Πάντοτε πίστευα στην υποκειμενική κι αόριστη υπόσταση της ανθρώπινης εξυπνάδας και με τα χρόνια, η ζωή με επιβεβαιώνει όλο και πιο έντονα. Κι αν είναι τόσο δύσκολο να ορίσεις έναν άνθρωπο έξυπνο κι αν οι εκφάνσεις της εξυπνάδας είναι τόσες πολλές για να μπορέσουν να καθοριστούν, χωρίς αμφιβολία ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί με ευκολία να σου μεταδώσει ή έστω να σε κάνει να νιώσεις την ύπαρξη της ευφυίας του με τρόπο συνυφασμένο με μια σιωπηρή δύναμη.
Ο έξυπνος ο άνθρωπος, εκτός των άλλων, τα έχει βρει με τον εαυτό του γι’ αυτό και δεν έχει ανάγκη να αυτοπροβληθεί, να αναλωθεί σε άστοχες φλυαρίες. Για τους έξυπνους ανθρώπους τα λόγια τους είναι πολύτιμα και το ξεδίπλωμα των πτυχών τους ακόμα πιο δύσβατο. Πιο πιθανόν είναι να σε εκπλήξουν με τα αυτοσαρκαστικά τους σχόλια μιας κι οι αδυναμίες τους και τα ελαττώματά τους δείχνουν να τους είναι τόσο γνώριμα. Είναι τόσο συμβατοί δότες με τον εαυτό τους που είναι σε θέση να ακούν και να συνδέουν καταστάσεις με απόλυτη προσοχή.
Γι’ αυτό και το να είναι καλοί συνομιλητές αποτελεί πηγαία κι αβίαστη ικανότητά τους και σημαντική αρχή για τους ανθρώπους γύρω τους. Πιστεύοντας άλλωστε πως ο κάθε άνθρωπος έχει κάτι να τους δώσει, ένα απ’ τα μοναδικά κάτι του, προσθέτουν ακόμα ένα λιθαράκι στις πτυχές του πολύπλευρου μα καλοκτισμένου και καλοδουλεμένου εαυτού τους.
Σε αυτούς τους άρτιους συνομιλητές επιλέγουμε οι πιο πολλοί να εμπιστευτούμε τους προβληματισμούς μας, τα ζητήματα που δύσκολα λέγονται στους πολλούς. Είναι εκείνοι οι φίλοι με τα γαλήνια μα με δόση κρυμμένης δύναμης, πρόσωπα που μας ακούν με τις ώρες χωρίς απαραίτητα να επεμβαίνουν. Όχι γιατί δεν έχουν να πουν κάτι, αλλά γιατί μαζεύουν πληροφορίες ώστε να μπορέσουν να αποφανθούν ουσιαστικά στο τέλος.
Έτσι, κάποιες φορές με λίγα και περιεκτικά λόγια και χωρίς καμία ανάγκη επίδειξης της συμβουλευτικής τους ικανότητας, μπορούν να σε συνεφέρουν, να σε κάνουν να χαμογελάσεις αληθινά και να σε μπολιάσουν με τη δύναμη εκείνη που είχες χάσει ακριβώς πριν τους μιλήσεις.
Φαινομενικά απλησίαστοι, με τη σιωπή να τους διακατέχει υποσυνείδητα, γνωρίζεις πως όσα αποφασίσουν να σου πουν, όσα συναισθήματα εξωτερικεύσουν, όλα αυτά είναι κι η μεγαλύτερη αλήθεια τους. Κι αυτό τους καθιστά στα μάτια των γύρω τους ακόμα πιο γοητευτικούς.
Γιατί οι έξυπνοι άνθρωποι μαθαίνουν απ’ το παρελθόν τους και το τι έχουν γίνει, είναι όσα νιώθουν, όσα βιώνουν, όλα αυτά τα τόσο πολύτιμα και τόσο σημαντικά ώστε να μην τα σκορπούν με ανεξέλεγκτη κι εύκολη οικειότητα παντού.
Μα είναι κι εκείνες οι άλλες φορές, σαν τις στιγμές που σε συνεπήρε ένα τραγούδι που δεν υπολόγιζες, που σε εκπλήσσουν φιλοσοφώντας κι αναλύοντας ζητήματα δικά σου σαν τα ήταν ολόδικά τους, σαν να βρίσκονται εκείνοι στα προσωπικά σου διλήμματα. Με ζήλο, ενθουσιασμό και μανία να βοηθήσουν, οι έξυπνοι άνθρωποι ξέρουν να ξεχωρίσουν τι είναι για ‘σένα σημαντικό. Είναι σε θέση να μιλήσουν εκεί που ο άλλος το έχει ανάγκη ακόμα κι αν γι’ αυτούς δεν είναι προτεραιότητα.
Ο έξυπνος ο άνθρωπος σε ακούει βαθιά, σε νιώθει είτε μιλά είτε όχι. Οι έξυπνοι άνθρωποι σέβονται τη δεδομένη ανάγκη μονολόγου σου και κερδίζουν τον θαυμασμό σου χωρίς καμιά δυσκολία κι αυτοσκοπό, αποτελώντας πρότυπο, ευτυχώς, για τους γύρω τους.
Στον κάθε έξυπνο άνθρωπο, που όλοι κρύβουμε μέσα μας!
Επιμέλεια Κειμένου Ήβης Παπαϊωάνου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ήβη Παπαϊωάννου
