Θα αντάλλασσες κωδικούς στα social media με το ταίρι σου;

Όσο περισσότερο βγαίνεις με κάποιον, τον γνωρίζεις καλύτερα. Όσο περνάτε χρόνο μαζί, τόσο πέφτουν οι αρχικές άμυνές σου και μεγαλώνει η ανάγκη σου να μοιράζεσαι πράγματα κι εμπειρίες μαζί του. Ο κατάλογος των πραγμάτων που μοιράζεστε σταδιακά όλο και πληθαίνει. Μέσα, λοιπόν, στις παιδικές αναμνήσεις, τα φιλία, τις μπουκιές φαγητού, τα φούτερ και την κρεμμυδίλα, προστίθεται η είσοδος στην ψηφιακή ιδιωτική ζωή του αμόρε σου.

Είναι σύνηθες στην εποχή των social media, τα νέα ζευγάρια μετά από κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα να ανταλλάσσουν τους κωδικούς του, ανοίγοντας έτσι διάπλατα την πόρτα της ψηφιακής του ιδιωτικότητας. Θα μπορούσαμε μάλιστα  να μιλήσουμε για μια νέα μορφή κανόνων μεταξύ των ζευγαριών.

Τη συγκεκριμένη άποψη έρχεται να ενισχύσει η γνωστή εταιρεία λογισμικών Kaspersky, μέσω μελέτης που πραγματοποίησε σε παγκόσμια κλίμακα σε χρήστες μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το 50% των χρηστών δήλωσε ότι μοιράζεται μαζί με το ταίρι του τους κωδικούς του. Ένας αριθμός που αρχικά ξαφνιάζει, αλλά σιγά-σιγά μετριάζεται κάπως όταν ακούς και τα υπόλοιπα ευρήματα. Το 70% θεωρεί σημαντικότερη τη σχέση του απ’ το ιδιωτικό απόρρητο ενώ ταυτόχρονα το 80%  πιστεύει ότι τα ζευγάρια οφείλουν να έχουν προσωπικό χώρο. Και σαμπουάν και μαλακτικό η φάση.

Απ’ τη μια θες το χώρο σου, Γιαννάκη, απ’ την άλλη θες να ελέγχεις τι κάνει το Μαράκι, ή το ανάποδο. «Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα κι οι καταστάσεις είναι φανταστικά κι οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».

Πού οφείλεται, λοιπόν, αυτή η αυξανόμενη τάση μεταξύ των ζευγαριών; Ποια είναι τελικώς τα αποτελέσματα; Η συγκεκριμένη τάση ισορροπεί ανάμεσα στη ανάγκη για προσωπική ελευθερία και την κτητικότητα. Ανάμεσα στο αίσθημα ασφάλειας και την τάση για έλεγχο. Ανάμεσα στην εποχή της δημοσιοποίησης των πάντων και της ανάγκης για ιδιωτικότητα.

Σύγκρουση κόσμων ή απλά εύκολη λύση; Εύκολη λύση. Σίγουρα εύκολη λύση. Ποιος είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να νιώσεις ασφάλεια; Να ελέγξεις όλες τις παραμέτρους ή απλά να σκοτώσεις. Επειδή η φυλακή είναι δύσκολο μέρος, επιλέγουμε συνήθως το πρώτο. Πού να κάτσεις τώρα να εμπιστευτείς τον άλλο πραγματικά, να ξεπεράσεις προσωπικές ανασφάλειες και φόβους.

Λίγο οξύμωρο βέβαια, αν σκεφτείς ότι αυτό ξεκίνησε στο πλαίσιο της εμπιστοσύνης προς τον άλλο. Περισσότερο σαν βήμα πίσω μοιάζει παρά μπροστά. Προσπαθείς να νιώσεις ένα αίσθημα ασφάλειας μέσω μιας προσωπικής ανασφάλειας. Προσπαθείς να ελέγξεις μη ελέγχοντας τον ίδιο σου το εαυτό.

Και τα αποτελέσματα; Ίδια. Μη σου πω χειρότερα. Ό,τι και να κάνεις ,αν ο άλλος θέλει να κάνει μαλακία θα την κάνει. Τρόποι υπάρχουν άπειροι, ιστορίες πολλές, πρόσωπα δε θίγουμε. Με το να κάθεσαι να ψαχουλεύεις κάθε λογής like και να έχεις φτιάξει ολόκληρο κατάλογο υπόπτων, μάλλον προκαλείς την κατάσταση και δεν την κάνεις καλύτερη.

Εμπιστοσύνη δεν είναι να ανταλλάξετε κωδικούς και να μοιράζεστε τα social media. Εμπιστοσύνη είναι τα «σ’ αγαπώ» από καρδιάς, τα κοινά όνειρα κι η τελευταία μπουκιά φαγητού. Μπορεί την ασφάλεια και την ανασφάλεια να τις χωρίζει μόνο ένα στερητικό «αν-», ικανό όμως να αναδείξει πόσα στερείς απ’ τον εαυτό σου.

Πίστεψε σε σένα και την αξία σου, για να πιστέψεις στον άλλο και να τον εκτιμήσεις. Δε χρειάζεται να ελέγχεις κάτι για να το κατακτήσεις. Το κατακτάς πραγματικά όταν το αφήνεις ελεύθερο.

Ψέματα όλα! Να χρησιμοποιείς ιστορικό ανώνυμης περιήγησης όταν ερευνάς, Σέρλοκ.  Και πείσε το ταίρι να φτιάξετε κοινό λογαριασμό (πχ Μαρία Κώστας Παπαδοπούλου) με τη δικαιολογία ότι πάντα ήθελες να πρωταγωνιστήσεις σε μεξικάνικη σαπουνόπερα ή να χαρακτηρίζεσαι agender.

Log out, παιδιά.