Κάποτε ο έρωτας σε πάει πίσω

Η δέσμευση είναι μία επιλογή και μία απόφαση που παίρνει, συνειδητά, κάποιος στη ζωή του. Σοβαρή ή όχι, μια σχέση δεν παύει να αποτελεί ένα δέσιμο. Μπορεί, όμως, αυτός ο έρωτας, αυτό το πρόσωπο με το οποίο είστε μαζί να σε αφήσει πίσω ως άνθρωπο; Μήπως για χάρη του συντρόφου σου παραμελείς τον εαυτό σου κι όλα αυτά που εσένα προσωπικά μέχρι πρότινος σ’ ευχαριστούσαν;

Αρχικά, απ’ τη στιγμή που εσύ ο ίδιος επιλέγεις να δεσμευτείς, αυτομάτως δέχεσαι και το γεγονός πως θα πρέπει να προσφέρεις πια ένα σεβαστό κομμάτι απ’ την καθημερινότητά σου σ’ αυτόν τον άνθρωπο που έβαλες στη ζωή σου. Είναι απόλυτα φυσιολογικό κι αναμενόμενο να αλλάξει η ρουτίνα σου κι οι προτεραιότητές σου.

Έτσι, με τα νέα πια δεδομένα, προσπαθείς να κρατήσεις τις ισορροπίες, τόσο με τη σχέση σου όσο και με τον κοινωνικό σου κύκλο. Δε θα παραμελήσεις το ταίρι σου, δε θα αγνοήσεις τους φίλους σου όταν σου πουν να πάτε για το καθορισμένο καφεδάκι την Κυριακή το πρωί, ούτε θα περιθωριοποιήσεις τα μέλη της οικογένειάς σου, βρίσκοντας μια δικαιολογία όποτε σου προτείνουν να κάνετε κάτι μαζί. Προσπαθείς να κρατάς τους πάντες ευχαριστημένους, δίνοντάς τους την ανάλογη σημασία. Έλα όμως που τώρα προστίθενται περισσότερες δραστηριότητες που κάνεις με τη σχέση σου κι άρα, αναγκαστικά, κάτι θα πρέπει να μείνει πίσω, αφού το εικοσιτετράωρο δε γίνεται να μεγαλώσει. Τι μπαίνει στην άκρη, όμως;

Ίσως να πεις και κανένα «όχι» στα κολλητάρια για ‘κείνη τη βόλτα, αφού με το δεσμό σου είπατε να πάτε εκδρομή ή είναι κουρασμένος απ’ τη δουλειά και σου ζήσετε να μείνετε μαζί σπίτι για ν’ αράξετε. Φίλοι είναι, θα καταλάβουν. Ακόμα κι όταν κάποιο απ’ τα αδέλφια ή ξαδέλφια σου περιμένει πώς και πώς να πάρεις την άδειά σου επιτέλους για να πάτε κάπου διακοπές, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τους ενημερώσεις πως κανόνισες ταξίδι με το σύντροφο σου αυτή τη φορά. Είναι οικογένειά σου, όμως, και δε μουτρώνουν, κατανοούν το φορτωμένο σου πρόγραμμα και τις λοιπές επιθυμίες κι υποχρεώσεις σου.

Η πιο δύσκολη συνέπεια, όμως, είναι αυτή απέναντι στον εαυτό σου. Μήπως πέρα απ’ το ότι μπορεί να παραμελείς λίγο τα φιλαράκια σου ή τους συγγενείς σου, άρχισες να παραμελείς και τη δουλειά σου ή αντίστοιχα τη σχολή σου; Όσο περισσότερες οι υποχρεώσεις, τόσο λιγότερος κι ο ελεύθερος χρόνος. Είναι αναμενόμενο, λοιπόν, μια σχέση που απαιτεί να της αφιερώνεις πολλές στιγμές, να σε οδηγεί στο να κόβεις από αλλού, απ’ τα επαγγελματικά σου ή τα μαθήματά σου. Φυσικά, όταν είμαστε μέσα στην κατάσταση, αυτό είναι κάτι που δεν το βλέπουμε, όταν πια απομακρυνθούμε απ’ αυτή συνειδητοποιούμε όλα αυτά που χάσαμε.

Μπορεί εξαιτίας ενός έρωτα να μην κυνήγησες μια επαγγελματική ευκαιρία ή ακόμα, αν σου παρουσιάστηκε, να την άφησες να προσπεράσει γιατί ήσουν αφοσιωμένος στη σχέση σου και δεν ήθελες να κλονίσεις τις ισορροπίες, κάνοντας τελικά εκπτώσεις στα όνειρά σου.

Ακόμη, όταν βρισκόμαστε σε μια σχέση, μπορεί να περιορίζουμε την κοινωνικότητά μας. Να χάνουμε σταδιακά επαφή με τους ανθρώπους μας, για να μην παραμελήσουμε το ταίρι μας ή από ανασφάλεια, να φοβόμαστε να το αφήσουμε μόνο, κι έτσι να αγκιστρωνόμαστε πάνω του. Όλη μας η προσοχή είναι στραμμένη σ’ ένα πρόσωπο, έτσι δεν αφήνουμε χρόνο για μας, να διαβάσουμε, να μάθουμε μια νέα γλώσσα, να ασχοληθούμε με ένα χόμπι, σταματάμε έτσι την εξέλιξή μας και μας κρατάμε πίσω.

Δε θες να ταξιδέψεις μόνος, δε θα πέσεις με τα μούτρα σε εκείνο το σημαντικό πρότζεκτ της εταιρείας κι ούτε θα διαβάσεις  για την εξεταστική όπως θα ήθελες. Ίσως να αρνηθείς την προαγωγή, επειδή θα απαιτεί περισσότερες ώρες εργασίας κι ίσα που σε φτάνουν, υπό κανονικές συνθήκες, να βλέπεις το ταίρι σου. Τα ερεθίσματα που χάνεις όλο αυτό το διάστημα είναι εκείνα που στο τέλος της μέρας θα μπορούσαν να σε ξεχωρίσουν απ’ τους υπόλοιπους. Πατάς παύση σε κάτι περισσότερο που θα μπορούσες να μάθεις, να δοκιμάσεις, να ζήσεις. Μένεις απλά στάσιμος.

Ένας έρωτας και μια σχέση μπορούν να σου χαρίσουν αξέχαστες εμπειρίες και συναισθήματα μοναδικά, αλλά μήπως καμιά φορά αυτό το «μαζί» μας στοιχίζει περισσότερο απ’ ό,τι υπολογίζαμε; Η δέσμευση δεν είναι κατ’ ανάγκη φυλακή, εξαρτάται όμως απ’ το πώς ο κάθε άνθρωπος συμπεριφέρεται κι αντιδρά όταν αποφασίζει να συνυπάρξει με κάποιον.

Κι είναι στο χέρι μας, λοιπόν, αφού μια δέσμευση είναι πάντα επιλογή, αν θα επιλέξουμε να αφεθούμε στα δίχτυα του έρωτα ή θα μείνουμε συγκρατημένοι για να μη θυσιάσουμε το πιο σημαντικό, τον ίδιο μας τον εαυτό.