Είχα κάθε καλή πρόθεση να αφήσω κι αυτή την μπούρδα να περάσει.
Αλλά εσείς έπρεπε να το τραβήξετε, έτσι;
Εγώ στα γενέθλιά μου περίμενα ένα playstation 4, ένα box set του Game of Thrones, ή, τουλάχιστον, έναν τόμο με όλα τα τεύχη του Preacher ή του Walking Dead.
Κι εσείς μου φέρατε, σαν ιντελεκτουέλ και καλά δώρο, τον «Αλχημιστή».
Ναι, τον γνωστό «Αλχημιστή», του Κοέλιο, ή Κοέλο, ή όπως στον διάλο λέγαν τον πατέρα του. Δεν φόρεσε το Duo όταν έπρεπε, αυτό είναι που έχει σημασία. Το όνομά του με αφήνει παγερά αδιάφορο.
Κι επειδή πέρασα επτά χρόνια της ριμάδας της ζωής μου εκτεθειμένος στην συμπαντική παπαρολογία, ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Η φράση «όταν θες κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις» είναι ο,τι πιο ηλίθιο έχει γραφτεί μετά την Σαϊεντολογία.
«Ναι, αλλά δεν το λέει κυριολεκτικά, είναι συμβολικό, δεν πιάνεις το νόημα…», μπλα μπλα μπλα, σε ακούσαμε φανατικέ χιπστερά, φτάνει.
Δε θα μπω στον κόπο να σου εξηγήσω πως το βιβλίο είναι τελείως σουρεάλ και άρα δεν μπορεί να έχει εφαρμογή στην πραγματικότητα. Δεν θα σου πω πως δεν υπάρχει καμιά περίπτωση μια οντότητα όπως το σύμπαν να ασχοληθεί με τον μηδαμινό εαυτό σου. Δεν θα σου πω καν ότι η δύναμη της θέλησης προκαλεί φυσικές μεταβολές μόνο στο Naruto και τη Σαμπρίνα.
Ας πούμε πως είναι συμβολικό. Δεν σου έχει περάσει από το μυαλό πως, όταν θέλεις κάτι πολύ και το σύμπαν συνομωτεί, δεν υπάρχει περίπτωση να το αποκτήσεις;
Εξηγούμαι.
Έστω ότι θέλεις πολύ να ξυπνήσεις για να πας στη δουλειά σου και να πάρεις μια προαγωγή που κυνηγάς. Τι κάνεις; Ρυθμίζεις ξυπνητήρι, προγραμματίζεις καφετιέρα, ετοιμάζεις ρούχα και χαρτοφύλακα και κοιμάσαι νωρίς. Αυτό δηλώνει πως θες πολύ να ξυπνήσεις.
Τώρα, έχουμε δυο πιθανά σενάρια. Ή που θα πάνε όλα καλά, ή (όπως και πιθανότατα θα συμβεί), θα πάει κάτι στραβά.
Αν πάνε όλα καλά, δε σε βοηθά καμιά υπερφυσική δύναμη. Η προετοιμασία που έκανες δουλεύει, και δεν παρουσιάζεται κανένας αστάθμητος παράγων. Πας στην δουλειά, παίρνεις την προαγωγή, επιστρέφεις, τα λες στην δικιά σου, σου παίρνει μια πίπα άμα δεν είστε παντρεμένοι, αν είστε παντρεμένοι απλώς κοιμάστε. Καμιά εξωκοσμική επέμβαση, όλα ζήτημα σωστής προετοιμασίας και συνέπειας.
Αλλά τι γίνεται αν το σύμπαν συνωμοτήσει; Κάτι αλλάζει στο σχέδιο. Κάποιος αστάθμητος παράγων θα προστεθεί στην εξίσωση. Δεν θα ακούσεις το ξυπνητήρι. Θα καθυστερήσεις με κάποιο ηλίθιο αντικείμενο που ξέχασες, όπως κλειδιά ή σώβρακο. Η Κατεχάκη θα είναι πηγμένη στα γκομενίστικα SUV, τα οποία, φυσικά, δεν ανταποκρίνονται σε λεπτομέρειες όπως «φωτεινή σήμανση» ή «τροχονόμος». Το αφεντικό σου δεν θα εκτιμήσει την δουλειά σου, γιατί είναι κάθαρμα. Ή, και με την προαγωγή να γυρίσεις, στο σπίτι σε περιμένει η γκρίνια για το πεπόνι που ξέχασες να φέρεις, οπότε σου βγαίνει ξινή.
Με άλλα λόγια, αν θες κάτι πάρα πολύ, ή που το σύμπαν κάθεται στα αυγά του και το αποκτάς, ή που αρχίζει τα περίεργα και τρέχεις και δεν φτάνεις.
Αυτό σημαίνει πως το σύμπαν συνήθως συνωμοτεί κατά σου;
Εδώ πάμε στο άλλο άκρο, σε κάτι γκασμάδες που παρερμηνεύουν τον νόμο του Μέρφι.
Ο νόμος του Μέρφι λέει πως «ο,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά». Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, πως ο,τι μπορεί να πάει στραβά θα πάει στραβά τώρα, αλλά πως θα πάει στραβά κάποια στιγμή στο μέλλον, ανάλογα με τις πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο.
Οι λογικές αυτές διαπιστώσεις, βέβαια, δεν ενδιαφέρουν τον γκασμά μας, ο οποίος, αμέσως μετά σου φέρνει το γνωστό παράδειγμα με την φέτα και το βούτυρο, «που θα πέσει πάντα με την μεριά που έχει το βούτυρο στο πάτωμα, και μετά δεν μπορείς να φας το βούτυρο».
Καταρχήν, γαμώ κι εσένα και το βούτυρό σου. Κατά δεύτερον, ο λόγος που μου αναφέρεις μόνο τις περιπτώσεις που πάει κάτι στραβά, είναι γιατί μόνο αυτές θυμάσαι και μόνο αυτές σε ενοχλούν αρκετά για να κάτσω και να σε ακούσω. Σε όλα τα υπόλοιπα πιθανά σενάρια, εσύ τρως τη φέτα, κι εγώ διατηρώ την ψυχική μου ηρεμία.
Ο λόγος, λοιπόν, που νομίζετε πως όλα πάνε στραβά, αχάριστα καθίκια, είναι γιατί είστε ανίκανοι να παρατηρήσετε όλες τις φορές που περάσατε έναν δρόμο και δεν γίνατε ριζόχαρτο, ή που πιάσατε ένα γυάλινο ποτήρι ή βάζο πριν πέσει. Και ναι, όλοι έχουμε πιάσει ένα γυάλινο ποτήρι ή βάζο πριν πέσει.
Γενικώς, το σύμπαν δεν συνωμοτεί. Έχει καλύτερα πράγματα να κάνει.
Όπως κι εγώ έχω καλύτερα πράγματα να κάνω από το να ψάχνω τα βαθιά νοήματα στις δήθεν συμβολικές ασυναρτησίες που ξαμολάει ο κάθε Κοέλιος.
Συντάκτης: Γιώργος Γραμματόπουλος
