Μέσα στα τόσα καθημερινά post-it και to do πρόσθεσε στο εξής και το να μη ξεχνάς να χαμογελάς. Να χαμογελάς πολύ χωρίς να υπάρχει κατ’ ανάγκη κάποιος ιδιαίτερος λόγος.

Τραγούδια, ταινίες, βιβλία ολόκληρα αναλώθηκαν στην ανάδειξη της αξίας που έχει ένα χαμόγελο. Αποτελεί ένα από τα κύρια κριτήρια για τους ανθρώπους που επιθυμούμε να μας περιτριγυρίζουν. Επιζητείς –αν όχι απαιτείς– να σου χαμογελούν ακόμα και όταν σου μουτρώνουν. Θεραπεύει και εκλογικεύει και τις πιο ασήμαντες αφορμές που προκαλούν καβγάδες. Ένα χαμόγελο από εκεί που δεν το περιμένεις σου προσθέτει ένα έξτρα μπόνους ανάσας. Όχι μόνο αποδέχεσαι τα απρόσμενα μειδιάματα που σου σκάνε, αλλά τα θαυμάζεις κιόλας.

Είναι άνθρωποι που στερήθηκαν το χαμόγελό τους χωρίς να πρόκειται για δική τους επιλογή. Ένα δικό σου χαμόγελο μπορεί να δώσει απεριόριστη δύναμη σε κάποιον που αν και δεν το ζήτησε ποτέ, το έχει πραγματικά ανάγκη. Ένα σου καθαρό χαμόγελο σε κάνει λίγο πιο ανθρώπινο, λίγο πιο ικανό να αντιληφθείς τι συμβαίνει γύρω σου και πώς μπορεί κάτι να αλλάξει τόσο απλά. Η ανάγκη σου να βλέπεις τους δικούς σου ανθρώπους να χαμογελούν στην πραγματικότητα είναι χρέος σου. Αυτό περιμένουν με τη σειρά τους και οι ίδιοι από εσένα.

Πραγματικά είναι άξιοι θαυμασμού οι άνθρωποι που απολαμβάνουν συνειδητά κάθε στιγμή ακόμα και μόνοι τους. Μια ωραία βιτρίνα, μια ωραία ανθρώπινη σκηνή στο δρόμο, ένα παιδάκι να φιλοσοφεί χαριτωμένα μιλώντας στη μαμά του, είναι κάτι περισσότερο από επαρκή για να τους κάνουν να χαμογελάσουν. Ένα χαμόγελο που κρύβει πίσω του αναμνήσεις, σκηνές με πρωταγωνιστές τους ίδιους, ακόμα και καταστάσεις που θα ήθελαν να ήτανε στα αλήθεια αλλιώς. Κατορθώνουν έτσι ν’ αποκτήσουν μια άκρως μεταδοτική για τους γύρω τους δύναμη. Όπως και να το κάνουμε, είναι άνθρωποι που με το που τους βλέπεις δε μπορείς να μη χαμογελάσεις, μιας και σου είναι αδύνατο να αντισταθείς στη θετική αύρα που εκπέμπουν.

Από σήμερα συνόδευσε την προσωπική σου περισυλλογή με ένα χαμόγελο. Χαμογέλασε για όσα έκανες και για όσα δεν έκανες. Όπως εύστοχα αναφέρει ένα κινέζικο ρητό, «Μη στεναχωριέσαι για κάτι που μπορεί να αλλάξει. Θα προσπαθήσεις και θα αλλάξει. Μη στεναχωριέσαι για κάτι που δεν αλλάζει. Δε μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό.»

Ένα χαμόγελο αποτελεί την πλέον φυσική και ανεκτίμητη πηγή δύναμης. Είναι αυτή η σταθερή αξία λίγο πιο πάνω απ’ το πηγούνι σου που είναι εκεί και δε σε ξεχνά περιμένοντάς σε σαν πιστή σου σύμμαχος. Ακόμη και ιατρικά να τεθεί, ο χαρούμενος άνθρωπος όχι απλά επιβιώνει περισσότερο, αλλά κατορθώνει να ζει περισσότερο. Ένας χαρούμενος άνθρωπος είναι φυσικός αποδέκτης της θετικότητας των άλλων και της ζωής του γενικότερα. Εφευρίσκει λύσεις και καταγίνεται μόνο με αυτά που πετυχαίνουν διάνα την ευτυχία του και λειτουργούν σαν μαγνήτης για τους γύρω του.

Χαμογέλα λοιπόν ό,τι και αν συμβαίνει, και αντιμετώπισέ το ως ανταμοιβή που ηρθε για σένα. Πληθώρα αχρείαστων σκέψεων αποφεύγονται όταν χαμογελάς. Από ένα τόσο δα χαμόγελο μπορούν να έρθουν όλα όσα χρειάζεσαι για να αντέξεις και να βγεις από το λούκι όσων μπορεί να στο στερήσουν.

Χαμογελώντας νιώθεις ψύχραιμος ακόμα και όταν η λογική των περιστάσεων προστάζει το αντίθετο. Τηρείς μια λυτρωτική στάση απέναντι στα προβλήματα τα δικά σου και των άλλων που ενδεχομένως σε απασχολούν. Έτσι έρχεται και η ηρεμία που απαιτεί η λογική, η σημαντική προϋπόθεση για να μην κάνεις τα πράγματα χειρότερα. Πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό και δυσχεραίνεις τη ζωή σου. Τα απλά παραγίνονται πολύπλοκα και συνεχίζεις σε μια κατηφόρα που μπορούσες εξαρχής να αποφύγεις με τον πιο απλό τρόπο.

Και αν κάθε φορά σκέφτεσαι ότι έτσι ζεις σε ένα εκτός πραγματικότητας σύννεφο φοβούμενος ότι ωραιοποιείς τα πάντα, αναλογίσου ότι κουβαλώντας ανούσιο αρνητισμό κάνεις εξίσου μεγάλο κακό στον εαυτό σου. Άσε λοιπόν ένα χαμόγελο να σε τρέφει και πάψε να επικαλείσαι κάθε τι που σε καταστρέφει.

Από σήμερα αποφασίζεις να χαμογελάς και με τα πιο απλά. Προσπαθείς κυρίως όμως να κάνεις και τους ανέκφραστους να χαμογελάσουν. Ένας, μπορεί και πολλοί λόγοι υπάρχουν που είναι έτσι. Εσύ όμως τους έχεις έναν καλύτερο για να μην είναι.

Από ένα χαμόγελο ξεκίνησαν τα πιο άπιαστα ρομάντζα. Ένα χαμόγελο είναι πιο καλαίσθητο, πιο ελκυστικό.

Και στην τελική, όπως έγραφε και ο Χρόνης Μίσσιος, «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;»

Συντάκτης: Ήβη Παπαϊωάννου