Η πιο κακή συνήθεια για έναν άνθρωπο είναι ένας άλλος άνθρωπος

Ελαττώματα! Είναι εντυπωσιακό όταν ακούς τους ανθρώπους να λένε πως δε θα άλλαζαν τίποτα επάνω τους ή μέσα τους και πως έχουν αποδεχτεί πλήρως αυτό που είναι. Η προσωπικότητα του κάθε πλάσματος είναι ένα συνονθύλευμα από χαρακτηριστικά, συνήθειες, σκέψεις, συναισθήματα, εθισμούς, πάθη και κυρίως απωθημένα

Πρέπει να είσαι πολύ συγκρατημένος και πειθαρχημένος για να μην υπάρχει κανένα απ’ τα τρία τελευταία στοιχεία που θα ήθελες πολύ να τα αλλάξεις και να τα αποβάλλεις από μέσα σου. Εθισμός, πάθη κι απωθημένα, οι κακές μας συνήθειες και δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μία τέτοια.

Όλοι έχουμε, όλοι τις μισούμε, αλλά όσο κι αν μετανιώνεις πάντα σε αυτές θα γυρνάς. Το τσιγάρο που σε σκοτώνει αργά, η σοκολάτα που δεν μπορείς να αντισταθείς, το αλκοόλ που το πίνεις και σε πίνει, η αργοπορία, η αναβλητικότητα. Όλα κακές συνήθειες που όλο λες να κόψεις κι όμως ακόμα αποτελούν το σκοτεινό κομμάτι της δικής σου προσωπικότητας. Μα μία είναι η κακιά συνήθεια που πάντα θα είναι πιο επιβλαβής από κάθε άλλη. Η κακή συνήθεια σε ανθρώπους!

Οι άνθρωποι- τσιγάρα, όπως θα μπορούσες να τους χαρακτηρίσεις, που πάντα ορκίζεσαι πως θα είναι τελευταία φορά που βλέπεις τις ζημιές πάνω σου και μέσα σου κι εξοργίζεσαι με αυτή σου την αδυναμία μα πάντα στα ζόρια και τις μεγάλες κρίσεις εκεί επιστρέφεις για να βρεις μία αλλόκοτη γαλήνη.

Αν θες να κόψεις το τσιγάρο παίρνεις τσίχλες, αν θες να κόψεις τζόγο, ναρκωτικά ή αλκοόλ συμβουλεύεσαι γιατρό ή επισκέπτεσαι μία κλινική. Σε περίπτωση που θες να αλλάξεις κάποιο κουσούρι σου απλά μηχανεύεσαι τρόπους να το εξαλείψεις, με τους ανθρώπους όμως τι γίνεται; Όσο πειθαρχημένος και να είσαι κι ακόμα κι αν έχεις κουραστεί απόλυτα από εκείνα τα άτομα της ζωής σου που πια δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν παρά μόνο ένταση, καβγάδες, νεύρα και κούραση πώς είναι δυνατόν να τους ξεκόψεις, κι αν το επιδιώξεις εσύ, εκείνοι πάντα θα το σεβαστούν και θα σε αφήσουν να προχωρήσεις;

Δε μιλώ για φιλίες που έκαναν τον κύκλο τους ή για κουραστικούς συγγενείς, αλλά για εκείνες τις σχέσεις που ποτέ δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν την ύπαρξή τους. Ξέρεις, ανομολόγητους έρωτες που πάντα θα παραμένουν έμπιστοι φίλοι, για ερωτικά πάθη που όσο κι αν επιθυμούσες δεν τιτλοφορήθηκαν ποτέ ως σχέση κι ανθρώπους που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται απ’ τη ζωή σου χωρίς να παίρνουν την άδειά σου κι όμως σε κάθε νέα εμφάνιση εξακολουθούν να σε καθηλώνουν και σε κάθε εξαφάνιση βρίσκεσαι πάλι μόνος να μετράς απώλειες.

Κόβονται αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν; Δύσκολη ερώτηση! Κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά τις κακές έξεις του. Άλλοι το δέχονται σιωπηρά και το βιώνουν όσο αντέχουν να πληρώνουν τις ζημιές, άλλοι εθίζονται και γίνονται εξαρτημένοι που ζουν κι αναπνέουν για τη δόση τους και δε νοιάζονται για το κακό, αλλά ούτε και για όσα χάνουν και παραβλέπουν κι υπάρχουν κι εκείνοι οι θαρραλέοι που δε διστάζουν να το κόψουν μαχαίρι. Αυτοί οι τελευταίοι χαρακτηρίζονται για τη σιγουριά τους κι είναι αξιοθαύμαστοι γιατί είναι ελάχιστοι. Δεν μπορεί ο καθένας να το κάνει αυτό. Να αφήσεις πίσω ένα μεγάλο απωθημένο ή ένα άνθρωπο κρίσιμο γι’ αυτό που είσαι και βουβά, χωρίς κλάψες και πισωγυρίσματα να κοιτάξεις παρακάτω και να πεις «φτάνει».

Νομίζω πως όλα ξεκινούν απ’ το μυαλό. Καθένας έχει την τάση να θεοποιεί όσα είναι άπιαστα, ανεκπλήρωτα ή κι απαγορευμένα κι εκεί κάπου βρίσκεται ίσως η αλήθεια για να ξεκόψεις μία «κακιά συνήθεια». Πείθεις τον εαυτό σου ότι το τσιγάρο σε χαλαρώνει ή ότι η σοκολάτα σε ευχαριστεί ή πως εκείνος ο απόμακρος άνθρωπος που έρχεται και φεύγει είναι ο ιδανικός για σένα και κάπως έτσι αποδέχεσαι μια μοίρα που σου καθορίζει πως όλα αυτά είναι πιο ισχυρά από σένα πως σε ορίζουν και σε νικούν. Μα στην ουσία είναι απλός δειλία να εγκαταλείψεις το αδοκίμαστο. Δειλία γιατί αποδέχεσαι κι αφήνεσαι να σε ορίζουν πράγματα κι άνθρωποι και επιτρέπεις να σε σκοτώνουν γλυκά οι αδυναμίες σου.

Δειλό κι επιβλαβές! Εν τέλει όμως η ικανοποίηση της στιγμής κι η δυναμική που κρύβει μέσα της η επαφή με την αδυναμία και το απωθημένο σου είναι εκείνο το απαγορευμένο που πάντα οι άνθρωποι θα αποζητούν. Η αίσθηση πως γίνεσαι έρμαιο των παθών σου, καλώς ή κακώς σε κάνει πάλι ένα σκανταλιάρικο παιδί κι ακόμα κι αν τελικά πάντα θα πρέπει στο τέλος να μετράς απώλειες, οι κακές συνήθειες είναι εκείνες που σε κρατάνε ζωντανό και σε ελευθερώνουν από όλα εκείνα που πάντα θα σε κρατούν δέσμιο των «πρέπει». Γιατί τελικά η κακιά σου συνήθεια είναι όσα θέλεις, αλλά θα ήθελες να μη θέλεις.