Όσο κι αν αυτός ο κόσμος προχωρά, κάποιες εκφάνσεις του, κάποιες στάσεις και τάσεις που αποσκοπούν στο εύκολο, στο να πουλήσουν κενό κι επιφάνεια, θα αποδεικνύουν πάντα πως αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να δώσεις, καλύτερα να μένεις στάσιμος μέχρι περαιτέρω αναδιοργάνωσης.
Σεξισμός. Μάστιγα στα μυαλά, δυστυχώς και νέων ανθρώπων σαν αλυσιδωτή εξέλιξη με μεταδοτική ικανότητα μεταξύ των γενεών. Σκέψεις αρρωστημένες που θέτουν τον κόσμο σε φυλετικά καλούπια, υποτιμώντας με τον πιο αισχρό τρόπο τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου. Άνθρωπος, ούτε άνδρας ούτε γυναίκα μα ξεχωριστή κι ανέγγιχτα πολύτιμη υπόσταση.
Κι αν η τηλεόραση έχει ήδη αποδείξει πολλές φορές πως η επιλεκτικότητα είναι η λύση, το διαφημιστικό κομμάτι είναι καθ’ όλα αναπόφευκτο με πολλούς ακόμη να πέφτουν θύματα των καλοδουλεμένων και καλά οργανωμένων ρατσιστικών στρατηγικών που τόσο εύκολα πουλούν.
Γυναίκες που γλείφουν γλειφιτζούρια, που καπνίζουν προκλητικά και με το δεδομένα επιτυχημένο ύφος στα μάτια, με το ανάλογο μη-ντύσιμο, γυναίκες που ημίγυμνες πλένουν αμάξια. Η υποτίμηση του γυναικείου φύλου σε ένα μεγαλείο άπιαστο, με μοναδική προβολή το γυναικείο σώμα, με μοναδικό κριτήριο πειθούς ένα ωραίο κορμί.
Με την άμεση υπόνοια πως οποιαδήποτε νοητική υπόσταση είναι αχρείαστη, μια χαζή γυναίκα θεωρείται ωστόσο ικανή να κάνει αυτό που ακόμα πολλοί δυστυχώς θεωρούν πως κάνει καλά. Να πουλάει.
Με το ίδιο σκεπτικό πάντα να επικρατεί κολλημένο, ο άντρας διαφαίνεται σε σποτάκια, ως ο ισχυρός, ως ο παντοτινός εφευρέτης λύσης μπροστά στην αδυναμία της γυναίκας να φροντίσει τον εαυτό της, να βρει λύση σε κάτι που την απασχολεί.
Και με τον ίδιο τρόπο, η υποτίμηση του αντρικού μυαλού παρατηρείται επίσης έντονα με μια ματιά σε πολλά απ’ τα διαφημιστικά σποτάκια. Συγκεκριμένα επαγγέλματα, ασχολίες που έχουν να κάνουν με τα παιδιά, το σπίτι, την κουζίνα, εξακολουθούν να είναι γυναικοκρατούμενα με τον άντρα αν υπάρχει, να λαμβάνει τον ρόλο αυτού που προκαλεί ζημιές, προβλήματα, του ανίκανου να βοηθήσει στο όλο χάος που λύση δίνουν τα διαφημιζόμενα προϊόντα.
Και παρ’ όλο που αναγνωρίζονται σημαντικές περιπτώσεις που το στερεότυπο γυναίκα και κουζίνα καταρρίπτεται, υπάρχουν ακόμα σποτάκια που τι κι αν κάποιος άντρας προβάλλεται, η αντικειμενική εξωτερική ομορφιά, τα κριτήρια εκείνα που είναι καθολικά κι όμοια μεταξύ τους, ό,τι κι αν διαφημίζεται, είναι κάτι περισσότερο από εμφανής.
Την ίδια ώρα που η ζωή προχωρά ουσιαστικά μόνο για να αποδείξει πως το μόνο που μετρά είναι ένα γοητευτικό και πολλά υποσχόμενο μυαλό, τέτοιες ρατσιστικές διακρίσεις υποτιμούν τη νοημοσύνη του τηλεθεατή, του οποιοδήποτε ενδεχόμενου δέκτη και παραλήπτη των μηνυμάτων τους.
Προφανώς κι οι ικανότητες δεν έχουν να κάνουν με το φύλο, προφανώς κι η ανάδειξη ενός ωραίου σώματος δεν μπορεί να είναι συνυφασμένη με τις οποιεσδήποτε ικανότητες, πόσο μάλλον τις ακαδημαϊκές και τις επαγγελματικές που κάποιοι τολμούν να ακουμπούν συνδέοντας την επιτυχία τους με ένα όμορφο χαμόγελο ή με ένα καλλίγραμμο σώμα, χωρίς να αναιρείται σε καμία περίπτωση ο συνδυασμός ομορφιάς και μυαλού.
Ωστόσο, είναι πραγματικά ευχάριστη η προσπάθεια να γκρεμιστούν τέτοια κι οποιαδήποτε άλλα στερεότυπα στην οποία φαίνεται εδώ και καιρό να επικεντρώνονται αρκετές διαφημιστικές καμπάνιες, σε εγχώριο ή μη επίπεδο. Γιατί στην τελική, ποιος είπε ότι το να δρας με γνώμονα τον άνθρωπο και την αναγνώριση της αξίας του αποτελεί κλισέ οπισθοδρομική τακτική;
Άνθρωποι με ικανότητες κι επιδίωξη ισοδυναμίας κι ισοτιμίας. Αυτό είμαστε, ως τέτοιοι δρούμε ανελλιπώς στην καθημερινότητά μας κι ως τέτοιοι θέλουμε να αντιμετωπιζόμαστε σε όλες τις εκφάνσεις στις οποίες χρησιμοποιούμαστε για να συμμετέχουμε.
Επιμέλεια Κειμένου Ήβης Παπαϊωάνου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ήβη Παπαϊωάννου
