μακιγιάζ της δε θα ήταν ποτέ ξανά ίδιο. Αντιλήφθηκε ότι η ελευθερία της ψυχής της όριζε τον καμβά. Καλλιτέχνης του εαυτού της πλέον, αντίκριζε το μέλλον με αισιοδοξία. Μόνο που δεν ήξερε ποιος ήταν ο άντρας που τη βοήθησε να κοιτάξει πέρα απ’ τον καθρέφτη του μπουντουάρ της κρεβατοκάμαράς της. Ποιος ήταν ο άντρας που κατάφερε να μετατρέψετε τον καθρέφτη σε παράθυρο αισιοδοξίας.
«Σταθείτε, το όνομά σας;»
«Μου επιτρέπετε να σας δώσω μία συμβουλή πριν συστηθώ;»
«Σαφώς.»
«Ποτέ μην ξεχνάτε τον λόγο που καλλωπίζεστε. Ένα όμορφο περίγραμμα στα χείλη σας μπορεί να τα κάνει να φαίνονται πιο ζουμερά. Ένα όμορφο ρουζ στα μάγουλά σας να ζεστάνει το πρόσωπό σας. Μια όμορφη κολόνια να μεθύσει τους ανθρώπους γύρω σας. Ένα όμορφο χτένισμα να κάνει τα μαλλιά σας να φαίνονται ελαφρά και μεταξένια. Και, τελικώς, ένα όμορφο πρόσωπο μπορεί να προσελκύσει τον έρωτα. Δεν πρέπει να ξεχνάτε, όμως, πως μια όμορφη ψυχή είναι αυτή που τον διαιωνίζει» είπα και το έβαλα στα πόδια.
«Το όνομά σας;»
«Χρόνος, κι ήμουν ανέκαθεν δίπλα σας.»
Συντάκτης: Γεώργιος-Κωνσταντίνος Ψύλλας
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
