Πόσες φορές σκάσαμε απ’ το κακό μας για όσα θεωρούσαμε δεδομένα και ξαφνικά ανατράπηκαν απ’ τη μια στιγμή στην άλλη; Έρχονται μπούμερανγκ όλα πριν καλά-καλά εφαρμόσεις στην πράξη όλα τα καλοσχεδιασμένα στο μυαλό σου σενάρια.
Όσα χαστούκια κι αν έφαγες, εσύ παρέμεινες κολλημένος εκεί πιστεύοντας πως η λύση είναι να φέρεις τις καταστάσεις στα μέτρα σου για να έχεις τον άλλο του χεριού σου. Στη θολωμένη σου λογική ρίζωσε η βλακεία ότι άμα κάνεις τα δικά σου, ο άλλος θα σ’ εκτιμήσει και θα γλιτώσεις απ’ όλα όσα φοβάσαι.
Ε λοιπόν σκέψου πόσες φορές σε βρήκαν τελικά τα πατώματα όταν προσπάθησες να εφαρμόσεις το σχέδιο του «κάνω ό,τι θέλω για να με θες». Γιατί την ίδια ώρα που εσύ ακολουθείς κατά γράμμα τα ανόητα πλάνα σου, ο άλλος το αντιλαμβάνεται και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για ν’ αντιδράσει.
Όλα τα ψέματα κάποια στιγμή τελειώνουν μαζί με όλες τις κουτοπονηριές και τις απελπισμένες προσπάθειες σημασίας από το γκομενάκι. Γιατί έτσι θεωρείς το σύντροφό σου κάθε φορά που τον βάζεις σε ηλίθιες δοκιμασίες επιβεβαίωσης των συναισθημάτων και ειδικότερα του ανούσιου εγωισμού και των ανασφαλειών από το παρελθόν σου.
Από το μωρουδίστικο ύφος που παίρνεις με ευκολία κάθε φορά που κάνεις μια στραβή, τις υπερβολικές απολογίες και τη γενικότερη επίκληση στο συναίσθημα του άλλου ζητώντας να σε λυπηθεί μέχρι και την επίμονη άρνηση συμβιβασμού και για τα πιο απλά, όλα αυτά αποτελούν την πιο γρήγορη οδό για να γκρεμίσεις ό,τι ακόμη δεν πρόλαβες να κτίσεις.
Στην αρχή όλοι είναι ενθουσιασμένοι, μάτια μου. Γι’ αυτό και τον πρώτο καιρό είναι το πλέον εύκολο να κάνεις τα δικά σου ή τουλάχιστον να πιστέψεις ότι μπορείς. Είναι μέχρι να σε μάθει ο άλλος. Πιθανότατα ο μόνος χαζός στην υπόθεση είσαι εσύ που υποτιμάς τη νοημοσύνη του άλλου και υπερτιμάς τις δυνάμεις του δικού σου μυαλού.
Γι’ αυτό και πριν καν το πάρεις πρέφα έχεις ήδη κολλήσει ανεπανόρθωτα. Έλα όμως που αυτό πιθανότατα μόνο αμοιβαίο δεν είναι, μιας και η ανώριμη στάση σου έχει ήδη κτίσει ένα μεγάλο τοίχο ανάμεσά σας. Και το χειρότερο είναι πως η αλαζονεία σου δε σ’ αφήνει να δεις καθαρά και εθελοτυφλείς θεωρώντας πως όλα πάνε μέλι-γάλα.
Κι όταν διερωτάσαι γιατί όλα άλλαξαν, μη ζορίζεσαι να εμπεδώσεις τα αυτονόητα. Ο τροχός γύρισε γιατί δεν ήσουν καν σε θέση να παίξεις έξυπνα. Εσύ δέθηκες με κάτι που θεωρούσες ανίσχυρο και αυτό το κάτι είναι πια σε θέση να σε κάνει μαριονέτα γυρνώντας δικαιωματικά το παιγνίδι πάνω του.
Όσα κι αν πέρασες, όσα σοβαρά εμπόδια κι αν ήρθαν στο δρόμο σου δε θα ‘ναι ποτέ δικαιολογία για όλα αυτά. Ίσα-ίσα τα ζόρια πρέπει να σε ξυπνάνε κι όχι να σε ρίχνουν σε βαθύτερο λήθαργο.
Χαλάρωσε λίγο και ζήσε με τα δεδομένα σου χωρίς να θεωρείς ότι θα’ ναι για πάντα εκεί. Στην παγίδα που στήνεις, πέφτεις, γιατί πολύ απλά τα βλέπεις όλα μονόπλευρα και δεν μπορείς να προβλέψεις την επόμενη κίνηση αυτού που άλλοτε θεωρούσες πιόνι σου.
Σκέψου πως όλα θα ήτανε πολύ απλά αν ήσουν απλώς ο εαυτός σου. Όταν μπορούμε χωρίς κόστος να ‘μαστε αυτό που θέλουμε, τότε μόνο τρελοί πρέπει να είμαστε για να το χαλάμε.
Γιατί κακά τα ψέματα, σε έναν κόσμο που η συγχώρεση κι η ανοχή εκλαμβάνονται σαν ελαττώματα, οι δεύτερες ευκαιρίες όλο και λιγοστεύουν.
Και δε μιλάμε φυσικά για τις δεύτερες ευκαιρίες της δεκάρας που καταλήγουν σε μονόπλευρους συμβιβασμούς και σε ένα ακόμη παιγνίδι αλλά σε ξεκάθαρες ευκαιρίες που κτίζουν θεμέλια από την αρχή και διάθεση για επανεκκίνηση κι από τους δύο.
Γιατί την αγάπη που ζητάς δε θα στην δώσει καμιά συνταγή, καμία θεωρία και καμιά συμβουλή της δεκάρας από τους πολλούς καλοθελητές.
Αυτά που θες είναι όλα αυτά που δε φαντάζεσαι καν και ξεπερνούν κατά πολύ όσα ονειρεύεσαι. Κι όσο κάνεις κολλημένα πλάνα, τόσο θα παγιδεύεσαι και θα επιστρέφεις στο μηδέν. Γι’ αυτό ταρακουνήσου κι άλλαξε μυαλά όσο προλαβαίνεις.
Συντάκτης: Ήβη Παπαϊωάννου
