Από τη μία κεραυνοβόλοι, από την άλλη αταίριαστοι, όλοι πάντως έρωτες. Αφενός συντηρητικοί, ντροπαλοί και συγκρατημένοι, αφετέρου απελευθερωμένοι, εκρηκτικοί και αυθόρμητοι, πάντως όλοι άνθρωποι που αποζητούν ένα ανατρεπτικό έρωτα. Οι μεν αποκαλούν τους δε ανώριμους και οι δε, τους μεν ξενέρωτους. Όλοι όμως κλείνουν μεταξύ τους αρχικά μ’ ένα παράταιρο τρόπο.
Είναι κάτι που έχει μάλλον περισσότερο να κάνει μ’ εκείνο τον αρχικό ενθουσιασμό. Όταν ξέρεις πως εσύ ανήκεις στους ξενέρωτους που κρύβουν κατά βάθος μέσα τους μία τρέλα, αντικρίζεις ένα τύπο που έχεις όλα εκείνα που εσύ υστερείς σε τραβά σαν μαγνήτης, τυφλώνεσαι από τη λάμψη του ακομπλεξάριστου χαρακτήρα του και διψάς να ζήσεις στο πλάι του και να κλέψεις κάτι από τη χαλαρότητά του.
Αντιστρόφως, αυτός ο θορυβώδης άνθρωπος μαγεύεται από τη μυστηριώδη ηρεμία σου και βλέπει σ’ σένα εκείνη την ησυχία που έχει εκλείψει στην πολυτάραχη ζωή του και στο φουρτουνιασμένο μυαλό του.
Μία δοσοληψία λοιπόν που ο ενθουσιασμός του ξεκινήματος της δίνεις μια τέτοια αίσθηση ολοκλήρωσης και εσείς πιστεύετε στην αναγκαιότητά της.
Σχέση, έρωτας, ρουτίνα και διαφορές. Συνδυασμός που δεν μπορεί να βαστάξει όλα εκείνα τα διαφορετικά και τα αντίθετα και η δοσοληψία αρχίζει να γίνεται πολιορκία.
Από εκεί που επιθυμείς να πάρεις περισσότερο από το να δώσεις, ξαφνικά αυτός ο θόρυβος δε σου ταιριάζει, σε κουράζει. Βρίσκεις την πρωταρχική του σεξουαλική τόλμη λίγο ανώριμη και εκνευριστική και μπαίνεις σε σκέψεις.
Δε θέλεις να χάσεις τον άνθρωπό σου, απλά ίσως λίγο να τον αλλάξεις. Βαρέθηκες τους καβγάδες που δεν μπορείς να βγαίνεις μεσοβδόμαδα και που δε γουστάρει να βγει με τις ξενέρωτες παρέες σου.
Κι όμως το μόνο που καταφέρνεις είναι σπαταλήσεις χρόνο από την σχέση σου και κόπο από την ψυχή σου για να αλλάξεις κάτι που ωστόσο κάποτε το θαύμασες, το αγάπησες.
Δεν κουράζεσαι; Η απόσταση από το να πάρεις απόφαση να κάνεις μία αλλαγή σ’ έναν άλλον άνθρωπο μέχρι το να πραγματοποιηθεί αυτή η αλλαγή απέχει τόσο σε κόπο και σε φθορά. Και κάπως έτσι αρχίζετε να τρώτε τόσο βάναυσα τη σχέση. Θέλεις να τους πεις ποιο είναι το πρόβλημά σου αλλά και τι ακριβώς να του πεις και τι να του εξηγήσεις. Ότι αυτό που ερωτεύτηκες πλέον το μόνο που σου προκαλεί είναι απογοήτευση;
Πάντως με ένα τρόπο αυτό που επιδίωξες το έχεις καταφέρει. Ύστερα από ώρες, μέρες και μήνες γκρίνιας και αδιαφορίας καταφέρνεις να επιτύχεις αυτό που ήθελες.
Έχει ξενερώσει τόσο μ’ εσάς που αρχίζει να χάνει τη λάμψη του, γιατί είναι ευκολότερο να καλύψεις το άσπρο με μαύρο αλλά το αντίθετο δεν μπορεί να συμβεί. Αρχίζει να είναι συγκαταβατικός, να είναι σοβαρός όταν βγαίνετε με την παρέα από το γραφείο, να μη σου λέει για εξόδους μέσα στην βδομάδα με τα παιδιά. Κι είσαι επιτέλους ικανοποιημένος, έτσι;
Όχι! Πάλι σου λείπει κάτι, αναρωτιέσαι: «αφού δεν είπα τι με ενοχλεί, γιατί είναι έτσι τον τελευταίο καιρό; Πού είναι τα πρωινά ξυπνήματα με την κιθάρα να μου σπάει τα νεύρα και την αισχρή φλυαρία για το πώς θα επανέλθει η παγκόσμια ειρήνη;»
Θα σου πω. Ξενέρωσε. Τόσο απλά τον έφερες στα μέτρα σου. Βαρέθηκε να απορεί τι έχεις, βαρέθηκε το σνομπ ύφος σου σε κάθε αστείο και την ψυχρότητά σου στο κρεβάτι κάθε βράδυ. Κουράστηκε να σπάει το κεφάλι του και σιχάθηκε να ζει σ’ ένα σπίτι μαυσωλείο με ωράριο κοινής ησυχίας από Δευτέρα έως Παρασκευή. Γιατί; Γιατί έτσι είναι και δε σου ζήτησε ποτέ ν’ αλλάξεις για να βγαίνετε και δεν απαίτησε τίποτα περισσότερο από το χαμηλών τόνων εγώ σου.
Εσύ γιατί ταλαιπωρείς το μυαλουδάκι σου και ταλαιπωρείς και την σχέση σου; Όταν πια θα τελειώσει μην το φτάσεις στα άκρα. Δε γίνεται να αλλάξεις έναν άνθρωπο γιατί σου χαλάει την αισθητική.
Έτσι είναι ο έρωτας σε χτυπά την πιο ακατάλληλη στιγμή και με τον πιο ακατάλληλο άνθρωπο αλλά όσο μείνεις σε αυτόν τον έρωτα απόλαυσέ τον και με τα καλά και με τα κακά. Γιατί όσο κουραστικός κι αν είναι πάντα θα έρχεται εκείνη η στιγμή που όλο εκείνο το θράσος του και η ανωριμότητα σε κάνουν να γελάς κι εκείνες ακριβώς τις στιγμές δε θα τις άλλαζες με τίποτα στον κόσμο.
Επιμέλεια Κειμένου Μαριάννας Μάργαρη: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Μαριάνα Μάργαρη
