Είναι γνωστό ότι στις ανθρώπινες σχέσεις καταδικάζουμε πάντα τους πρωταγωνιστές. Έχουμε την τάση να ρίχνουμε το φταίξιμο σ’ αυτούς και να αποφεύγουμε να μιλήσουμε για το χρόνο ή αλλιώς το κακό timing.
Αυτό που λένε ότι ο πιο σωστός άνθρωπος μπορεί να αποδειχθεί ο πιο ακατάλληλος αν βρεθεί τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο.
Το λεγόμενο και ως bad timing έχει διάφορες εκφάνσεις.
Πολλές φορές πρέπει να διαχειριστεί όχι μόνο ποιος μπαίνει και βγαίνει από τη ζωή σου αλλά και το πότε θα μπει.
Μπορεί να γνωρίσεις τον ιδανικό για σένα άντρα, αλλά μόλις χώρισες κι έχεις βγει από μια μακροχρόνια σχέση. Έχεις στο μυαλό σου ότι έζησες τον απόλυτο έρωτα κι έχεις κλειδαμπαρώσει πόρτες και παράθυρα. Ούτε χαραμάδα ανοιχτή.
Γιατί όταν έχεις δοθεί ολοκληρωτικά σε έναν άνθρωπο, πώς να νιώσεις έτοιμος να αφεθείς σε κάτι καινούριο, που υπό άλλες συνθήκες θα φάνταζε γοητευτικό και ίσως ιδανικό; Ναι, είναι αυτός ο οποίος, πολύ πιθανόν, παρακάτω στη ζωή σου να θυμηθείς ότι άξιζε.
Ο Κοέλιο έλεγε ότι «Αυτό που δεν συμβαίνει τη στιγμή που το θες, δεν σημαίνει πως δεν θα συμβεί ποτέ. Κανείς δεν ξέρει».
Άραγε αυτό που προσπερνάμε και το απορρίπτουμε γιατί δεν το βλέπουμε τη συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή μας, θα εμφανιστεί μπροστά μας κάποια στιγμή στο μέλλον;
Είναι υποκριτικό να λες ότι δεν πιστεύεις καθόλου στο timing.
Ότι είναι ένας όρος πλασματικός κι ότι αποτελεί δικαιολογία. Όχι, δεν είναι έτσι.
Αλλά και εσύ πρέπει να σταματήσεις να προγραμματίζεις τόσο τη ζωή σου. Τα απρόοπτα να φοβάσαι, είναι αυτά που αξίζουν περισσότερο. Σταμάτα να παραμένεις εγωιστής και τυπικός στο πλάνο που εσύ έφτιαξες για τη ζωή σου και αφέσου σε όσα φέρνει η ζωή στο διάβα σου.
Σ ‘αυτή τη ζωή υπάρχουν οι εγωιστές υπάρχουν όμως και οι θαρραλέοι που το ζούνε κι όπου βγει. Στο κάτω κάτω αυτή είναι η ζωή. Μη φοβάσαι να πληγωθείς ξανά και ξανά. Όλο αυτό έχει και τη γοητεία του. Έτσι ζεις τη ζωή, τη νιώθεις στο πετσί σου. Θα κλάψεις, θα πονέσεις αλλά θα έχεις προσπαθήσει.
Εξάλλου «τα όμορφα είναι με τ’ άσχημα μπλεγμένα, πάνω στης μοίρας τα παραμύθια κεντημένα».
Μάθαμε να είμαστε θυράματα. Ήρθε η ώρα να γίνουμε κυνηγοί. Κυνηγοί της δικής μας ευτυχίας.
Κι αν αναρωτιέσαι τι θα συμβεί εάν ο ίδιος άνθρωπος που συνάντησες κι έδιωξες λόγω λάθος συγκυριών απ’ τη ζωή σου, βρεθεί πάλι μπροστά σου κάτω από σωστές συνθήκες αυτή τη φορά, μετά από καιρό; Μετά από χρόνια; Είναι άγνωστο.
Είναι ένα απ’ αυτά τα περίεργα παιχνίδια της ζωής για τα οποία μάλλον αξίζει να ζεις τελικά.
Εξάλλου τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις.
Και τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμα δεν έχεις ζήσει.
Συντάκτης: Άννα-Μαρία Μαρίνου
