Όσο και να καυγαδίσεις, να μαλώσεις, να μεγαλώσεις, ν’ αλλάξεις, να προχωρήσεις, η οικογένειά σου, το πατρικό σου σπίτι θα είναι πάντοτε το καταφύγιό σου. Οι γονείς και τα αδέρφια σου είναι εκείνοι που, χωρίς υπερβολές, ό, τι και να κάνουμε όσο μακριά τους κι αν βρεθούμε θα είναι πάντα δίπλα μας και θα τους έχουμε ανάγκη.

Το θείο δώρο σε μια οικογένεια, εκτός από καλούς γονείς είναι και το να έχεις αδέρφια. Μικρότερα, μεγαλύτερα, δίδυμα, ό, τι κι αν είναι, θαύμα που δυστυχώς όλοι αργούμε πολύ να εκτιμήσουμε. Είναι οι συνοδοιπόροι που όσο και να χαθείτε και ν’ απομακρυνθείτε πάντα θα είστε κοντά. Αυτοί οι «δεσμοί αίματος» είναι ίσως μέσα σου δυνατότεροι ακόμη και από εκείνους που σ’ ενώνουν με την μητέρα σου.

Κάποια στιγμή καλώς ή κακώς απογαλακτίζεσαι απ’ την ενότητα της οικογένειας και από τους γονείς. Στην αρχή, εκεί κοντά στην εφηβεία συναισθηματικά κι εν συνεχεία πρακτικά. Τα αδέρφια σου όμως θα είναι πάντα ο συνδετικός κρίκος με την παιδική ηλικία με την οικογένεια, με την ασφάλεια.

Στην αρχή είσαι πολύ μικρός για να κατανοήσεις την αξία αυτής της σχέσης, οπότε απλώς αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχεις μια σίγουρη παρέα κι αν μιλάμε για μεγαλύτερα αδέρφια, κάποιον που θα σου δώσει και θα σου μάθει καινούρια παιχνίδια, μα θα είναι κι ο πιο σωστός συνένοχος σε κάθε σκανταλιά. Στην εφηβεία, η αποξένωση είναι στο φόρτε της, δε μιλάτε κι οι καβγάδες είναι καθημερινότητα. Ειδικά, αν ο ένας είναι έφηβος κι ο άλλος έχει ακόμα δρόμο μπροστά του ή έχει βγει απ’ την αψυχολόγητη αυτή φάση εδώ και καιρό, υπάρχει μια γενικότερη απαξίωση προς τον εκάστοτε μικρότερο αδερφό.

Κι ευτυχώς αυτή η σκοτεινή περίοδος έρχεται ν’ αντικατασταθεί κάπου κοντά στην ενηλικίωση όταν πια έχετε κατανοήσει τον εαυτό σας κι είστε έτοιμοι να τον μοιραστείτε με τον πιο κοντινό σας άνθρωπο.

Η ρωγμή όμως αυτής την μεγάλης σιωπής κι απόστασης δεν καλύπτεται σε κάθε αδελφική σχέση με την ίδια επιτυχία. Μπορώ να πω κι από προσωπική πείρα πως κάποια χάσματα σ’ αυτές τις σχέσεις που δε γεφυρώθηκαν την κατάλληλη στιγμή, αργότερα δύσκολα ξεπερνιούνται, αν όχι καθόλου, καθώς κανένας πια δεν έχει χρόνο, χώρο και διάθεση.

Όσο όμως τυπική σχέση κι αν έχεις με τον αδερφό σου πάντα στα ζόρια είναι η καλύτερη λύση. Μικρότερος ή μεγαλύτερος, αδερφός ή αδερφή πάντα στις πολύ ζόρικες καταστάσεις, εκεί τρέχει. Λίγο που είναι ένα τρίτο μάτι λίγο κι αυτή η διαφορά ηλικίας, νοοτροπίας, προσωπικότητας είναι η τελευταία και πιο κρίσιμη γνώμη που θα πάρεις για να λύσεις ένα πρόβλημα.

Γιατί όμως κάποιοι προτιμούν να κρατάνε αυτήν τη σχέση τόσο αποστασιοποιημένη; Νομίζω ότι τα αδέρφια που δεν έχουν καθημερινή επαφή χάνουν το καλύτερο και το πιο σημαντικό κομμάτι της σχέσης τους. Τα αδέρφια δε θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται σαν φίλοι, αλλά οι φίλοι. Ίσως η σχέση με τα αδέρφια, όσο ισχυρούς δεσμούς και να έχει, ν’ απαιτεί την περισσότερη προσοχή και προσπάθεια από κάθε άλλη σχέση της ζωής σου, αλλά η αλήθεια είναι ότι την αξίζει κιόλας.

Θέλει προσπάθεια πολύ, γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, απλώς δεν μπορείς να την αποφύγεις, οπότε φρόντισε να την κάνεις όσο πιο όμορφη κι ενδιαφέρουσα γίνεται. Ναι, όσο μεγαλώνεις και προχωράς, με τους φίλους που πια δεν ταιριάζετε, δεν κατανοείτε ο ένας τον άλλον, άλλοτε διακριτικά, άλλοτε μ’ έναν γερό καβγά κόβεται παρέες κι όλα καλά. Με τα αδέρφια όμως δεν έχεις αυτήν τη δυνατότητα, όσες αποστάσεις και να πάρετε πάντα θα βρίσκεται ένας λόγος σοβαρός να σας ενώνει.

Είναι σημαντικό λοιπόν τα αδέρφια σου να φροντίζεις να μην είναι ένας κοντινός συγγενής, αλλά ένας πολύ καλός φίλος. Να τα στηρίζεις ακόμη κι αν δεν εγκρίνεις την τροπή που πήρε η ζωή τους και να εκφράζετε ο ένας στον άλλον την αγάπη σας. Να μη βρίσκεστε μονάχα σε περιόδους μεγάλης κρίσης. Όσο διαφορετικοί άνθρωποι κι αν έχετε γίνει, πάντα μαζί τους θα περνάς σίγουρα καλύτερα από πολλούς άλλους σαφώς πιο ασήμαντους, αλλά απαραίτητους φίλους και γνωστούς της ζωής σου.

Ξέρεις, πως όσες φορές είχες να αντιμετωπίσεις τη δική του κριτική και διαφορετική γνώμη, όσο κι αν δε σ’ ενδιέφερε ποτέ η γνώμη των άλλων, αισθάνεσαι άσχημα και πάντα τα λόγια τους μετράνε περισσότερο για λόγο που ποτέ κανένας αδερφός δεν μπόρεσε να κατανοήσει κι ακόμη να εξηγήσει. Να βγαίνεις και να κάνεις παρέα μαζί τους συχνά- πυκνά κι εκτός σπιτιού. Είναι η καλύτερη επιλογή για να τρέξεις για συμβουλές κι ο πιο σπουδαίος τρόπος να κάνεις παρέα με άτομα που ίσως σε άλλη περίπτωση να μην είχες ούτε «καλημέρα», αλλά τα αδέρφια πάντα θα τα θαυμάζεις και θα σε θαυμάζουν σιωπηλά για ό, τι κι αν έγιναν ή θέλουν να γίνουν.

Μην εγκαταλείπεις λοιπόν ποτέ αυτήν τη σχέση θεωρώντας πως απλώς η συγγενική σύνδεση σας καλύπτει και δε χρειάζεται κόπο και παρουσία, πάλεψε γι’ αυτήν όπως της αρμόζει κι όσο είναι νωρίς, γιατί όσο κι αν λες πως οι φίλοι σου είναι η οικογένειά σου, δε νομίζω να υπάρχει πιο γαμάτη σχέση απ’ το να έχεις για φίλο την οικογένειά σου.

 

Συντάκτης: Μαριάνα Μάργαρη
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου