«Δείξε μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι».

Και ποιος δεν έχει ακούσει τη παλιά λαϊκή παροιμία που οι μαμάδες και οι μπαμπάδες αναφέρουν για να μας κάνουν υποδείξεις με ποιον θα κάνουμε παρέα. Αυτή η κλισεδιάρικη φράση που οι περισσότεροι την υποστηρίζουν, για μένα δεν εμπεριέχει καμία δόση αλήθειας.

Πόσες φορές κι αν έχουμε απομακρύνει ανθρώπους, απλά και μόνο επειδή δεν συνάδουν τα «πιστεύω», οι αντιλήψεις ή ακόμη και ολόκληρος ο τρόπος ζωής μας; Λάθος. Μάλλον είμαστε απλά εγωιστές και δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Ότι δεν γίνεται όλοι οι φίλοι μας να συμφωνούν με τις δικές μας αντιλήψεις και να ακολουθούν παρόμοιο τρόπο ζωής. Τότε μάλλον δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι η φιλία.

Τους φίλους μας δεν τους επιλέγουμε με βάση τα δικά μας μέτρα και σταθμά. Ή έστω, δε θα έπρεπε να τους επιλέγουμε μ’αυτα τα κριτήρια.

Δεν έχετε σκεφτεί ποτέ ότι αναζητούμε κάτι διαφορετικό από εμάς; Κάτι να μας ταράξει, να μας βγάλει λίγο έξω απ’τα δεδομένα μας,  να μας συμπληρώσει;

Ο φίλος είναι αυτός που θα σου σταθεί στις λύπες σου αλλά και το πιο σημαντικό στις χαρές σου. Είναι αυτός που θα σε ηρεμήσει, χωρίς να πει τίποτα. Eίναι εκείνος που θα προσφέρει βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι. Δε χρειάζεται να είναι κλώνος σου για να τα κάνει όλα αυτά.

Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου και του δίνεις κι εσύ ακριβώς την ίδια.

Δεν είναι αυτός που είναι ίδιος με σένα, κι αυτό είναι εξαιρετικά εποικοδομητικό. Κάποιος που σκέφτεται διαφορετικά, θα σου πει μια άλλη γνώμη, θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις με άλλη οπτική το όποιο πρόβλημά σου.

Η ζωή θα ήταν παντελώς αδιάφορη αν είχαμε φίλους σαν εμάς. Δε βαριέσαι να συμφωνείς συνέχεια με κάποιον και να μην ανάβουν και λίγο τα αίματα; Τις καλύτερες συζητήσεις τις κάνεις με ανθρώπους που δεν θα φανταζόσουν ποτέ ότι θα συμπαθούσες τόσο. Ανθρώπους τελείως διαφορετικούς από εσένα. 

Μέσα από τέτοιες γνωριμίες αποκτάμε σφαιρική γνώση των συμπεριφορών των γύρω μας. Κάθε φίλος που δε μας μοιάζει, είναι κι ένα ξεχωριστό συναρπαστικο σχολείο. Ένα σχολείο το οποίο παρακολουθείς σε όποια ηλικία κι αν φτάσεις και που δεν παύει ποτέ να σε εκπλήσσει, να σε καλλιεργεί, να σε ωριμάζει.

«Δείξε μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι;» Αν εξακολουθείς να πιστεύεις σε αυτό το παλιό ρητό, να θυμάσαι πως κι ο Ιούδας είχε τους καλύτερους φίλους.

 

Συντάκτης: Άννα-Μαρία Μαρίνου