Νομίζω πως ένα πράγμα που μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε είναι ότι η ερωτική πράξη, κάτω από τις όποιες συνθήκες, είναι κάτι ωραίο, κάτι που σε ανανεώνει και σε φέρνει πιο κοντά με τον σύντροφο ή παρτενέρ σου. Το σεξ, ορίζεται είτε ως μια πράξη ένωσης του συναισθήματος, του εγκεφάλου και του σώματος, είτε ως μια βιολογική ανάγκη, καθαρά σαρκική. Και στις δύο περιπτώσεις, αυτό που σίγουρα το χαρακτηρίζει είναι το πάθος μεταξύ δύο ανθρώπων. Ήταν πάντα λίγο πολύ ένα ζήτημα-ταμπού, και παρ’ όλο που όσο περνάνε οι γενιές κι ο κόσμος τείνει να μιλάει πιο ανοιχτά και πιο άνετα επί του θέματος σε σχεδόν όλες τις διαστάσεις του, παραμένει έτσι. Είναι αρκετά περίπλοκο, και γι’ αρκετούς ίσως κι άβολο, να τοποθετηθούν ακριβώς όπως τους εκφράζει σ’ αυτό το κομμάτι. Κι ίσως αυτό να είναι που γεννά το «κακό σεξ». Είναι τελικά θέμα έλξης ή έρωτα; Θέμα στιγμιαίας χημείας ή επικοινωνίας;
Γνωρίζοντας ένα νέο άτομο, η πρώτη αντίδραση είναι η σωματική έλξη, εάν κι εφόσον υπάρχει. Είναι άλλωστε ο βασικός παράγοντας που προκαλεί τη σεξουαλική επιθυμία. Πολλοί άνθρωποι, παρ’ όλα αυτά, λειτουργούν πιο εγκεφαλικά ή συναισθηματικά προτού ξεκλειδώσουν το σεξουαλικό κομμάτι με τον σύντροφό τους. Είναι οι άνθρωποι που κάνουν έρωτα κι όχι σεξ. Άνθρωποι που πρώτα γίνονται ένα με τα μεταξύ τους λόγια. Αυτοί που μετά θα μοιραστούν το ίδιο τσιγάρο, ανταλλάσσοντας χαμόγελα, κι όχι αυτοί που θα ψάχνουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου όσο ντύνονται. Και στις δύο περιπτώσεις το ερώτημα είναι το ίδιο. Έστω ότι περνώντας στην πράξη, ξεπερνιέται κάθε προσδοκία. Εκεί το βρήκατε, θα πεις. Κι αν δεν είναι όπως το φανταζόσουν; Πού θα το αποδώσεις; Ποιος ή τι θα πάρει την ευθύνη της μη συμβατότητάς σας;
«Δεν ξαναβγήκαμε γιατί δεν ταιριάξαμε», «χωρίσαμε γιατί δεν τα βρίσκαμε στο κρεβάτι». Πόσες φορές έχεις ακούσει ή ακόμα και έχεις πει αυτά τα λόγια; Κι είναι πράγματι λόγοι να μη συνεχίσεις μια κατάσταση, αφού σε μια σχέση, το σεξουαλικό είναι αυτό που την ολοκληρώνει, την απογειώνει ή την καταστρέφει. Δεν είχατε χημεία; Δεν ταιριάζουν τα ζώδιά σας; Μένετε στάσιμοι; Δε σε ικανοποίησε ή δεν προσπάθησε καν; Δε σας άρεσαν τα ίδια πράγματα; Και θέτω την εξής ερώτηση. Ρώτησες ποτέ τον σύντροφό σου τι θέλει, τι ζητάει; Ειδικά όταν πρόκειται για μια σχέση κι όχι μια νύχτα. Εσύ τι θες, είπες; Ή μάλλον, ξέρεις;
Το άλφα και το ωμέγα στο σεξ, είναι η εμπιστοσύνη. Όχι μόνο να θες να δοθείς ολοκληρωτικά στον άνθρωπό σου, αλλά να ξέρεις ότι μπορείς κιόλας. Να είναι σίγουρο ότι δε θα σε εκμεταλλευτεί, δε θα σε κακομεταχειριστεί. Να υπάρχει επικοινωνία. Νους και σώμα πρέπει να βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία, όχι μόνο σαν ζευγάρι αλλά κι ατομικά. Χωρίς επικοινωνία, δεν υπάρχει εξέλιξη, και χωρίς εξέλιξη, όσο καλό και να ήταν στην αρχή, στη συνέχεια μόνο την κατιούσα θα παίρνει. Θα συμβιβαστείτε σε μια κατάσταση αμετάβλητη και βαρετή. Ψάξε, μάθε, δοκίμασε. Αλλά κι άκου, συζήτα, προσπάθησε.
Κάτι ακόμα που σίγουρα κάνει το σεξ από καλό, καλύτερο είναι ο σεβασμός. Δείξε μου ότι σέβεσαι την εμπιστοσύνη που σου δείχνω, όπως θα κάνω κι εγώ. Μείνε αγκαλιά μου μετά στο κρεβάτι να με χαϊδεύεις έως ότου με πάρει ο ύπνος. Και το πρωί, να πιούμε μαζί τον καφέ μας. Στο σημείο αυτό, η «πράξη» γίνεται πια «ένωση». Αυτό το αναντικατάστατο συναίσθημα ασφάλειας που σου βγαίνει κάθε φορά κι άμα το νιώσεις, θα το αναζητάς σε όποιο κρεβάτι καταλήξεις. Θα θες να βρεθείς με τον σύντροφό σου για ό,τι έρχεται με αυτό. Όλα τα αγνά συναισθήματα του μετά και που φαντάζουν σχεδόν παιδικά, σχεδόν ίδια μ’ αυτά της αγάπης.
Το σεξ είναι ένα πολυδιάστατο και περίπλοκο ζήτημα που χρήζει πολύ λεπτού χειρισμού. Ακόμα και σαν βιολογική ανάγκη, το «καλό σεξ» δεν είναι πάντα δεδομένο. Και δεν είναι μόνο θέμα των δύο. Ατομικά μιλώντας, φρόντισε να θωρακίσεις αρκετά τον εαυτό, συναισθηματικά ή σωματικά. Ό,τι κάνεις, κάνε το πρώτα για σένα. Αν δε βγει κάτι φυσικά, κάποιος λόγος υπάρχει. Πάντα το σώμα δίνει σημάδια. Ο μεγαλύτερος εχθρός του καλού σεξ, του καλού έρωτα, αν θες, είναι η πίεση, είτε σου ασκείται, είτε την ασκείς. Είτε στον άλλον, είτε στον εαυτό σου.
Συντάκτης: Βασιλική Νοταρά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
