Εντάξει, μπορώ να μιλάω ή μάλλον να γκρινιάζω ώρες γι’ αυτό το θέμα. Πρώτα τα κινητά με κάμερα κι οι ψηφιακές μηχανές, ύστερα η ανάλυση με τα πολλά pixels και τελικά οι selfies, αυτή η μάστιγα.
Ναι, είναι ωραίο να απαθανατίζεις κάθε σημαντική στιγμή της ζωής σου, αλλά μόνο κάθε σημαντική στιγμή κι όχι δεν είναι σημαντική στιγμή το καινούριο σου φόρεμα ούτε η χιλιοστή φορά που πήγες στο στέκι με τα παιδιά ούτε το χιλιοστό καλοκαιρινό κοκτέιλ σου κι ευτυχώς έχουν ξεμείνει μερικοί συνεπείς «ξενέρωτοι» άνθρωποι που αποφεύγουν το φακό όπως ο διάολος το λιβάνι και σε συνετίζουν λίγο.
Ξέρεις, ο κλασικός τύπος που ούτε βγαίνει καλά στη φωτογραφία, αλλά κι αν ποτέ του πεις να σε βγάλει θα σε κοιτάξει με δολοφονικό βλέμμα και πιθανότατα η φωτογραφία θα είναι λες και το κινητό είχε ναυτία.
Βαριέμαι να βγαίνω φωτογραφίες όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, αλλάζω φωτογραφία προφίλ μία φορά το χρόνο κι εννοείται πως αδυνατώ να βγω μια σοβαρή «αυθόρμητη» φωτογραφία. Στην πυρά!
Αν ζούσαμε σε κάποια άλλη εποχή, ας πούμε κατά το μεσαίωνα οι άνθρωποι αυτοί θα περνούσαν από ιερά εξέταση και θα καίγονταν στην πυρά διότι θα θεωρούνταν αλλόφρονες και μάγοι. Ζούμε σε αυτή την καταραμένη όμως εποχή της εικόνας που η τεχνολογία εξελίσσεται με ταχύτητες φωτός κι είναι γνωστό πως μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις μα αυτή η υπερβολική προσοχή στη φωτογραφία μας κάνει να ξεχνάμε ίσως λίγο το λόγο, την ουσία που τραβήχτηκε.
Λυπηθείτε κι εμάς που όσο duck face και να κάνουμε κι όσο και να φτιαχνόμαστε, πάντα θα καταστρέφουμε μια φωτογραφία γιατί πολύ απλά δε θέλαμε να βγούμε. Όχι, όχι δεν τίθεται ζήτημα επανάστασης κατά του mainstream, απλά είναι θέμα καθαρής βαρεμάρας κι ωχαδερφισμού. Για τους λεγόμενους «φωτοαγενείς» είναι ζήτημα αδιαφορίας. Πώς είναι να μιλάς με τη γιαγιά σου για τα χρώματα που θα φορεθούν φέτος το καλοκαίρι; Κάπως έτσι είναι να μιλάς με αυτούς τους ανθρώπους για φωτογραφίες, selfies και σελφοκόνταρα.
Είναι ωραίο ειλικρινά να μπορείς να συλλέγεις τόσες πολλές στιγμές και να τις μοιράζεσαι, αλλά αλήθεια τώρα τις μαζεύεις για να τις μοιράζεσαι! Και προσπαθείς να πείσεις έναν άνθρωπο που δε βγήκε φωτογραφία ούτε στο πτυχίο του να βγει για να τη δημοσιεύσει ενώ πίνει ένα συνηθισμένο καφέ ή μέσα στην καταχνιά του κλαμπ που ο ιδρώτας στάζει από παντού και στη φωτοαγενή φίλη μας μαζί με τον ίδρωτα έχει στραπατσαριστεί και το make up λες και της έδωσε γλωσσόφιλο ο Τζόκερ;
Δεν είναι πρόβλημα το να βγουν φωτογραφία, το θέμα είναι το ότι πρέπει να βγουν όχι γιατί πραγματικά αξίζει η στιγμή να μείνει για πάντα.
Για να μην αναφερθώ καλύτερα σε εκείνες τις επικές φωτογραφίες που δεν είσαι εσύ κι ο αγαπημένος σου ή ο κολλητός ή η παρέα με ένα τρυφερό φιλί κι ένα τσούρμο χαμόγελα ή έστω ένα αφοπλιστικό τοπίο, αλλά τα κοκτέιλ ή τα άδεια μπουκάλια στο κλαμπ ή οι καφέδες.
Σοβαρά τώρα οι καφέδες! Δηλαδή πόσο πολύ εντυπωσιάστηκες όταν έφερε ο σερβιτόρος τους καφέδες κι αποφάσισες να αιχμαλωτίσεις τη στιγμή γιατί πιθανότατα πήγες για καφέ πρώτη φορά στη ζωή σου ή ήπιες πρώτη φορά καφέ.
Δεν αξίζει τον κόπο να το κάνουν, δεν το θέλουν, το θεωρούν χάσιμο χρόνου γιατί εδώ που τα λέμε είναι. Τους εκνευρίζει ίσως αυτή η υπερβολική ανάγκη των ανθρώπων να φωνάξουν «Δείτε μας, περνάμε καλά».
Εγώ ξέρω πως τις καλύτερες και τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου δεν υπήρχε κανένα φλας και κανένας φακός εκεί, γιατί κανένας δεν το σκέφτηκε και κανένας δεν ασχολήθηκε με το να φτιαχτεί εξωτερικά για να δείξει πόσο σούπερ περνάει γιατί ήμασταν όλοι καλά φτιαγμένοι μέσα μας.
Είναι εκείνοι οι τύποι που στο μεγαλύτερο ποσοστό έχουν ακόμα κινητό με πλήκτρα ή η κάμερά τους έχει κουτάκια, που ίσως γενικά δεν τα πάνε καλά με την τεχνολογία, κι όσο και να ζηλεύουν λιγάκι όσους βγαίνουν πάντα πετυχημένες φωτογραφίες δε θα πάψουν ποτέ να κάνουν κάφρικες γκριμάτσες και να χαλάν τις φωτογραφίες.
Εκείνοι που πάντα θα το παίζουν ντίβες όταν ο φακός στραφεί σε αυτούς αποφεύγοντας τους παπαράτσι, είναι εκείνοι ακριβώς που όταν θα τους δεις να πιάνουν την κάμερα θα ξέρεις ότι αυτή η στιγμή πραγματικά αξίζει να τη θυμάσαι.
Επιμέλεια Κειμένου Μαριάνας Μάργαρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαριάνα Μάργαρη
