Σημείωση: Υπάρχουν κάποια account στο facebook που τ’ αγαπώ λίγο περισσότερο από κάποια άλλα. Είναι εκείνα τα ειρωνικά, τα κυνικά, τα καυστικά. Οι τύποι που ξέρεις ότι θ’ ανοίξεις το πρωί το μάτι σου και θα σε κάνουν να γελάσεις ή να προβληματιστείς ή συνηθέστερα και τα δύο. Ο έρωτας είναι αγαπημένο τους θέμα συζήτησης, αντιμετωπίζοντάς τον βέβαια συνήθως απ’ τo λόμπι της απάθειας.
Με τρία-τέσσερα απ’ αυτά τα άτομα γνωριστήκαμε όταν κάποιοι με ενημέρωσαν ότι απ’ το προφίλ τους έκραζαν το pillowfights. Σαφώς και μ’ έφαγε η περιέργεια κι ήθελα να ξέρω και τι λένε και ποιοι είναι. Σύντομα τους συμπάθησα, τα έλεγαν ωραία, είχαν γούστο, δύσκολο να βρεις αυθεντικά τρολ εκεί έξω που ο σαρκασμός να συνοδεύεται κι από αυτοσαρκασμό.
Ήθελα διακαώς να μας γράψουν από ένα guest άρθρο για το σάιτ -σαφώς ό,τι γουστάρουν εκείνοι, όσο αντι-pillowfights κι αν καταλήξει να είναι- στην αντίθεση άλλωστε είναι και το ζουμί του όλου εγχειρήματος.
«Οι Κυνικοί» είναι φίλοι μας, θα το πιούμε το ποτό μαζί τους, μας ενδιαφέρουν οι γνώμες τους, ίσως αύριο μεθαύριο τους ερωτευτούμε, να μην ξέρουμε τι να κάνουμε; Είμαστε όντως τόσο διαφορετικοί όσο νομίζουμε; Τι να ‘χουν στο μυαλό τους όλοι εκείνοι που στις παρέες αναλαμβάνουν το ρόλο του ψυχρού εκτελεστή;
Μαζέψαμε λοιπόν μερικά απ’ τα πιο δημοφιλή προφίλ του ελληνικού facebook και ξεκινάμε την έρευνά μας. Οι αντιρρησίες του έρωτα, γράφουν για τον έρωτα στο pillowfights. O Άγγελος είναι ο αποψινός «Κυνικός» μας. – Κατερίνα Κεχαγιά.
Οι περισσότεροι θα έχετε δει την παλιά ελληνική ταινία «Ένα κορίτσι για δύο», όπου ο Αλέκος Αλεξανδράκης –υποδυόμενος τον κουλτουριάρη– δεν πιστεύει στον έρωτα και θεωρεί αηδίες οτιδήποτε σχετίζεται μ’ αυτόν. Και μετά ερωτεύεται σφόδρα, έτσι που η Ζωή (ξε)Λάσκαρη τον γονατίζει και τον ισοπεδώνει, του μπατάρει τις απόψεις για τον έρωτα απ’ τη μία στιγμή στην άλλη.
Κάπως έτσι ένιωσα τον τελευταίο καιρό μ’ ένα –θέλω να πιστεύω τελευταίο– ερωτικό πατατράκ που πέρασα. Βλέπεις, πριν πέσω στον κουβά με το σιρόπι, ήμουν από αυτούς που έλεγαν στις παντρεμένες φίλες τους «Ρε, αρπάχτε κάνα γκόμενο αγκαλίτσα και στραγγίστε τα ζουμιά του» κι εκείνες βέβαια μου απαντούσαν «…ναι, μα θέλουμε κάτι να μας εξιτάρει, όχι ό,τι να ‘ναι. Να ερωτευτούμε, ν’ αξίζει ο κόπος…». Για να τους απαντήσω: «Ρε, αφήστε τους έρωτες κι αρχίστε τα “όργια” να γουστάρουμε αμφότεροι, δεν είμαστε ελεύθερα πουλιά πλέον να μπλέκουμε σε τέτοιες περιπέτειες».
Σαρανταπεντάρης κι εγώ μ’ έναν ευτυχισμένο ελεύθερο γάμο που μετράει 25 συναπτά έτη, αλλά που ποτέ δεν είχε καθισιό ο πισινός μου. Και το κορίτσι μου ελεύθερο κι ερωτεύσιμο εξίσου. Και τα παιδιά μας στην πένα, νορμάλ, απροβλημάτιστα κι ακομπλεξάριστα, καθόσον καβγάδες στο σπίτι συμβαίνουν σπάνια, εμείς πάντα κουλ απέναντί τους και μεταξύ μας. Απαραίτητες οι συστάσεις για να γλυτώσουμε περιττές εξηγήσεις μετά. Και τη «μάντρα» δεν την πηδάμε συνέχεια, χαλαρά, χωρίς κρυφές ζωές, διπλά τηλέφωνα, δηθενιές και ψέματα. Κι είμαστε καλά κι αγαπημένοι.
Κι εγώ να είμαι στη φάση να ερωτευτώ, καθόσον πολύ τεμπέλιασα τα τελευταία χρόνια, μέχρι τα 35 μου ερωτευόμουν κάθε τρεις και λίγο, χαλαρά, άλλοτε πιο σφιχτά. Είχα και μια περιπετειούλα με «μπαρόβια», δε μου τα έφαγε, όμως, τη γλύτωσα, δεν πηδηχτήκαμε, όμως, επίσης, γιατί είμαι κάτι μεταξύ μαλάκα και περήφανου ή αλλιώς, λεβεντομαλάκας.
Κουλτούρας, φιλοσοφημένος αλλά και μητρομανής, λαϊκός, του λιμανιού και του σαλονιού, λόγω ότι από πιτσιρίκι πέρασα από πολλά κι ακόμη δοκιμάζομαι. Δεν υπάρχουν κλισέ στον έρωτα. Τύπους που μου λένε «αν δεν υπάρχει αίσθημα, εγώ δεν…» τους έχω φάει με το κουτάλι. Το ίδιο και κορίτσια, γυναίκες και θηλυκά γενικώς, που προσπαθούν να με πείσουν ότι ο έρωτας και το σεξ είναι εγκεφαλικό και αν δεν ερεθίσεις τον εγκέφαλο, το άλλο επίσης δεν. Τα έχω βαρεθεί όλα αυτά. Γενικώς, βαριέμαι τα κλισέ.
Για μένα υπάρχει το σεξ από έρωτα και το σεξ γενικώς, για ψυχαγωγικούς λόγους, που γίνεται και χωρίς έρωτα, αρκεί να γουστάρεις το έτερον, να σε καυλώνει, αν μου επιτρέπετε το άκομψο. Το απόλυτο βέβαια είναι το πρώτο, αλλά και το απόλυτο όργιο είναι το δεύτερο. Δε γίνεται να μαζευτούμε κόσμος, ή τέλος πάντων να είμαστε περισσότεροι από δύο και να είμαστε ερωτευμένοι όλοι μεταξύ μας. Κι όμως πετυχαίνει, και το δεύτερο και το πρώτο. Οπότε γιατί ντε και καλά έρωτας; Αν είναι να ‘ρθει θε’ να ‘ρθει…
Μετά έχουμε κι άλλα. Ο απόλυτος έρωτας, δεν είναι ο «καρδούλες, αγαπουλίνια, αγκαλίτσες» για να φτάσουμε στο γάμο. Αυτά είναι όνειρα παιδικής νυχτός. Ο απόλυτος έρωτας είναι αυτός που σε γεμίζει αμφιβολίες, ο άδολος. Όταν εσύ δίνεις τα πάντα και δεν παίρνεις τίποτα. Κι έναν τέτοιο έζησα. Κι έκλαψα, πόνεσα, αλλά πέρασα καλά. Έζησα 3 μήνες θαυμάσια, με την καρδιά μου να χτυπάει τόσο που φοβόμουν ότι θα βγει έξω απ’ το στήθος μου, αλλά πόνεσα και πολύ. Και ξανάκλαψα και δυσκολεύτηκα να φύγω απ’ αυτό, όταν κατάλαβα πλέον στο 100% ότι δεν είχα καμία ελπίδα.
Στο σεξ, που προγραμματίζεις ή προκύπτει απρόσμενα, το λεγόμενο «αυθόρμητο», δεν έχεις τέτοια. Είτε πρόκειται για «φάσωμα» είτε για κάτι πιο μόνιμο του στιλ: να βρισκόμαστε όποτε μπορείς, είτε κάθε μέρα, είτε όποτε γίνεται. Ούτε κλάμα, ούτε πόνος, ούτε πίκρες, ούτε περίοδος αποθεραπείας.
Να σας πω διαλέξτε και πάρτε; Φθηνό πέρα από κυνικό. Απολαύστε τα, όμως, όλα. Είτε το πρώτο, είτε το δεύτερο. Μόνο, ειδικά στον άδολο έρωτα, αφήστε έξω εγωισμούς, γιατί θα καείτε. Φιλάκια, μωράκια μου!
Who is Άγγελος: Η αγάπη του για τη μουσική τον ώθησε στο ραδιόφωνο, οι πειρατικές ραδιοφωνικές παραγωγές στις αρχές των 80’s στη δημοσιογραφία κι ενώ έπαιζε πιάνο κι έκανε ραδιόφωνο, τη σπούδασε κιόλας. Αφού δοκιμάστηκε στο χαρτί, πέτυχε με μια εφημερίδα κι ένα περιοδικό στην επαρχία ξοδεύοντας περισσότερα απ’ όσα βγάζει. Δούλεψε σε τοπικές εφημερίδες για να πάρει απ’ τους πρώτους τον πούλο μόλις έπεσε κρίση το 2009. Έτσι ξανά περιοδικό, ξανά τυπογραφεία κι αφού αυτό δεν είναι βιολί, κρατά το φωτορεπόρτερ κι έφτασε να φωτογραφίζει τη νυχτερινή ζωή στο νησάκι του. Αυτό κι άλλα τον κρατούν νέο, μαζί κι η ενασχόλησή του με τις μπογιές και τα δομικά υλικά, γιατί όσο να ‘ναι, γυμνάζεται γλυτώνοντας τα έξοδα γυμναστηρίου. Το παίζει και μουσικοσυνθέτης, αλλά όχι πολύ. Επίσης έχει «γαλόνια» ως εικονικός πιλότος, με χιλιάδες ώρες πτήσης, μιας και πετά στα σύννεφα ανέκαθεν…
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
