Για κανέναν δεν αξίζει να θυσιάσεις τα όνειρά σου

Αν σε ρωτήσει κανείς ποιος είσαι, τι θα ήθελες να είσαι, σίγουρα, για να σε μάθει, θα μιλήσεις για τρία πράγματα: τους ανθρώπους σου, τα αισθήματά σου και τα όνειρά σου. Αν το σκεφτείς δεν μπορείς να παραλείψεις κανένα από τα τρία στοιχεία. Είναι ένα παζλ, το παζλ της ζωής σου με κάποιο παρελθόν, το παρόν κι ένα μέλλον όπως εσύ το ονειρεύεσαι και τα τρία χαρακτηριστικά είναι αναπόσπαστα και κανένα δεν μπορείς να αφαιρέσεις ή να κρύψεις για χάρη του άλλου.

Άνθρωποι, λοιπόν, αισθήματα κι όνειρα, η ταυτότητά σου. Θα μπορούσες να θυσιάσεις ένα απ’ τα τρία για να κρατήσεις τα άλλα δύο κι αν ναι, θα εξακολουθούσες να είσαι ο ίδιος άνθρωπος ή τελικά η ισορροπία σου κρέμεται από τρεις λεπτές κλωστές καλά δεμένες μεταξύ τους;

Είναι όμορφο, αλλά και κάπως ουτοπικό να πιστεύεις ειλικρινά πως θυσιάζοντας τα όνειρά σου για έναν παθιασμένο έρωτα ή μία απόλυτη αγάπη θα συνεχίσεις να είσαι ευτυχισμένος για πάντα. Δεν έχει νόημα να είσαι με έναν άνθρωπο αν δεν έχεις ανακαλύψει πρώτα κι αγαπήσει τον εαυτό σου. Χωρίς αυτό το ισχυρό στοιχείο κατ’ ουσίαν δεν έχεις απολύτως τίποτα να μοιραστείς με αυτόν τον έρωτα.

Ξέρεις, δυστυχώς οι ταινίες κάποια στιγμή τελειώνουν κι οι συντελεστές επιστρέφουν κι αυτοί μετά το ευτυχισμένο τέλος στις πραγματικές δύσκολες και με πολλή προσπάθεια ρομαντικές ζωές τους. Γιατί αν συνέχιζαν τα γυρίσματα μετά την απόλυτη εξομολόγηση και τη συνειδητή επιλογή των ηρώων να εγκαταλείψουν τα πάντα για την αγάπη, θα έβλεπες ανθρώπους γεμάτους απωθημένα να ξεσπούν την αγανάκτησή τους πάνω σε τούτο τον κομματιασμένο έρωτα για χάρη του οποίου κάποτε κομμάτιασαν όνειρα και προσδοκίες.

Είσαι πάντα έτοιμος να πάρεις ένα τέτοιο ρίσκο όσο ρομαντικό κι ηρωικό κι αν φαντάζει στην αρχή; Φυσικά υπάρχει κι ένα πολύ μικρό ποσοστό θρασύτατων ανθρώπων που ακόμα και σήμερα δε διστάζουν να βάλουν σε ένα όνειρο αγάπη και ταυτότητα. Η ταυτότητά τους είναι να αγαπούν και να φροντίζουν τους ανθρώπους. Θράσος και γενναιότητα μεγάλη να τολμάς να στηρίζεις όλα σου τα όνειρα σε μία σχέση που μπορεί να μην έρθει ποτέ ή που ακόμα κι αν έρθει μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να καταστραφεί το όνειρο από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή.

Δεν έχει νόημα να είσαι με έναν άνθρωπο αν πρέπει να θυσιάσεις τα όνειρά σου για να μείνεις κοντά του. Όχι, δε μιλάμε για ανιδιοτέλεια, αν το κάνεις, κανείς ποτέ δε θα κάτσει να σε επαινέσει γι’ αυτό, γιατί θα είναι δική σου επιλογή, το κενό που θα προκαλέσεις στον εαυτό σου δε θα μπορείς να το καλύψεις και πάντα θα κατηγορείς πρώτα εσένα κι ύστερα τον σύντροφό σου για όσα ήθελες μα δεν έκανες γιατί τον αγάπησες. Άδικο; Ναι, και για τους δύο σας.

Δε θα μάθεις ποτέ τι είσαι, τι θα μπορούσες να γίνεις, και ξαφνικά η ταυτότητά σου, η ανεξαρτησία σου, η ζωή σου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια κάποιου άλλου ο οποίος με τη δική σου συγκατάθεση έχει σκοτώσει εσένα για τα όνειρά του.

Θέλεις υγιείς σχέσεις κι ελπίζεις σε αιώνιες αγάπες και λιμάνια, αυτά όλα δεν έχουν καμία σχέση με εμμονές, απωθημένα και θυσίες. Πρώτα εκπληρώνεις στόχους κι όνειρα ανακαλύπτεις και κλειδώνεις τα τρία στοιχεία σου κι ύστερα δίνεσαι στον άνθρωπο σου -έτοιμος, ενδιαφέρων, σίγουρος κι αληθινός. Κι αν αυτό δε γίνει με τη χρονική σειρά, γιατί ο χρόνος ποτέ δεν ήταν δίκαιος, αγάπα, ερωτεύσου, ζήσε, αλλά μην αφήνεις τον έρωτα να σε τυφλώσει τόσο που να ξεχάσεις να κυνηγήσεις κι όλα όσα σε γοητεύουν εξίσου.

Γιατί αν δε δεις τον κόσμο κι αν δε μάθεις την ζωή πως θα είσαι απόλυτα σίγουρος πως βρίσκεις το ιδανικό άλλο μισό σου και τον τέλειο έρωτα;