10 πράγματα που μου έμαθαν τα παιδιά μου και θα τα ευχαριστώ για πάντα

Αχ, πόσες αντάρες κι αλλαγές μπορεί να φέρει η ύπαρξη/απόκτηση ενός παιδιού στη ζωή μας; Πόση χαρά αλλά και πόσα δάκρυα φέρνουν τα παιδιά από την πρώτη αναπνοή; Τα παιδιά είναι ευτυχία, όντως, όμως υπάρχουν πολλές στιγμές που αυτή η ευτυχία δεν είναι ξεκάθαρη και φανερή στα μάτια σου. Τα δάκρυα δεν είναι από χαρά. Γιατί έρχονται και οι στιγμές που λυγίζεις κι αναρωτιέσαι αν μπορείς να τα καταφέρεις. Κι όμως, τα καταφέρνεις και θα τα καταφέρνεις πάντα. Ξέρεις γιατί; Γιατί την επόμενη στιγμή από την κρίση σου, μόλις τα κοιτάξεις στα μάτια, θα δεις πόσο πιο σοφός γίνεσαι από όσα καθημερινά σου μαθαίνουν. Μαθήματα ανεκτίμητης αξίας, που δύσκολα κανείς μπορεί να αποκομίσει με άλλο τρόπο.  

Πάμε, λοιπόν, να δούμε 10 από τα πιο υπέροχα πράγματα που τα παιδιά μας μπορούν να μας μάθουν. 

1. Η αγάπη δε χρειάζεται πολύ χρόνο

Είναι σαν ένα άδειο δοχείο, που όμως δε γεμίζει με τον χρόνο αλλά με την ποιότητα αυτών που δίνουμε. Ανεξάρτητα πόσος είναι ο χρόνος που μπορούμε να αφιερώσουμε, αν είμαστε δοσμένοι κι αφοσιωμένοι 100% στα παιδιά, αρκεί για να γεμίσουν από την αγάπη μας. 

2. Η αγάπη, επίσης, δε χρειάζεται κόπο ή manual 

Το ένστικτό των παιδιών είναι το βασικό εργαλείο-ταλέντο τους και η κεραία του πιάνει τα πάντα. Δε χρειάζεται να γνωρίζεις τα κόλπα του κλόουν για να περάσετε καλά ή να κάνεις κάτι πολύ συγκεκριμένο μαζί τους. Με όποιο τρόπο και αν έχεις μάθει να δίνεις την αγάπη, ακόμα κι αν είναι αγναντεύετε μαζί από το μπαλκόνι, το παιδί θα το νιώσει και θα είναι πλήρως ικανοποιημένο. 

3. Αρκεί να παρατηρήσεις κάποιον για να καταλάβεις τι χρειάζεται

Τα παιδιά δεν έχουν φίλτρα κι όρους για το πώς πρέπει να είναι, ούτε μπορούν να δηλώσουν έμμεσα μια επιθυμία τους. Ταυτόχρονα, όμως, έχουν πλήρη ικανότητα να κατανοούν τον τρόπο σου και τα δικά σου έμμεσα μηνύματα, να αντιληφθούν πότε είσαι κουρασμένος, πότε εννοείς αυτά που λες, αν έχεις στεναχωρηθεί για κάτι. Γιατί ξέρουν να σε παρατηρούν κι αυτό σού μαθαίνουν να κάνεις με τη σειρά σου. Με αυτό ως παράδειγμα, μπορούμε να λάβουμε αγάπη, αν δώσουμε χρόνο να παρατηρήσουμε πώς μας τη δίνει το άτομο που μας ενδιαφέρει.

4. Τα λεφτά που δίνεις δεν αγοράζουν τα πάντα

Τα παιδιά δε χρειάζονται ακριβά δώρα σαν ένδειξη αγάπης, αλλά κάτι με το οποίο θα ασχοληθούμε κι εμείς, μαζί του. Π.χ. Δεν είναι το τάμπλετ από μόνο του που θα του δείξει την αγάπη μας (ακόμα κι αν κάναμε μήνες οικονομία για του το πάρουμε), αλλά οι στιγμές που θα καθίσουμε να ζωγραφίσουμε σε αυτό και να γελάσουμε παρέα. 

5. Μπορείς να συγχωρήσεις (πολύ) εύκολα

Τα παιδιά συγχωρούν εύκολα. Κι όχι γιατί είναι μικρά ή έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Απλά γιατί είμαστε ο άνθρωπος τους. Γιατί μάς αγαπούν. Κι αγαπούν χωρίς δεύτερες σκέψεις. Κι αφού αγαπούν, συγχωρούν.  

6. Η αποδοχή έρχεται μέσα από την κατανόηση

Τα παιδιά δεν έχουν λίστα με το πώς θέλουν τον κόσμο ή εμάς κι αν δεν κλικάρουμε τα κουτάκια αυτά, πάνε για τον επόμενο. Αποδέχονται, όμως, αφού κατανοήσουν τι είναι αυτό που έχουν γύρω τους, μπροστά τους, μέσα τους. Η εξήγηση είναι που χρειάζεται πάντα, για να φέρει σταδιακά την αποδοχή.

7. Πως όλα τα πράγματα θέλουν επιμονή και προσπάθεια

Ένα παιδί, για να μάθει να περπατάει, έχει προσπαθήσει πολλές φορές κι έχει πέσει αμέτρητες. Κι αφού μάθει, πάλι θα πέσει και πάλι θα σηκωθεί. Δεν υπάρχει, όμως, μέσα του το «έπεσα δεν ξανά προσπαθώ». Θα το προσπαθεί μέχρι να το καταφέρει. Έτσι μας μαθαίνουν ότι αν θελήσουμε κάτι, δεν πρέπει να μας πτοεί ένα ή πολλά πεσίματα. Αν επιμείνουμε στον στόχο μας, με υπομονή στο τέλος θα τα καταφέρουμε. 

8. Το να αγαπάς πρώτα εσένα είναι πολύ σημαντικό

Ένας καλός τρόπος διαπαιδαγώγησης είναι μέσω του παραδειγματισμού. Αν είμαστε εμείς καλά μέσα κι έξω, τότε και τα παιδιά μας θα είναι, αφού θα παίρνουν παράδειγμα από μας για το πώς να το κάνουν. Είναι σημαντικό πρώτα να μας αγαπάμε και να μας σεβόμαστε εμείς, ώστε να μπορέσουμε να το μεταδώσουμε σε εκείνα.   

9. Η σημασία κρύβεται στα πιο απίθανα μέρη

Τα παιδιά χαίρονται και βρίσκουν ενδιαφέροντα πολλά πράγματα που εμείς τα θεωρούμε δεδομένα και δε δίνουμε καμία σημασία. Θα σταματήσουν να δουν μια πεταλούδα που πέταξε δίπλα τους, τον ήλιο που λάμπει και φαίνεται η σκιά τους, θα εντυπωσιαστούν με τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, όταν γευτούν-μυρίσουν κάτι που τους άρεσε θα τσιρίξουν από χαρά, θα κάνουν σαν παλαβά όταν πάρουν πρέφα ότι μπορούν να περπατήσουν και θα ψάξουν όλους τους πιθανούς τρόπους για να ανέβουν στον καναπέ ή να αρπάξουν το κινητό σου. Ο ήλιος, τα χρώματα, η μυρωδιά, η ικανότητα να βλέπουμε, να ακούμε, να περπατάμε κι άλλα πολλά (η λίστα ατελείωτη), μας περνούν απαρατήρητα και δεδομένα. Αλλά δε θα έπρεπε να είναι, γιατί όλα μπορούν να αλλάξουν σε μια στιγμή. 

10. Τα καλούπια είναι εντελώς ανόητα

Ακόμα και για το πιο απλό πραγματάκι π.χ. το πώς χρησιμοποιείς ένα κουτάλι, τα παιδιά μπορούν να δώσουν και μια έξτρα οπτική που σίγουρα δε θα είχαμε σκεφτεί, όπως το ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν καταπέλτης στην ιστορία πολέμου του με τα των playmobil. Τίποτα ποτέ ξανά δεν είναι το ίδιο με ό,τι σκεφτόμασταν και κάναμε πριν. Ανοίγουν ένα καινούργιο κόσμο, όπου όλα μπορούν να γίνουν και μέσα από άλλους τρόπους. Μας δείχνουν τον κόσμο από άλλη ματιά, θα λέγαμε.

Υπάρχουν, σαφώς, πολλοί τρόποι να μάθει κανείς το «δίνω και το παίρνω αγάπη», αλλά τόσο αποτελεσματικά, κατευθείαν στο ψητό, χωρίς κανένα διάλειμμα, μόνο η ύπαρξη παιδιών στη ζωή μας μπορεί να το καταφέρει. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε γονείς. Δεν προαπαιτείται να το έχουμε γεννήσει, αφού μπορεί να είμαστε θείος/α, νονά/ός, ή ακόμα και ο άνθρωπος που το κρατάει κάποιες ώρες. Αρκεί να έχουμε ενεργό ρόλο στη ζωή του κι αμέσως ξεκινά η μάθηση. Ας αφεθούμε κι ας το απολαύσουμε.