Εσύ. Μόνο εσύ μπορείς να καθορίσεις πόσο καλά θα κυλήσει η μέρα σου ή τουλάχιστον πόσο θα επηρεαστείς από τα ένα σωρό απρόβλεπτα που θα σου τύχουν. Με ό,τι βάσεις κτίσεις τη μέρα σου, σε αυτές θα στηριχθεί κι η διάθεσή σου.
Κάθε μέρα λένε, είναι από μόνη της μια καινούρια αρχή σε όλη σου τη ζωή. Πόσο μικρή είναι άλλωστε η ζωή για να επιδέχεται κάθε φορά τις καινούριες αρχές που καλούμαστε αναγκαστικά κάποτε να κάνουμε. Γι’ αυτό αξιοποίησέ την με τον πιο απλό τρόπο.
Άνοιξε τα μάτια σου και χαμογέλα. Χαμογέλα στον άνθρωπό σου που είναι κουλουριασμένος δίπλα σου, χαμογέλα στον εαυτό σου και σκέψου πόσο δυνατός είσαι και πόσο έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Μέσα από τα σεντόνια αντικατέστησε την πρωινή σου γκρίνια με ένα χαμόγελο και ξεκίνα τα πλάνα σου χωρώντας επίσης όσα σου φτιάχουν τη διάθεση. Η πρώτη δόση δύναμης ελήφθη.
Κι όλα αυτά γιατί χαλάρωσες, γιατί ηρέμησες, γιατί βρήκες τον εαυτό σου. Κάτι τόσο φυσικό άλλωστε, θα έπρεπε ν’ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι κάθε λεπτού της ζωής μας, πόσο μάλλον στο ξεκίνημα μιας μέρας μας. Κάτι τόσο φυσικό κι όμως το στερούμε εμείς οι ίδιοι με περιττά εμπόδια που μας επιβάλλουμε.
Όσα σοβαρά προβλήματα κι αν μας βομβαρδίζουν, το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν ή έστω να δούμε την πραγματική εικόνα τους αν η καθημερινότητά μας ξεκινά και τελειώνει με χαμόγελο. Σου θυμίζει την δύναμή σου, την ικανότητά σου που παραμέλησες, την απογοήτευσή σου γι’ αυτά που δεν πέτυχες αλλά σου υπενθυμίζει συνάμα ότι είσαι ακόμα δυνατός. Αυτό. Ένα απόθεμα δύναμης από τα πολλά που έχουμε και τα ξεχνάμε είναι και το χαμόγελο.
Χαμογέλα λοιπόν στον πρώτο περαστικό, δώσε απλόχερα τη χαμογελαστή σου καλημέρα στην κυρία του περιπτέρου και στο παιδί στη στάση. Να ‘σαι σίγουρος ότι μπορεί και να ‘χεις φτιάξει τη μέρα σ’ έναν άνθρωπο που το είχε πραγματικά ανάγκη χωρίς να το συνειδητοποιήσεις καν, χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια.
Χαμογέλα στους γονείς σου, ακόμη και μέσα από ένα ακουστικό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να ξέρεις, να ακούς, να βλέπεις ότι οι δικοί σου άνθρωποι είναι καλά. Είναι σαν μια αιτία για να είσαι κι εσύ, σαν ένα καθήκον που επιβάλλεις στον εαυτό σου για ν’ αντέξει, να κρατήσει λίγο ακόμα. Πόσες φορές δε νιώσαμε άραγε την ανάγκη ένα πρωί να πάρουμε τηλέφωνο τους παππούδες μας; Είναι γιατί ξέραμε καλά πως ακόμα κι ο τόνος της φωνής τους ήταν ικανός να προκαλέσει το πιο αγνό μας μειδίαμα και να το κρατήσει στάσιμο εκεί για ώρες. Και σαν αλυσίδα, όλα γίνονται χαμογελώντας.
Γιατί το χαμόγελο είναι μια σιωπηρή μορφή ελπίδας και κυρίως εμψύχωσης. Εμψύχωση σ’ εσένα και επιβεβαίωσή της σ’ αυτούς που το δίνεις. Γι΄ αυτό να τα σκορπάμε τα χαμόγελά μας και να χρησιμοποιούμε αμέριστα καθημερινά το τόσο πολύτιμο αλλά χωρίς κόστος όπλο μας.
Ακόμα και στους μόνιμα μουτρωμένους, ένα χαμόγελο ασκεί επιρροή. Τους αναγκάζεις να μαλακώσουν, να δουν τα πράγματα αλλιώς ή καλύτερα να δουν τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Ένα χαμόγελο, βλέπετε, είναι απόλυτα ικανό να μας συνεφέρει και να μας κάνει να σκεφτούμε ρεαλιστικά. Κλείσε τα μάτια και χαμογέλα. Θα συνειδητοποιήσεις αμέσως ότι οι σκέψεις, οι προβληματισμοί, τα μέχρι πριν λίγο βουνό προβλήματα, αρχίζουν να μπαίνουν σε μια σειρά, κατηγοριοποιούνται και γίνεσαι πιο θετικός.
Μέσα σου ξέρεις καλά ποια είναι αυτά που σε κάνουν να χαμογελάς. Ένα από αυτά να επικαλείσαι κάθε πρωί και να χαμογελάς. Ένα χαμόγελό σου το πρωί, μια ανάσα ικανή να σε κρατήσει για όλη σου τη μέρα.
Και στην τελική, χαμογέλα που είσαι καλά! Είναι δώρο από εσένα για ‘σένα.
Επιμέλεια Κειμένου Ήβης Παπαϊωάννου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Ήβη Παπαϊωάννου
