10 πράγματα που σου μαθαίνει το να συγκατοικείς με άλλους 

Έρχονται στη ζωή μας κάποιες φορές, καταστάσεις που σε βγάζουν από το safe zone (για όσους το είχαν) ή απλά συνεχίζουν να σε βάζουν σε καταστάσεις που το «γνώριμο / οικείο / ασφαλές» δεν είναι λέξεις που υπάρχουν στο λεξιλόγιό σου. Μια τέτοια κατάσταση είναι και η συγκατοίκηση με τρίτο ή τρίτα πρόσωπα, γνωστά ή κι άγνωστα προς εσένα.

Οι λόγοι που κανείς χρειάζεται να αφήσει το πατρικό του σπίτι, να ανοίξει τα φτερά του κάνοντας τα επόμενα βήματα χωρίς να στηρίζεται σε κάποιον άλλο, παρά μόνο στον εαυτό του, μπορεί να κυμαίνονται από τον πιο απλό (π.χ. απογαλακτισμό / ανεξαρτητοποίηση του ατόμου) μέχρι και τον πιο πολύπλοκο (π.χ. μετανάστευση). Όπως και να ‘χει αποτελεί για πολλούς μια δύσκολη, γεμάτη στρες, απόφαση, είτε τη θέλησαν, είτε όχι. Μια μέση λύση ή ίσως κι η μοναδική λύση σε κάποιες περιπτώσεις, αυτής της μετάβασης από την οικογενειακή εστία στο «μένω στο δικό μου σπίτι», είναι το να συγκατοικήσει κανείς με έναν ή περισσότερους, φίλους, συγγενείς ή ακόμα και τελείως άγνωστους ανθρώπους. Είναι μια λύση πιθανώς λιγότερο τρομαχτική για κάποιους κι αρκετά άβολη για κάποιους άλλους.

Όλα όσα καλούμαστε να περάσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, είναι εύκολα και δύσκολα (αναλόγως από ποια σκοπιά τα κοιτάμε). Το μονοπάτι μας μπορεί να είναι ροδόσπαρτο και με αγκάθια· εντούτοις μας μαθαίνει πολλά και κερδίζουμε εφόδια που  μας είναι απαραίτητα για τη συνέχεια. Πάμε λοιπόν να δούμε 10 πράγματα που μας μαθαίνει μια συγκατοίκηση την πρώτη φορά που θα μείνουμε εκτός πατρικού.

1. Πώς έρχονται τα προϊόντα διατροφής στο ψυγείο μας (και πώς φεύγουν από αυτό)

Όσο και να σας ακούγεται αστείο, πολλές φορές δε συνειδητοποιούμε ότι τα τρόφιμα στο σπίτι δεν έρχονται μαγικά, ούτε ανανεώνονται από μόνα τους, μέσω κάποιας εφαρμογής. Χρειάζεται κάποιος να οργανώσει μια λίστα με το τι λείπει, να βρει τα χρήματα και τον χρόνο και να πάει να τα αγοράσει ή να τα παραγγείλει έστω και μετά, φυσικά, να μην κάνει άσκοπη χρήση τους, αφού η διαχείριση είναι το παν για να μην ξοδεύει έναν μισθό στο μάρκετ. Κι αυτός ο κάποιος είσαι εσύ, που θα πρέπει να στριμώξεις πρόγραμμα και χρήμα ώστε να έχεις κάτι να τσιμπήσεις πριν κλέψεις τα γιαούρτια των συγκατοίκων σου.

2. Πώς να οργανώνουμε τον χώρο μας καλύτερα

Όταν μοιράζεσαι ένα σπίτι, σημαίνει ότι δε σου ανήκουν όλοι οι χώροι του, οπότε πρέπει να σκεφτείς προσεκτικά ποια πράγματα χρειάζεσαι όντως και πού μπορείς να τα τοποθετήσεις, ώστε να μην μπερδευτούν με κάποιου άλλου (π.χ. δεν έχεις όλες τις ντουλάπες του σπιτιού στη διάθεσή σου, άρα πρέπει να δεις ποια ρούχα πραγματικά χρειάζεσαι και φοράς στην καθημερινότητα). Αν το μπάνιο είναι κοινό δεν μπορείς να απλώνεις μπουκαλάκια παντού και χρειάζεται να αφήνεις χώρο στην απλώστρα, το ψυγείο και την παπουτσοθήκη και για άλλους. Κι όλα αυτά, αν τους εμπιστεύεσαι, γιατί αν συγκατοικείς με αγνώστους, πιθανόν να μην αφήνεις τίποτα σε κοινόχρηστο χώρο (συνθήκη αρκετά κοινή στο εξωτερικό).

3. Γιατί η καθαριότητα πρέπει να γίνεται (σχεδόν) κάθε μέρα

Οι κοινόχρηστοι χώροι, τουλάχιστον, αποτελούν τώρα και δική σου ευθύνη, αφού η καθαριότητά τους είναι από τους πρώτους βασικούς κανόνες που μπαίνουν από την πρώτη μέρα κιόλας. Επίσης, αν δεν καπνίζει ένας, δεν καπνίζουν όλοι, όπως επίσης και όποιος φεύγει, παίρνει μαζί και σκουπίδια. Πάντα; Πάντα.

4. Γιατί η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία του άλλου

Όλοι έχουμε ανάγκες, επιθυμίες, δικαιώματα αλλά κι υποχρεώσεις. Το να θέλουμε να ακούσουμε μουσική είναι σαφώς δικαίωμά μας, αλλά το να την ακούμε στο τέρμα με τα ηχεία να τρίζουν τα τζάμια, είναι κάτι που αναμφίβολα δεν μπορούμε να κάνουμε.

5. Πώς να μοιραζόμαστε

Δεν υπάρχει πια το «ποτήρι Μου». Όλο όσα βρίσκονται στους κοινόχρηστους χώρους δεν ανήκουν σε κάποιον, αλλά σε όλα τα μέλη του σπιτιού και μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους, όχι μόνο από εσένα. Μπορεί να δεις πώς είναι το «μοιράζομαι το τραπέζι που κάθομαι» ή το «σαλόνι που συνήθως άραζα μόνος» και με κάποιον άλλο, που έχει εξίσου δικαιώματα με σένα να αράξει στο σαλόνι, ή να μαγειρέψει στην κουζίνα με τον δικό του τρόπο. Όλα είναι ένα μοίρασμα. Από τον χρόνο έως και τα αντικείμενα

6. Πώς να μη μάς τρώει το σπίτι, πολύτιμο προσωπικό χρόνο

Λοιπόν, βασικό σε αυτές τις καταστάσεις είναι να έχεις κάνει και να κρατάς ένα καλό χρονοπρόγραμμα, για το πότε βολεύει και σένα και τους άλλους να μαγειρέψεις, να κάνεις μπάνιο κ.λπ. έτσι ώστε το τελείωμα ή το ξεκίνημα αυτών που θες να κάνεις, να σου δίνει χρόνο να ξεκουράζεσαι και να χαλαρώνεις. Όταν συγκατοικείς, χρειάζεται να μην ξοδεύεις χρόνο. Δεν παίζει το «θα το κάνω μετά» γιατί δαπανάς και τον χρόνο του άλλου, που τον χρειάζεται για να ξεκουραστεί ή να κάνει κάτι άλλο.

7. Πώς να βάζουμε όρια

Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα (κατά την άποψή μου). Οι περισσότεροι άνθρωποι, είτε δε γνωρίζουν τα όριά τους, είτε δυσκολεύονται να τα  εκφράσουν στους άλλους.  Αυτή είναι όμως μια κατάσταση που σε αναγκάζει να τα μάθεις και να μάθεις να τα βάζεις στους άλλους (π.χ. πότε κι αν κάποιος επιτρέπεται να μπει στο δωμάτιό σου, πότε χρειάζεσαι χρόνο με σένα και πότε είσαι διαθέσιμος) αλλιώς η διαβίωσή σας στο σπίτι, θα είναι αβάσταχτη.

8. Πώς να επικοινωνούμε πραγματικά με τους άλλους

Επίσης, κάτι που δεν έχουμε μάθει καλά, είναι να εκφράζουμε σαφώς, όσα θέλουμε να πούμε. Οπότε, αυτή είναι η ευκαιρία να το εξασκήσουμε, καθώς το άλλο ή άλλα άτομα δε μας ξέρουν απαραίτητα τόσο καλά, για να καταλαβαίνουν τι θέλουμε να πούμε ή να ζητήσουμε. Εδώ, θα προσθέσω ότι αν ο/οι συγκάτοικοι είναι άλλης εθνικότητας και κουλτούρας, τότε είναι που θα πρέπει να γίνεις μάστερ στην επικοινωνία, καθώς δύσκολο να καταλάβουν το ίδιο που εννοούμε εμείς, κάνοντας ένα νεύμα του κεφαλιού ή με ένα μουγκρητό.

9. Πώς να είμαστε προσαρμοστικοί ή αλλιώς να βρίσκουμε τη χρυσή τομή ανάλογα την κατάσταση

Υπάρχουν στιγμές που θέλουμε τα πράγματα να συμβαίνουν με τον δικό μας τρόπο ή ρυθμό, ομοίως, όμως, και οι υπόλοιποι. Οπότε, είναι καλό να μάθουμε να βρισκόμαστε στη μέση, να κάνουμε υποχωρήσεις (όχι μόνο εμείς, αλλά κι εμείς) ώστε να διατηρείται η ψυχική ηρεμία μας.

10. Πώς να κάνουμε ένα καλό πλάνο ζωής

Αν έχουμε μάθει όλα τα παραπάνω, τότε έχουμε κι όλα τα εφόδια για να σχεδιάσουμε με προσοχή και σοβαρότητα -γνωρίζοντας πια αρκετές πτυχές του εαυτού μας- τα επόμενα βήματα που θέλουμε, καθώς μάθαμε και τι θέλουμε, τι έχουμε ανάγκη, τι μας αρέσει και τι όχι, μάθαμε να μεταφέρουμε σωστά τις προθέσεις μας και να βρίσκουμε την καλύτερη λύση στην εκάστοτε περίπτωση. Σαν λέμε, business plan, αλλά με όλο το πακέτο.