Η ατελείωτη όρεξη για ζωή που προσφέρει στον οργανισμό μας ο έρωτας είναι θα λέγαμε τουλάχιστον μαγική. Οι σχέσεις, οι έρωτες, το φλερτ, τα ραντεβού, τα μηνύματα στο κινητό που μάς κάνουν να χαζογελάμε σαν μικρά παιδιά κάθε φορά που φωτίζεται η οθόνη του κινητού και φωτίζεται ταυτόχρονα και το πρόσωπό μας. Ωραία όλ΄αυτά ε; Και πόσο αναγκαία για την επιβίωσή μας. Ναι, ίσως ακούγεται υπερβολικό, αλλά για να επιβιώσουμε και ν’ αντέξουμε τη σκληράδα της ζωής χρειάζεται να έχουμε κάτι που να την κάνει πιο εύκολη, πιο χρωματιστή και τέλος πάντων να έχουμε έναν καλό λόγο για να σηκωθούμε το πρωί από το κρεβάτι και να θέλουμε ν’ αδράξουμε τη μέρα. Έρωτας λέγεται και κατ’ επέκταση -αν κι όχι πάντα- σχέσεις.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς διαμορφώνονται όλες αυτές οι σχέσεις που βλέπουμε εκεί έξω και τι γίνεται με τα χαριτωμένα ζευγάρια που μπορεί να κάνουν το στομάχι κάποιου single ν’ αναποδογυρίσει; Πριν απ’ όλους αναρωτήθηκε ο George Levinger εισάγοντας στην ψυχολογία των στενών σχέσεων τη θεωρία των σταδίων για το πώς τελικά πορεύονται στο πέρασμα του χρόνου οι σχέσεις και τι είναι αυτό τελικά που κάνει ένα ζευγάρι να δημιουργείται.
1. Γνωριμία κι έλξη
Κατά πάσα πιθανότητα η πρώτη σας επαφή είναι οπτική. Ο άνθρωπος όταν κοιτάζει τριγύρω κι υποσεινήδητα σκανάρει κι επικεντρώνεται σ’ εκείνον που θα του προκαλέσει ερωτικό ενδιαφέρον κι έλξη, παρατηρώντας αρχικά τα γνωρίσματα εκείνα που του εξάπτουν την επιθυμία. Με άλλα λόγια, είναι σαν να κυνηγάει το θήραμά του. Ξέρω, ακούγεται λίγο κυνικό, αλλά αναδύονται στην επιφάνεια πρωτόγονα ένστικτα χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
2. Εποικοδόμηση κι ακμή
Οικοδομείς μια σχέση χτίζοντάς την στάδιο στάδιο και δημιουργώντας μια αλληλεπίδραση με τον σύντροφό σου, στην οποία ο καθένας φέρνει κάποια από τα προσωπικά του χαρίσματα, γνώσεις και πεποιθήσεις. Αυτού του είδους η αλληλεπίδραση κάνει τον άλλον να νιώθει αγαπητός κι αποδεκτός. Σ’ αυτό το στάδιο μοιραζόμαστε επίσης και πολλές πληροφορίες που έχουν να κάνουν με τον εαυτό μας και που δύσκολα θα εξομολογούμασταν σε κάποιον. Όλα είναι συναρπαστικά και καινούρια.
3. Συνέχιση και παγίωση
Εδώ είναι το σημείο που έχει έρθει η ώρα ν’ αναλάβετε σοβαρότερες ευθύνες για τη σχέση σας και το κοινό σας μέλλον. Μια από αυτές για παράδειγμα θα μπορούσε να είναι κι η συγκατοίκηση, ο γάμος, η δημιουργία οικογένειας. Η συνεργασία δηλαδή των δύο ατόμων που απαρτίζουν τη σχέση οριστικοποιείται τελικώς με μία δια βίου σύνδεση. Γιατί ναι, η σχέση είναι μια συνεργασία και μια συμφωνία μεταξύ σας, επισφραγίζοντας αυτό που ήδη έχετε και κοινωνικά.
4. Φθορά και παρακμή
Δεν είναι λίγες οι σχέσεις που φθείρονται ανεπανόρθωτα. Αποσυντίθενται και συναρμολογούνται εκ νέου λόγω πολλών παραγόντων. Ο έρωτας διαρκεί δύο με τρία χρόνια, σύμφωνα με την νευροψυχιατρική. Μετά έρχεται η αγάπη. Όταν υποχωρεί η φάση του πάθους, τότε καταλαβαίνετε τι σας συνδέει με τον άνθρωπό σας. Επίσης, το καταλαβαίνουν κι οι τρίτοι. Εάν μετά το πάθος, εξακολουθείς να θες τον άλλον άνθρωπο στη ζωή σου ,είναι γιατί βλέπεις πώς μαζί του περνάς καλά κι είναι πολλά αυτά που σας συνδέουν.
5. Λήξη
Η λήξη σε μια σχέση μπορεί να μη συνεπάγεται τον χωρισμό απαραίτητα. Μπορεί να προκύψει από φυσικά αίτια όπως το να φύγουν τα μέλη από τη ζωή στο πέρασμα των χρόνων. Υπάρχει όμως κι η πιθανότητα του χωρισμού, όταν οι δύο σύντροφοι αποφασίσουν να ακολουθήσουν ξεχωριστούς δρόμους. Σε κάθε περίπτωση πάντως, υπάρχει λήξη και μερικές φορές είναι αναπόφευκτη.
Τα τρία τελευταία στάδια της σχέσης μπορεί να διαρκέσουν χρόνια. Για παράδειγμα, μια μακροχρόνια σχέση μπορεί ν’ αντέξει στον χρόνο ακόμα και με φθορά. Παρ’ όλ’ αυτά, μία πραγματική σχέση εδράζεται στην κατανόηση αναγκών του συντρόφου μας. Βασισμένη σε μία σχέση υγιούς αλληλεξάρτησης μέσα στην οποία είσαι σε θέση να θες να γίνεσαι καλύτερος, δίνοντας στον σύντροφό σου τα καλύτερα κομμάτια του εαυτού σου. Από την άλλη, δεν παύει να είναι μια θεωρία, ένα μοντέλο εξήγησης των σχέσεων που όμως ποτέ δε θα σταματήσουν να μας φανερώνουν κρυφές τους νέες εκδοχές.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου