Έρωτας, συναίσθημα καθηλωτικό, κανείς δεν μπορεί να τον εμποδίσει ή να τον αποτρέψει. Στον έρωτα γινόμαστε όλοι ξανά μικρά παιδιά∙ κάνουμε ανοησίες, ζήλιες, πείσματα, αναζητάμε συνεχώς την επιβεβαίωση απ’ το σύντροφό μας. Λίγοι είναι αυτοί που του συμπεριφέρονται όπως του αξίζει: ρισκάρουν τα πάντα, τον αποδέχονται και τον ζούνε με πάθος, χωρίς πισινές, για όσο κρατήσει.

Πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις για έναν έρωτα όμως; Τι είσαι διατεθειμένος να χάσεις για έναν άνθρωπο; Να δώσεις χωρίς να ξέρεις αν θα πάρεις πίσω. Και πάνω απ’ όλα, τολμάς να δεχθείς την πρόκληση που συνοδεύει έναν αυθεντικό έρωτα; Επειδή ο έρωτας είναι συναίσθημα για δυνατούς. Μόνο οι θαρραλέοι δεν τρομάζουν να το αναγνωρίσουν και να το αισθανθούν.

Ο αληθινά ερωτευμένος δε δειλιάζει, δε φοβάται να δείξει τα συναισθήματά του. Αφιερώνει τραγούδια, περιμένει ώρες κάτω απ’ το σπίτι της αδυναμίας του για μια έκπληξη, κάνει τα πάντα για να κερδίσει και να κρατήσει το ενδιαφέρον του συντρόφου του. Αλλάζει ολόκληρη τη ζωή του, γιατί μόνο σε αυτό το «μαζί» θέλει να την ζήσει.

Ο πραγματικός έρωτας δε βλέπει χιλιόμετρα κι αποστάσεις, δεν υπολογίζει δυσκολίες κι εμπόδια, δεν ακούει λόγια τρίτων, δεν πατάει αναβολή γιατί πιέζει ο φόρτος εργασίας και τάχα μου δε βρίσκει χρόνο, δε βλέπει διαφορές που χωρίζουν, δεν κολλάει στο χρώμα του δέρματος, σε αριθμούς κι ηλικίες, θεούς και θρησκείες -είναι θρησκεία από μόνος του. Είναι αγνός, ειλικρινής κι έχει τη δύναμη να ανατρέψει τα πάντα.

Μάλλον γι’ αυτό μόνο οι δυνατοί κι αφοσιωμένοι μπορούν να απολαύσουν έναν έρωτα. Στο όνομα αυτού κι αεροπλάνα θα αλλάζεις κάθε λίγο για να δεις τον άνθρωπό σου, και χώρα θα αλλάξεις αν χρειαστεί, και δουλειά και τα πάντα. Οι διαφορές δεν είναι παρά χαζές δικαιολογίες αυτών που βάζουν όρια στον έρωτα, αυτών που δεν ξέρουν να τον ζήσουν και στην τελική δεν τον αξίζουν.

Και τι συμβαίνει όταν ο έρωτας χαθεί; Κάποιες φορές νιώθουμε πως τελείωσε αυτό το συναίσθημα, σταματάμε να βρισκόμαστε συνέχεια στα ουράνια κι αρχίζουμε να παρατηρούμε πράγματα που ενδεχομένως να μην είχαμε προσέξει ή να μη μας ένοιαζαν πάνω στην καψούρα μας. Είναι εντάξει όμως, ο έρωτας μπορεί να ξεθωριάσει, αλλά όχι να χαθεί. Αρκεί να έχουμε διάθεση για επικοινωνία και λύσεις.

Ίσως να είσαι απ’ τους τυχερούς που μετά τον έρωτα θα γνωρίσεις την αγάπη, κι αυτή μένει για πάντα αν είναι πραγματική, ανεξάρτητα απ’ το αν χωριστούν οι δρόμοι σας κάποια στιγμή.

Ο έρωτας στη ζωή μας είναι μια περίοδος ανάμεικτων κι έντονων αισθημάτων που όλοι έχουμε ανάγκη να την ζήσουμε. Να νιώσουμε αυτήν την τρέλα του ερωτευμένου, τη δίψα, την αισιοδοξία. Μόνο καλό μας κάνει, γινόμαστε πιο δημιουργικοί και παραγωγικοί, έχουμε όρεξη, έμπνευση, μια διαρκή λάμψη στο πρόσωπό μας κι ένα μεγάλο χαμόγελο. Κι ας μας ταλαιπωρούν οι ανασφάλειες, ο εγωισμός κι η κτητικότητά μας. Χαλάλι!

Ο έρωτας είναι προϋπόθεση για μια ισορροπημένη ζωή και τα έντονα συναισθήματα είναι μόνο για εκείνους που τολμούν να δείξουν την πιο ευαίσθητη πλευρά τους.

 

Συντάκτης: Μαριλένα Χατζημιλτή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη