Αν το επίθετό σου είναι σχετικά «δύσκολο», σίγουρα καταλαβαίνεις πού αναφέρεται το συγκεκριμένο άρθρο. Αναφέρεται σε όλους εμάς που κάποιος για τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας ή κι επανειλημμένα προφέρει το όνομα και το επίθετό μας λάθος. Πάντα θα βρεθεί ένα άτομο που θα τονίσει ή θα διαβάσει το επίθετό σου λάθος κι εσύ πάλι με αμηχανία θα πρέπει να τον διορθώσεις για να το προφέρει σωστά.
Το σενάριο του μπερδέματος με τα ονόματα και τα επίθετα αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας. Πολλές οι περιπτώσεις κι οι γκάφες που, μερικέ φορές, μπορεί να δημιουργηθούν με τη λάθος σύνταξη ενός ονόματος.
Μια σίγουρη περίπτωση είναι όταν σε γνωρίζει κάποιος για πρώτη φορά. Φυσικά, συστήνεστε και του λες το όνομα και το επίθετό σου. Σχεδόν πάντα κάτι θα ακούσει λάθος. Υπάρχουν άτομα που θα το αγνοήσουν, αλλά κι άλλοι που θα σε παρακαλέσουν αν μπορείς να το ξαναπείς καθαρά κι αργά. Επομένως εσύ με ευγένεια το επαναλαμβάνεις. Γνωρίζεις, όμως, τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια. Και στις δύο περιπτώσεις η ολοκαίνουργια γνωριμία σου δεν έμαθε σωστά το όνομά σου και στο τέλος καταλήγεις να κανονίζετε για καφέ και να σου λέει «Εντάξει, Μαριάννα, θα σε δω εκεί». Μάντεψε∙ σε λένε Μαριλένα ή οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που σε φώναξε.
Στο δεύτερο σενάριο μπορούμε να αναφερθούμε στα μαθητικά μας χρόνια. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην είχες έναν τουλάχιστον καθηγητή που να μη θυμόταν ή να σε είχε φωνάξει με λάθος όνομα ή επίθετο. Ακόμη και μέχρι το τέλος της χρονιάς του ήταν αδύνατο να μπορέσει να ξεχωρίσει το όνομά σου. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος σε φώναζε κάθε φορά και κάπως αλλιώς, με γεια τα βαφτίσια. Ειδικά αν το όνομα σου έχει πολλές παραλλαγές, εκεί να δεις γέλιο. Στην προκειμένη, έμαθα να απαντάω στο Μαριάννα, Μαρκέλλα, Μιχαέλλα και Μαριάνθη αντί στο Μαριλένα.
Η αλήθεια είναι πως το συνηθίζεις κάποτε. Ζεις με την ψευδαίσθηση πως ίσως στο μέλλον ο άνθρωπος αυτός σε ξεχωρίσει, αλλά χλωμό. Όντως είναι και κάπως αστείο. Ξαφνικά όλη η τάξη αρχίζει να γελά, επειδή καταλαβαίνουν το τραγικό λάθος του καθηγητή. Τότε γελάς κι εσύ, ήταν μια ακόμη αφορμή για να ξεσκάσετε απ’ το μάθημα και στο τέλος της ώρας να κοροϊδεύετε όλοι μαζί τον καθηγητή, που επιμένει να γίνεται νονός σου.
Βέβαια, δεν είναι μόνο το όνομα που πολλές φορές προκαλεί σύγχυση, αλλά και το επίθετο. Τα επίθετά μας γενικά έχουν την τάση να είναι μεγάλα κι αν είσαι λίγο παραπάνω άτυχος, θα ‘ναι και παράξενο. Έχεις συνηθίσει να ακούς τόσο ευρηματικές παραλλαγές για το επίθετο σου, που ενδεχομένως πολλές φορές σου ακούγονται αστείες. Μέσα σου θέλεις να γελάσεις, αλλά κρατιέσαι και με ένα απλό χαμόγελο τους διορθώνεις ή πλέον το προσπερνάς, χαμογελάς ευγενικά χωρίς να πεις τίποτα. Πώς αλλιώς, άλλωστε, να συγκρατήσεις την αμηχανία και το γέλιο σου;
Συνεπώς, όλοι εμείς που όχι μόνο συνηθίσαμε να μας φωνάζουν με λάθος όνομα ή επώνυμο, αλλά να ανταποκρινόμαστε σε αυτό είμαστε καταδικασμένοι να το ανεχόμαστε για μια ζωή. Δεν έχει σημασία αν πολλοί μπερδεύουν το όνομά σου με κάποιο άλλο. Εν τέλει, διασκέδασέ το, το σημαντικό είναι να γελάς με τις καταστάσεις που δεν μπορείς να αποφύγεις.
Μπορείς ακόμη να σημειώνεις την κάθε παραλλαγή του ονόματός σου, έτσι, απλά για να τα θυμάσαι. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο, αφού δεν μπορείς να αναγκάσεις τους άλλους να προφέρουν το όνομα και το επίθετό σου σωστά, δέξου το ως προνόμιο να μην είσαι συνηθισμένος. Δεν είναι κακό να ξεχωρίζεις, ίσα-ίσα! Να είσαι περήφανος για το όνομά σου και να αγαπάς την ιδιαιτερότητά του.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη