Πολλές είναι οι φορές που γινόμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας χωρίς κανέναν λόγο. Πολλές είναι οι φορές επίσης, που νιώθουμε αυτόν τον κόσμο τεράστιο. Ακόμη πιο πολλές όμως, είναι οι στιγμές που οι σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μας και έχουμε την ανάγκη να ακούσουμε κάτι όμορφο, όχι γιατί είναι πράγματα που δε γνωρίζουμε αλλά, γιατί κάπου στην πορεία τα έχουμε ξεχάσει. Εικοσιένα «Είναι εντάξει» λοιπόν, για όποιον έχει ανάγκη να τα ακούσει – και να τα θυμηθεί.
-Είναι εντάξει να βάζεις την ψυχική σου υγεία πάνω από οτιδήποτε (δεν είναι εγωιστικό, είναι απαραίτητο).
– Είναι εντάξει να ανακαλύπτεις νέα κομμάτια σου στα 25 (και στα 35 και στα 45 και στα 55).
– Είναι εντάξει να υπάρχουν μέρες που το μόνο που έχεις ανάγκη είναι το χουχουλιάρικο κρεβάτι σου (και τα ρολά κατεβασμένα) .
– Είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει (είσαι άνθρωπος).
– Είναι εντάξει να βρίσκεις την ευτυχία στα πιο απλά πράγματα (τα απλά είναι και τα πιο μεγάλα).
– Είναι εντάξει κάποιες καταστάσεις να σε κάνουν να νιώθεις θυμό (και να σε πληγώνουν).
– Είναι εντάξει εάν σήμερα το μόνο που έκανες ήταν να φας μακαρόνια με κιμά και να δεις την αγαπημένη σου σειρά (να σε φροντίζεις).
– Είναι εντάξει εάν προχωράς με τον δικό σου ρυθμό (δεν υπάρχει σωστός ή λάθος ρυθμός πάρα μόνο ο ρυθμός σου).
– Είναι εντάξει εάν σήμερα έφαγες λίγο περισσότερο (να ακούς το σώμα σου).
– Είναι εντάξει να κάνεις ένα βήμα πίσω (για να μπορέσεις να κάνεις δέκα μπροστά).
– Είναι εντάξει εάν χρειάστηκε να ζητήσεις βοήθεια (είναι το πιο γενναίο πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις).
– Είναι εντάξει εάν δεν έχεις φτάσει ακόμη στο σημείο που θες (κάθε φορά που ανατέλλει ο ήλιος έχεις την ευκαιρία να προσπαθήσεις ξανά και ξανά και ξανά).
– Είναι εντάξει να μην μπορείς να καταφέρεις τα πάντα μέσα σε μια μέρα (ποιος μπορεί;).
– Είναι εντάξει κάποιες μέρες να χάνεσαι στις σελίδες του αγαπημένου σου βιβλίου και να τρως πατατάκια (κάποιες φορές είναι το μόνο που χρειάζεσαι και αυτό είναι υπεραρκετό).
– Είναι εντάξει να ενθουσιάζεσαι με τα λουλούδια (ανθίζουν αυτά, ανθίζουμε κι εμείς).
– Είναι εντάξει να μην μπορείς να τα ελέγξεις όλα («ο έλεγχος του να αποδεχόμαστε την έλλειψη ελέγχου»).
– Είναι εντάξει να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου (να σε αγαπάς).
– Είναι εντάξει να βάζεις όρια και να λες «όχι» (αυτό δε σε κάνει κακό άνθρωπο, σε κάνει απλώς άνθρωπο).
– Είναι εντάξει να κάνεις τα πράγματα που απολαμβάνεις ακόμη κι αν δε βρίσκουν κανένα νόημα οι άλλοι σε αυτά (βρίσκεις εσύ κι αυτό αρκεί).
– Είναι εντάξει εάν βιώνεις κρίσεις πανικού (τα έχεις καταφέρει, είσαι πιο δυνατός απ’ όσο νομίζεις).
– Είναι εντάξει να είσαι απλώς, εσύ (και δεν έχω ακούσει τίποτα πιο όμορφο από αυτό).
Κάποιες φορές ίσως να μας είναι πιο εύκολο να τα θυμόμαστε και άλλες, ίσως να μοιάζει πιο δύσκολο. Ακόμη κι αυτό όμως, είναι κομμάτι του να είμαστε ζωντανοί, του να είμαστε άνθρωποι. Μάλλον, το μεγαλύτερο «Είναι εντάξει» είναι το «είναι εντάξει να έχουμε καλές και κακές μέρες». Στις κακές, μας αγκαλιάζουμε και στις καλές, προχωράμε. Άλλωστε, πώς θα ανθίσει ο κήπος χωρίς ήλιο και βροχή;
Συντάκτης: Όλγα Οσιπίδου
