Στις μέρες μας, ο έγγαμος βίος δε διαφέρει και πολύ από την απλή συγκατοίκηση. Μια μεγάλη αλλαγή φάσης στη σχέση λοιπόν, δεν είναι τόσο ο γάμος, όσο η δημιουργία οικογένειας. Ο ερχομός ενός παιδιού στο ζευγάρι φέρνει αλλαγές μικρές και μεγάλες, που αρχικά δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμες και μεταβάλλουν την ισορροπία της σχέσης απότομα και ίσως και μόνιμα.

Όταν ήμασταν μόνο οι 2 μας, προγραμματίζαμε τη ζωή βάση των αναγκών μας. Από τη στιγμή όμως που προστίθεται στην εξίσωση κι ένα τρίτο μέλος, ο κόσμος αρχίζει να γυρίζει γύρω από τις δικές του ανάγκες και μόνο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαμε μάθει να ζούμε ανεξάρτητοι, οικονομικά και συναισθηματικά, περνούσαμε καλά και δε δίναμε λογαριασμό σε κανέναν. Και τώρα, κομμένα αυτά που ξέραμε. Τώρα είμαστε οικογένεια, τώρα προηγείται το παιδί.

Πάμε να δούμε μερικά ζητήματα που προκύπτουν με την άφιξη ενός παιδιού:

-Ο ύπνος μειώνεται σημαντικά σε ποσότητα και σε ποιότητα . Προσπαθείς να ξεκλέψεις λίγα λεπτά ξεκούρασης ενώ κοιμάται το παιδί και ανακαλύπτεις πως έκρυβες μέσα σου τις δυνάμεις σούπερ ήρωα, που μπορείς και στέκεσαι ακόμα.

-Ο προσωπικός χρόνος για χόμπι, διασκέδαση, χαλάρωση, περιποίηση καθώς και οποιαδήποτε μορφή κοινωνικοποίησης αποτελεί πολυτέλεια κι είδος προς εξαφάνιση και δεν υπάρχει πλέον ιδιωτικότητα ούτε στην τουαλέτα. Οι νυχτερινές έξοδοι και οι ξέγνοιαστες διακοπές είναι πλέον λέξεις άγνωστες.

-Οι μανούλες προσπαθούν να συμβαδίσουν και να επαναφέρουν το γυναικολογικό τους σύστημα, καθώς οι έντονες αλλαγές στις ορμόνες και στο σώμα τους διαρκούν για μήνες μετά τη γέννα.

-Η μεταπήδηση από τον ρόλο της γυναίκας/ συζύγου, σε μαμά είναι μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο ώστε να βρεθεί η ισορροπία.

-Η συνειδητοποίηση του τίτλου και του ρόλου του γονέα, δε βγαίνει σε όλους αυθόρμητα και για πολλούς γονείς είναι μια πολύκροτη διαδικασία

-Τη γέννηση ενός μωρού ακολουθούν 1000+1 συναισθήματα, η ένταση των οποίων δεν είναι πάντα εύκολα διαχειρίσιμη.

Ακόμα κι αν υπάρχουν γερές βάσεις στη σχέση, οι αλλαγές που έρχονται στη ζωή ενός ζευγαριού είναι ικανές να γκρεμίσουν ό,τι είχε χτιστεί μέχρι τώρα. Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν για να διατηρήσουμε τις ισορροπίες στη σχέση μας;

Ο πιο σημαντικός αντίπαλος μιας σχέσης είναι πάντα ο εγωισμός, που μας αποτρέπει να κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις και να κατανοήσουμε τις ανάγκες του συντρόφου μας. Η αποδοχή, ότι πλέον δε δρούμε ως μονάδα, αλλά ως ομάδα, είναι το πρώτο βήμα. Έπειτα το να μιλάμε ανοιχτά για τις ανησυχίες, τους φόβους και τις ανάγκες μας είναι εξίσου αναγκαίο για τη σωστή επικοινωνία. Βέβαια, το να εκφράζουμε απλώς τι θέλουμε, δεν μπορεί από μόνο του να διατηρήσει τη σχέση. Πρέπει να υπάρχει αμφίπλευρη κατανόηση, υποστήριξη και διάθεση για αλλαγή.

Σχέση, γάμος και παιδιά, δε σημαίνει πως παραμελούμε πλήρως τον εαυτό μας και την προσωπική μας ευτυχία και φροντίδα. Και φυσικά το να περνάμε χρόνο με τον σύντροφό μας, είναι ζωτικής σημασίας για τη σχέση. Είναι βασικό να καταλάβουμε πως ο ερχομός ενός παιδιού, δε λαμβάνει χώρα για να καταστρέψει τον δεσμό μεταξύ ενός ζευγαριού, αλλά για να τον δέσει πιο σφιχτά, μπλέκοντας περισσότερο το σχοινί που το κρατάει ενωμένο.

Συντάκτης: Ματίνα Πούλια
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά