Είμαι από τη φύση μου αντιδραστικό άτομο. Άσπρο μου λέγανε, πάντα μαύρο εγώ. Το καταλαβαίνεις στα πρώτα πέντε λεπτά που θα με γνωρίσεις. Κι εσύ προσπάθησες να με βάλεις σε καλούπια. Να μου ορίσεις όρια και να φτιάξεις έναν μεγάλο φράχτη γύρω μου.
Πραγματικά πίστεψες έστω και για μια στιγμή ότι θα συμβιβαστώ; Ότι θα σε αφήσω να λύνεις και να δένεις στη ζωή μου; Κι αν μερικές φορές σε άφηνα, το έκανα επίτηδες, για να δω μέχρι πού μπορείς να φτάσεις τελικά. Πόσο πολύ μπορείς να με περιορίσεις ακόμα;
Εγώ ερωτεύτηκα το χαμόγελό σου το αληθινό, τα μάτια σου τα καθαρά και τη φωνή σου, όχι τις διαταγές, τις οδηγίες και τις απειλές σου. Όσο μου λες τι να κάνω, τόσο περισσότερο με ωθείς να κάνω τα δικά μου. Ακόμα και να μην το θέλω, μόνο από αντίδραση στις δικές σου υποδείξεις θα το τολμήσω.
Θα πω λόγια που δεν πιστεύω, θα κάνω πράξεις που δε θέλω. Θα μαλώσω μόνο και μόνο για να δείξω την αντίδρασή μου, θα αγανακτήσω, θα σου θυμώσω και θα σου κρατήσω μούτρα.
Όσο με αφήνεις, τόσο θα γυρνάω σε σένα. Όσο με φυλακίζεις, τόσο θα απομακρύνομαι. Βάζεις τον εγωισμό σου πάνω από μένα, επισημαίνεις τα δικά μου λάθη και αρνείσαι να αναγνωρίσεις τα δικά σου.
Ελεγχόμενη ελευθερία. Έχεις αναλογιστεί ποτέ πόσο σημαντική είναι σε μία σχέση; Πολλοί είναι αυτοί που δε συμφωνούν αλλά εγώ θεωρώ ότι ίσως είναι και το μυστικό για να κρατηθεί μια σχέση ζωής. Για σένα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Γιατί; Γιατί έτσι κάνεις πάντα, όταν υπάρχει πρόβλημα φεύγεις. Έτσι νομίζεις ότι θα καλύψεις το κενό σου. Η φυγή είναι η εύκολη λύση.
Δε μου αρέσουν οι περιορισμοί, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής τους απεχθάνομαι. Κάθε είδους περιορισμό. Πόσο μάλλον όταν προσπαθείς να μου το επιβάλλεις.
Με έφτασες στη χειρότερη κατάσταση: να μπορώ και πλέον να μη θέλω.
Αυτός ο πόνος είναι ο χειρότερος, ο πιο βουβός, αυτός που δεν μπορείς να τον εκφράσεις με λόγια. Αυτός που αν δε το νιώσεις, ποτέ δε θα το καταλάβεις.
Δεν είναι ότι δε σε αγαπάω. Δεν υπάρχει ξε-αγαπάω.
Είναι δύσκολο να σ‘ αγαπάω τόσο πολύ και να μη σε θέλω στη ζωή μου πια.
«Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε, είναι σου λέω πανικός, ένας μικρός τιτανικός και θα ‘ναι θαύμα αν σωθούμε. »
Εγώ βουλιάζω, εσύ;
Επιμέλεια Κειμένου Άννας Μαρίας Μαρίνου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Άννα-Μαρία Μαρίνου
