Τσικνοπέμπτη σήμερα. Χρόνια πολλά σε ξωτικά, μάγισσες και σέξι νοσοκόμες.
Μέσα σ’ έναν παροξυσμό από μάσκες και παϊδάκια, θα συναντήσεις, αν είσαι τυχερός, ένα από τα ζευγάρια που κοιτούν πάτωμα και μάτια σ’ αναλογία τρία προς ένα.
Προσπαθούν να γνωριστούν τα παιδιά, ανάμεσα στους χούλιγκαν με τα χρωμοσπρέι και την κακή μουσική των 60’s. Αυτός θέλει να κεράσει, μα δεν ξέρει πώς να ζητήσει λογαριασμό, χωρίς να τον πάρουν με φορείο. Αυτή θέλει να του κάτσει, μα δε θέλει να την περάσει για εύκολη.
Έχουν διαβάσει και τα δυο τα καλόπαιδα όλες τις συμβουλές όλων των διαθεσίμων περιοδικών, για ένα πετυχημένο πρώτο ραντεβού. Τι να κάνεις, τι να μην κάνεις για να ξαναβρεθείτε. Και κάτω-κάτω, νούμερο 11, να είσαι πάντα ο εαυτός σου.
Έχουν ακούσει όλες τις ατάκες φίλων κι αδερφών, όλες τις συμβουλές της κοριτσοπαρέας, όλη την ελληνική σοφία πάνω στο ιδανικό πρώτο ραντεβού, αυτό που θα πείσει να ξαναβγείτε. Και κάτω-κάτω, νούμερο 11, να είσαι πάντα ο εαυτός σου.
Από ‘μένα, στείλε στον διάολο τα προηγούμενα δέκα νούμερα.
Δεν υπάρχει ιδανικό πρώτο ραντεβού. Κανείς δεν το πέτυχε ποτέ, κανείς δεν πετυχαίνει ποτέ τίποτα ιδανικό. «Να πάψουμε να προσπαθούμε τότε;», θα με ρωτήσεις. Ναι, να πάψεις, κι εσύ, κι εγώ, κι όλοι μας, σ’ ό,τι έχει να κάνει με συναισθήματα.
Καλό είναι να κυνηγάς την τελειότητα στην δουλειά σου, γιατί είναι δουλειά. Ο εργασιακός χώρος είναι ανταγωνιστικός και τα πράγματα που κάνεις, πρέπει να τα κάνεις. Τα ραντεβού, όμως, και δη τα πρώτα, δεν χωρούν τελειομανίες. Δεν βρίσκεσαι εκεί αναγκαστικά, θέλεις κι είσαι μ’ ένα άτομο που σ’ αρέσει. Αυτό το άτομο, για λίγες στιγμές, είναι μόνο δικό σου. Έχει αφιερώσει μερικές ώρες της μέρας του μόνο για ‘σένα, χωρίς φίλους, παρέες και περιφερειακό πιθανό καμάκι.
Οι άνθρωποι έχουμε την περίεργη εντύπωση, πως η ανησυχία μας δεν περνά στον απέναντι. Λάθος. Λάθος, κι η τελειομανία ειδικά, βγαίνει προς τα έξω σα νοσηρό άγχος, που βαραίνει την ατμόσφαιρα. Σ’ έναν οποιονδήποτε άλλον χώρο, αυτό δεν έχει σημασία, δεν αξιολογείσαι με βάση το πόσο άνετα κάνεις τους άλλους να αισθάνονται.
Στο πρώτο ραντεβού, όμως, πρωτίστως δημιουργείς οικειότητα. Κανείς δεν αισθάνεται οικείος με κάποιον ο οποίος, στην προσπάθειά του να είναι τέλειος, εκφράζει πρώιμο ψυχαναγκασμό.
Μπορεί να έχεις κανονίσει τα πάντα στην καρφίτσα. Αν δε φαίνεται, όμως, πως το ευχαριστιέσαι, όλο το βράδυ θα γυρνά πάνω από τα κεφάλια σας ένα σύννεφο, που δε θα σας αφήσει να περάσετε καλά. Κανέναν από τους δύο.
Όταν θα έρθει η ώρα, λοιπόν, και θα ζητήσεις επόμενο ραντεβού, κανείς σας δε θα θυμάται το πόσο καλά το έστησες. Στα κεφάλια και των δυο σας θα έχει μείνει το ενοχλητικότατο συννεφάκι, με τ’ αναμενόμενα αποτελέσματα.
Αυτό σημαίνει πως, αν είσαι ο εαυτός σου, το άτομο απέναντι θα καίγεται για επόμενη φορά; Φυσικά όχι.
Είναι θέμα καθαρής τύχης, το που θα καταλήξει το ραντεβού. Και σίγουρα, κανένα δε θα σου είναι αρκετό, μέχρι να βρεις τον άνθρωπο της ζωής σου.
Αλλά μη νομίζεις πως, ακολουθώντας συμβουλές, θα κρύψεις το ποιος είσαι. Τα ελαττώματά μας δεν κρύβονται, φαίνονται στις λεπτομέρειες, αυτές που προσέχεις όταν είσαι επιφυλακτικός. Δυστυχώς, τις αδυναμίες σου δε θα τις κουκουλώσεις ό,τι και να κάνεις. Με το να μην παίζεις παιχνιδάκια και ρόλους, όμως, τουλάχιστον, αφήνεις και τις δυο πλευρές του νομίσματος να φανούν, όχι μόνο τη μία.
Κάποιοι δεν θα το εκτιμήσουν και θα φας τα μούτρα σου. Όχι μόνο δε θα ξαναβγείτε, δε θα θελήσουν καν να σε ξαναδούν.
Ε, και;
Θα κάτσει το τζόκερ, μην αγχώνεσαι. Μέχρι τότε, όμως, δεν έχεις τίποτα να κρύψεις. Ντύσου μ’ ό,τι έχεις, κάνε ό,τι σου βγαίνει. Στην τελική, κάθεσαι απέναντι σε άνθρωπο. Άγχος έχετε κι οι δυο. Θα καταλάβει.
Μόνο για σήμερα, εναλλακτικά, σ’ αφήνω να βάλεις στολή. Καν’ το, όμως, πρωτότυπο.
Συντάκτης: Γιώργος Γραμματόπουλος
