Στην εφηβεία το σεξ φάνταζε πολύ πιο συναρπαστικό

«Το σεξ είναι πιο συναρπαστικό στην οθόνη κι ανάμεσα στις σελίδες παρά ανάμεσα στα σεντόνια» είχε δηλώσει κάποτε ο Άντι Γουόρχολ, γνωστός Αμερικάνος καλλιτέχνης, θέλοντας να αφορίσει την παγκόσμια τάση που επικρατούσε –κι επικρατεί μέχρι σήμερα– σχετικά με την εξιδανίκευση του σεξ. Με λίγες λέξεις καταφέρνει να αναδείξει σε μεγάλο βαθμό όλα εκείνα τα λανθασμένα αίτια που έχουν δημιουργήσει αυτή την ακόμη πιο λανθασμένη εντύπωση. Ας μην προτρέχουμε, όμως. Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.

Εφηβεία. Η περίοδος της ζωής μας που ξεκινάει όλο αυτό. Λίγο ή πολύ όλοι τότε ερχόμαστε για πρώτη φορά σε επαφή με την έννοια του σεξ. Σταματάμε να πιστεύουμε στο πελαργό και τις μελισσούλες ως απόδοση της ύπαρξής μας κι αρχίζουμε να εξερευνούμε το σώμα μας. Η άγνοια και το άγχος μας για το άγνωστο, το απαγορευμένο (αν θες καλύτερα) σε αυτό το σημείο είναι κομβικά συναισθήματα και δημιουργούν τις άριστες προϋποθέσεις για διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Το ρόλο αυτό έρχονται να καλύψουν τα κοινωνικά πρότυπα που επικρατούν. Τι πιο εύκολο απ’ το να κατευθύνεις τη σεξουαλικότητα ενός καυλωμένου έφηβου, που βρίσκεται στα χαμένα, προς μια εξιδανικευμένη εικόνα;

Οι συνομήλικοί του βρίσκονται στην ίδια φάση με αυτόν, οι μικρότεροι δεν ξέρουν, με τους μεγαλύτερους ντρέπεται να μιλήσει. Τα μόνα μέσα που έχει για να ενημερωθεί είναι η/ο πορνοστάρ με τις άριστες αναλογίες, το ζευγάρι στην οθόνη του σινεμά που το κάνουν σε ιεραποστολική στάση και τελειώνουν πάντα μαζί σε σημείο που πιστεύεις ότι και το συνεργείο που γυρίζει την ταινία χύνει κι αυτό ταυτόχρονα και το πουριτανικό σχολείο που όποια προσέγγιση κάνει (αν κάνει) είναι περισσότερο βιολογική παρά κοινωνική.

Κάνεις δε θα πει σε έναν έφηβο «Ξέρεις κάτι; Υπάρχει περίπτωση το πουλάκι σου να πέσει, να έχεις μεγαλύτερα βυζιά απ’ την παρτενέρ σου κι ο κώλος της να έχει κυτταρίτιδα». Ή αντίστοιχα «Μπορεί ο παρτενέρ να κοιμηθεί την ώρα που το κάνετε, ίσως χρειαστεί να ψάξεις το πουλάκι του με το κιάλι και να τελειώσεις, άντε, 5 φόρες σύνολο στη ζωή σου». Όλα παρουσιάζονται ιδανικά σε βαθμό ουτοπικό, δημιουργώντας απίστευτες προσδοκίες.

Θες επειδή ήταν απαγορευμένο; Θες επειδή βλέπαμε στις ταινίες τους άλλους να τρελαίνονται; Θες το μάρκετινγκ; Θες επειδή ήμασταν έφηβοι κι όλα τα βλέπαμε αλλιώς; Απ’ την ωραιοποίηση της απόστασης; Το αποτέλεσμα είναι ένα: μυθοποίηση. Κι όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, μετά τη δράση, έρχεται κι η αντίδραση.

Αυτή η αντίδραση, λοιπόν, φτάνει όταν τελικώς ο επίδοξος εραστής μας δοκιμάσει το γλυκό. Όταν δει και συνειδητοποιήσει πως στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως τα παρουσιάζουν. Όταν όλο αυτό το απομυθοποιήσει! Εκεί αρχίζουν και τα πραγματικά προβλήματα. Οι προσδοκίες που δεν εκπληρώθηκαν δημιουργούν ανασφάλεια και φόβο, πόσο μάλλον όταν είσαι εσύ και το λάθος γαλουχημένο μυαλό σου η αιτία για την απογοήτευση.

Σεξουαλικά προβλήματα υπάρχουν άπειρα τριγύρω μας, δίπλα μας, μέσα μας. Έχεις αναρωτηθεί πόσα από αυτά οφείλονται σε ψυχολογικούς παράγοντες; Πόσα από αυτά οφείλονται στις χαμένες προσδοκίες και την κοινωνική πίεση γύρω από αυτό το θέμα;

Ο πιο εύκολος τρόπος για να ελέγξεις κάτι, για να το τιθασεύσεις, είναι να το κατευθύνεις∙ αυτό συνέβη και με τη σεξουαλικότητά μας. Καλλιεργήθηκε και καλλιεργείται ένας μύθος σε μη ρεαλιστικές βάσεις κι εμείς ενοχοποιούμε την απομυθοποίησή του αντί για την υπόστασή του. Πώς μετά να ελευθερωθεί η σεξουαλικότητά μας, να εκφραστεί στο απόλυτο, να ζήσουμε κι εμείς εν συνεχεία το απόλυτο, όταν συνεχώς την κατευθύνουμε και τη βάζουμε σε στεγανά, συνήθως μη ρεαλιστικά;

Το σεξ είναι έκφραση. Απελευθερωθείτε απ’ τα κοινωνικά δεσμά της απόλυτης ηδονής με τον ενδεδειγμένο τρόπο και χαράξτε τη δικιά σας πορεία απ’ τη δικιά σας βάση. Δεν υπάρχει τέλειο και σωστό. Υπάρχει ό,τι είναι πιο κοντά σε σας. Οποιαδήποτε καταπιεσμένη εκδοχή του, δεν είναι ο εαυτός μας κι άρα δύσκολα να είναι επιτυχημένη.

Προσοχή όμως εδώ, επιτυχημένο δεν το κάνει η αποδοχή του αλλά η ποιότητά του. Την ποιότητά του όμως  δεν την κάνει η επιτυχία του αλλά η αποδοχή του!