«Τα ήσυχα βράδια θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τρένο…» Αχ αυτά τα ήσυχα βράδια! H ζωή μας περνάει από μπροστά μας σαν να τη βλέπουμε στο σινεμά, καθισμένοι στην πρώτη θέση. Είτε μόνοι, είτε και με παρέα, όπου κι αν μας βρίσκει η νύχτα πάντα φέρνει μαζί της χιλιάδες σκέψεις κι εικόνες να γεμίσουν αυτήν την ησυχία του βραδιού. Τι περίεργο όμως, με το που πέσει ο ήλιος, χωρίς χάσιμο χρόνου, το μυαλό μας αμέσως να στήνει παιχνίδι με όλα όσα νομίζαμε ότι κρύψαμε και κανείς δεν είδε. Τι διαφορετικό έχει η νύχτα από την ημέρα; Γιατί μόνο τότε δεν κρύβονται τα σκοτάδια μας; Γιατί, όπως και στα παραμύθια, ο μπαμπούλας βγαίνει από την ντουλάπα; Είναι απλά η έλλειψη φωτός που τα κάνει όλα πιο μεγάλα και τρομαχτικά; Γιατί το βράδυ δεν παίρνουμε σωστές αποφάσεις και δε σκεφτόμαστε καθαρά;
Από βιολογικής πλευράς, το βράδυ ο οργανισμός μας είναι ρυθμισμένος να ρίχνει τη δυναμική του, να χαμηλώνει την εγρήγορση και την ενέργεια με σκοπό, θα το πούμε απλά, την επαναφόρτιση των μπαταριών μας. Ρίχνοντας λοιπόν ταχύτητα εγκεφαλικά, μπαίνουμε σε λειτουργία πτήσης, πράγμα που αφήνει πολύ ελεύθερο χώρο για συνειρμούς. Είναι, θα λέγαμε, η ώρα που ο εγκέφαλός μας, σαν ένας υπολογιστής, επεξεργάζεται όλες τις πληροφορίες / στοιχεία που μάζεψε από την ημέρα που πέρασε. Κάνει έναν γενικό απολογισμό και στη συνέχεια περνάει σε λεπτομέρειες που χτύπησαν κάποιο συναγερμό του, είτε θετικά, είτε αρνητικά.
Είχαμε λοιπόν μια γεμάτη μέρα απέναντι στην οποία κληθήκαμε να ανταπεξέλθουμε σωματικά και ψυχικά. Είτε στον εργασιακό τομέα, είτε στον προσωπικό, αντιμετωπίσαμε καταστάσεις με έντονο stress, πολλά ερωτήματα και προβληματισμούς που ζητάνε λύση, σε χρόνο που δεν έχουμε για να δώσουμε κι έτσι, όλα αναβάλλονται για μετά. Ένα “μετά” που έχει να σηκώσει όλα τα συναισθήματα, τις φοβίες, τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες που ξεπήδησαν από όσα έγιναν “πριν”, τελειώνοντας με τις 1000 και 1 θεωρίες-γρύλους που παίζουν στο κεφάλι μας το τραγούδι τους για κάθε ένα προβληματισμό και πιθανή λύση που αναζητάμε. Αυτή η διαδικασία, μας προκαλεί συναισθηματικό roller coaster και κατά συνέπεια απορρυθμιζόμαστε ψυχολογικά. Κι αυτή ακριβώς η απορρύθμιση είναι που θολώνει και διαστρεβλώνει την κρίση μας.
Οπότε, αυτή είναι η απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα. Ο συνδυασμός των προβληματισμών μας και της θολωμένης κρίσης μας γι’ αυτά, είναι ο λόγος για πολλές λάθος αποφάσεις που κουβαλά μια νύχτα. Χαμηλές άμυνες, ένα σώμα σε λειτουργία κατάψυξης, ένα μυαλό που τρέχει στον αυτόματο με υπερβολική πληροφορία, είναι η τέλεια συνταγή για την καταστροφή.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να μη βλέπει μπαμπούλες στην ντουλάπα του; Πρώτο και βασικό βήμα είναι να μη φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας. Οι φοβίες, οι ανασφάλειες και οι γρύλοι, είμαστε εμείς. Όλη αυτή η διαδικασία της ανάλυσης και το ψυχολογικό σκαμπανέβασμα είναι κομμάτι δικό μας. Μια διεργασία που πρέπει να συμβεί ώστε να δούμε και να βελτιώσουμε τα αδύναμα σημεία μας. Όσο τρέφουμε μια κατάσταση με φόβο, τόσο μεγαλώνει η σημαντικότητα που έχει για μας. Ο τρόπος αντιμετώπισης κάθε φοβίας είναι απλά το “just do it”. Μη φοβάστε να σας δείτε. Μη φοβάστε να περνάτε χρόνο μόνοι σας. Απλώς κάντε το, με το σκεπτικό ότι θα μάθετε κάτι για σας που θα σας ωφελήσει πολύ.
Για το δεύτερο βήμα χρειάζεστε χαρτί και στιλό. Βάλτε στο πρόβλημα έναν τίτλο (π.χ. Η σχέση μου μού προκαλεί στρες) και κάντε στον εαυτό σας ερωτήσεις που σχετίζονται με αυτόν τον τίτλο ( π.χ. Γιατί ήθελα εξαρχής να μπω σε μία σχέση; Γιατί επέλεξα αυτόν τον άνθρωπο;). Γράψτε όλες τις σκληρές κι αδιάκριτες ερωτήσεις που εσείς, αν σας ζητούσε βοήθεια κάποιος άλλος επί του θέματος, θα ρωτούσατε για να βγάλετε “λαβράκι”. Φροντίστε, όμως, να επιλέξετε σωστά τον τίτλο του προβλήματος που θα βάλετε, γιατί από εκεί ξεκινάει ήδη και η λύση του.
Τρίτο, τελευταίο και φαρμακερό βήμα, είναι η εφαρμογή της λύσης, δηλαδή το do it. Έχοντας θέσει τις ερωτήσεις (πάρτε το χρόνο σας σε αυτό ώστε να βγουν κι οι πιο δύσκολες) κι απαντώντας σε αυτές, να είστε σίγουροι ότι η λύση θα φανερωθεί μπροστά σας χωρίς καν να το καταλάβετε. Μόλις δείτε ποια είναι η λύση, βάλτε τη σε εφαρμογή πάραυτα. Μην το αναλύσετε περαιτέρω και μη βάλτε δικαιολογίες στη μέση. Μην περιμένετε να ξημερώσει, να πάει Δευτέρα, να αλλάξει ο μήνας ή η χρονιάς. Απλώς κάντε το.
Εν κατακλείδι, γίνεται οι καλύτεροι φίλοι του εαυτού σας, γίνετε εσείς η παρέα σας και τότε θα δείτε πώς θα μεταμορφωθούν τα βράδια σας από τρομαχτικό παραμύθι, σε απολαυστικές στιγμές που θα ανυπομονείτε να έχετε.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου