Βγαίνεις πρώτο ραντεβού, ο ενθουσιασμός κι η αγωνία σου είναι στο ζενίθ τους. Όλως παραδόξως φεύγοντας απ’ το σπίτι ο καθρέφτης μόνο που δεν αρχίζει τα ξεματιάσματα, τέτοια επιτυχία. Η αυτοπεποίθησή σου είναι στον ουρανό. Μπαίνετε στο μαγαζί κι όλοι γυρίζουν και σας κοιτάζουν. Αισθάνεσαι πως είστε ο Κεν κι η Μπάρμπι.
Εισέρχεσαι με αέρα σταρ μέχρι που το παπούτσι σου συναντά αυτό το απαράδεκτο χαλί κι εσύ βρίσκεσαι αγκαλιά με το σερβιτόρο στο πάτωμα. Σηκώνεσαι αστραπιαία και προσπαθείς να κινηθείς με άνεση. Ο κόσμος που αντιλήφθηκε τη βουτιά γυρνάει και σχολιάζει γελώντας το επεισόδιο ενώ ο άνθρωπος που συνοδεύεις σε κοιτά με ένα πλήρως αψυχολόγητο βλέμμα. Λίγος πανικός, λίγη απογοήτευση και σίγουρα πολλή ντροπή. Γιατί τέτοια δυσφορία αφού συνήθως το αποτέλεσμα είναι το γέλιο;
Αν δεν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων σίγουρα έχεις ένα τέτοιο τύπο στην παρέα σου. Ξέρεις, από εκείνους που όσο προσεκτικοί κι αν προσπαθούν να είναι, πάντα η έξοδος μαζί τους μπορεί να αποβεί μοιραία και κυρίως ξεκαρδιστική. Όσο ρεζίλι κι αν σε κάνει πάντα μαζί του περνάς πολύ καλά και κάθε φορά θα βρίσκει νέους τρόπους να αποκαλύπτει το ταλέντο του.
Όταν περπατάτε στο δρόμο και σκοντάφτει στο ίσωμα, όταν πιάνονται τα ακουστικά του στο κολονάκι του λεωφορείου, όταν πάει να ακουμπήσει το μπαρ και γλιστρά ο αγκώνας του. Για κάποιους ίσως είναι και λίγο άβολο, αλλά θα πρέπει να είσαι πολύ αφελής για να θεωρείς πρόβλημα κάτι τέτοιο για τη συναναστροφή σου με κάποιον, γιατί αν κάτσουμε κι αναλογιστούμε τα πιο αστεία περιστατικά που έχουμε βιώσει στα περισσότερα εξ αυτών αυτός ο φίλος είναι πρωταγωνιστής.
Βρε παιδιά, κι οι αδέξιοι άνθρωποι έχουν ψυχή και μάλιστα μικρού παιδιού οι περισσότεροι. Δεν ευθύνονται εκείνοι που το χαλί είχε ζαρώσει, ούτε για το κολονάκι που πετάχτηκε μπροστά τους, ούτε για την τσάντα που παρέσυρε τα ποτήρια απ’ το μπαρ. Απλά συμβαίνει.
Ακόμα κι οι επιστήμονες δεν έχουν διευκρινίσει τι πάει στραβά. Δεν είναι επιλογή, δυστυχώς, αν έχεις παραπάνω κιλά και θες να τα χάσεις, κάνεις δίαιτα, αν έχεις μεγάλη μύτη και δε σ’ αρέσει, πλαστική, αλλά η αγαρμποσύνη δεν ξεπερνιέται με τίποτα, το αντίθετο μάλιστα. Όσο περισσότερο προσπαθείς να προσέχεις τόσο μεγαλύτερη η ζημιά.
Απόδειξη αυτής της δυσανάλογης σχέσης μεταξύ τάξης κι αταξίας αποτελεί σίγουρα το φλερτ. Κοιτάζεστε ώρα κι είναι γεγονός πως δεν μπορεί να ξεκολλήσει, παίρνει το ποτό χωρίς να πάρει το βλέμμα του από πάνω σου, πάει να πιάσει το καλαμάκι με το στόμα, το οποίο καταλήγει στη μύτη. Τρομάζει και στρέφεται αλλού ντροπιασμένος. Ξεκαρδίζεσαι και γυρνάς κι εσύ απ’ την άλλη.
Για να πούμε την αλήθεια αυτό ήταν χαριτωμένο όπως επίσης και το ότι έπεσε πάνω στο σερβιτόρο όταν περνούσε από δίπλα σου, αλλά πώς μπορείς εσύ να βγεις μ’ έναν τέτοιον άνθρωπο όταν κατά πάσα πιθανότητα θα τράβα παντού τα βλέμματα κι εσύ θα πρέπει να είσαι άνετος όταν ο σερβιτόρος θα αναθεματίζει καθώς θα μαζεύει τα ποτήρια που διάλυσε με μια κίνηση.
Όλα έχουν δύο όψεις, έναν τέτοιο άνθρωπο όμως πρέπει να τον σέβεσαι. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι; Για ‘σένα το να περπατάς απλά στο δρόμο είναι εντελώς φυσικό. Ένας αδέξιος όμως πρέπει να προσέχει διπλά, για να μη μιλήσω για το όταν πρέπει να περάσει ανάμεσα από δύο τραπέζια με γυαλικά. Πίστεψέ με, είναι ειλικρινά αξιοθαύμαστο γιατί για ‘σένα το να μεταφέρεις ένα δίσκο απ’ το ένα δωμάτιο στο άλλο είναι απλό, εκείνοι όμως πρέπει να έχουνε πάντα τη σκούπα και τη σφουγγαρίστρα σε ετοιμότητα.
Αν είσαι κι εσύ αδέξιος θα έχεις αισθανθεί σίγουρα εκείνο τον πανικό στο βλέμμα του συντρόφου σου όταν παίρνεις το κινητό του στα χέρια σου ή εκείνη την αγανάκτηση ανάμεικτη με πολύ συγκρατημένο γέλιο όταν πάει να σε σηκώσει μετά τη βουτιά σου στη βρεγμένη ράμπα των αναπήρων, ή αν είσαι κοριτσάκι την απίστευτη ανησυχία του όταν αποφασίζεις να φορέσεις τις καινούριες γόβες σου, που σε κρατάει σφιχτά απ’ το χέρι και είναι πάντα σε ετοιμότητα να σε μαζέψει απ’ το έδαφος, γιατί σίγουρα θα πέσεις.
Όσο κουραστικό κι αν είναι όμως για τον άνθρωπό σου, αντιλαμβάνεται πως είναι ένα απ’ τα πιο ερωτεύσιμα στοιχεία σου κι ακόμα κι αν προτιμά τα πλαστικά ποτήρια στο σπίτι σας και δε σε εμπιστεύεται στην κουζίνα και τρέμει το φυλλοκάρδι του όταν σου δίνει το καινούριο του κράνος ή τα πανάκριβα γυαλιά της, σε λατρεύει γι’ αυτήν ακριβώς την απροσεξία και την αφηρημάδα γιατί η αγαρμποσύνη σου όχι απλώς είναι χαριτωμένη, αλλά δείχνει μια παιδικότητα που σε κάνει να ξεχωρίζεις με ένα μοναδικό τρόπο.
Όσοι το γελοιοποιούν και το εξευτελίζουν ή ακόμα ντρέπονται γι’ αυτό, σίγουρα πρέπει να θυμηθούν εκείνες τις φορές που έχουν πάρει αμπάριζα ένα έπιπλο και κλαίνε ακόμα το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού τους, γιατί αυτά δεν τα κάνουν μόνο οι αδέξιοι.
Ναι, αυτοί οι άγαρμποι τύποι δεν είναι απωθητικοί, αλλά άκρως ερωτικοί και το να είσαι σε σχέση με ένα τέτοιο άνθρωπο είναι μία μόνιμη περιπέτεια γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε και πώς θα βρει τρόπο να δείξει και πάλι την ικανότητά του.
Επιμέλεια Κειμένου Μαριάνας Μάργαρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαριάνα Μάργαρη
