Ο Αύγουστος έφτασε στο τέλος του, και μαζί του παίρνει ένα ακόμη καλοκαίρι. Εσύ, όμως, βρίσκεσαι στο μπαλκόνι του σπιτιού σου, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, να αναπολείς τις διακοπές που δεν πήγες και φέτος γιατί δούλευες. Σχεδόν όλοι σου οι φίλοι επέστρεψαν από τις καλοκαιρινές τους εξορμήσεις γεμάτοι αναμνήσεις κι ανανεωμένοι, ενώ εσύ ακόμα προσπαθείς να αποβάλλεις από πάνω σου άλλη μία σεζόν τρεξίματος, πίεσης και άγχους. Στις συζητήσεις που γίνονται επικρατεί ένας υπέρμετρος ενθουσιασμός, καθώς όλοι έχουν μία ιστορία να αφηγηθούν για το πώς πέρασαν. Εκδρομές, θάλασσες, ξενύχτια, ατελείωτα ηλιοβασιλέματα, παρέες στις γειτονιές, αποτελούν λίγα από τα θέματα που ανακυκλώνονται στη συζήτηση. Παραμένεις σιωπηλός κι ελπίζεις να μην έρθει η σειρά σου να πεις κι εσύ πώς πέρασες ή να μη σε ρωτήσει κάποιος φίλος τι έκανες ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην πόλη.
Κι όμως, φτάνει. Και πριν ακόμη ξεστομίσεις την πρώτη σου λέξη, συνειδητοποιείς πως δεν έχεις σχεδόν τίποτα να πεις. Οι περισσότερες προτάσεις σου έχουν μέσα τις λέξεις «δουλειά» και «υπερωρίες», ενώ στον τόνο της φωνής σου εύκολα διακρίνει κανείς μια μικρή γεύση απογοήτευσης. Καλοκαίρι, σημαίνει για εσένα να δουλεύεις έξι ήμερες την εβδομάδα, ενώ σε περίπτωση αυξημένης δουλειάς μπορεί να φτάσεις και τις εφτά και ταυτόχρονα ξέρεις πώς δε θα επιτρέψεις στην ώρα σου στο σπίτι σου. Αυτό σημαίνει πως οι ξέγνοιαστες καλοκαιρινές στιγμές ήταν ελάχιστες.αν όχι ανύπαρκτες. Μια χαλαρή μπίρα μετά τη δουλειά για να αποφορτιστείς με κάποιον συνάδελφο ή στην καλύτερη φαγητό με το αγαπημένο-η σου, αν είχε ξεμείνει κι αυτός-η στην πόλη, είναι τα μόνα που έχεις να μοιραστείς.
Για να μη λέμε, όμως, μόνο τα αρνητικά, μπορεί να μην παρευρέθηκες σε κάποιο Ικαριώτικο πανηγύρι, δεν άφησες όμως γιορτούλα σε κοντινό χωριό, που να μην πας. Μπορεί να ήθελες να ζήσεις σαν εμπειρία τα Αυγουστιάτικα πανηγύρια στην Αμοργό, όπου ολόκληρο το νησί γιορτάζει και οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να βιώσουν την Αμοργιανή φιλοξενία, κατάφερες όμως να μείνεις όρθιος-ια ως τα ξημερώματα στο γλέντι του χωριού, τραγουδώντας παραδοσιακές μουσικές.
Η επόμενη μέρα βέβαια δε σε βρήκε σε κάποιο δωμάτιο ξενοδοχείου ή στο εξοχικό του κολλητού, αλλά να ετοιμάζεσαι ήσυχα, να ξεκινήσεις για τη δουλειά. Βιταμίνες, αναλγητικά για τον πονοκέφαλο, ηλεκτρολύτες ήταν το πρωινό σου γεύμα, ώστε να καταφέρεις να ανταπεξέλθεις την ώρα της βάρδιάς σου. Μέσα σου ένιωθες ξενέρωτα που πρέπει να αφήσεις το κρεβάτι σου ενώ οι κολλητοί σου έστελναν συνεχώς φωτογραφίες από ξαπλώστρες στην παραλία να ξεκουράζονται και να απολαμβάνουν τον καλοκαιρινό ήλιο, περνώντας την ώρα τους.
Αναλογικά, πώς περνάνε οι ώρες στη δουλειά; Με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από ό,τι στις διακοπές. Θυμάσαι να κοιτάς το ρολόι σου και να μην έχουν περάσει ούτε πέντε λεπτά, από την τελευταία στιγμή που είδες την ώρα. Ο εγκέφαλός σου, κάνει ένα γρήγορο υπολογισμό- έχεις σίγουρα άλλες τέσσερις ώρες εργασίας, εκτός βέβαια αν προκύψει κάτι απρόοπτο. Παρασκευή βράδυ κι εκεί που το ωράριό σου έχει τελειώσει κι είσαι έτοιμός-η να κλείσεις και να φύγεις, μπαίνουν δύο παρέες, έξι με δέκα άτομα η κάθε μία και ρωτάνε αν είστε ανοιχτά. Στο μυαλό σου παίζουν πολλές απαντήσεις, επικρατεί όμως το «ναι φυσικά», κι αναρωτιέσαι αν αυτή η ερώτηση έχει δημιουργηθεί για να καλύψει την αγένεια ορισμένων ανθρώπων ή αν όντως το εννοούν. Ωστόσο, αυτά δεν τα λες κι αφήνεις τη συζήτηση να κυλήσει προς ακρογιαλιές και καλοκαιρινούς έρωτες (άλλων) όσο εσύ πίνεις το ποτό σου και νιώθεις ένα μικρό τσίμπημα μέσα σου.
Αν περνάς τους τρεις αυτούς μήνες σε αστικά κέντρα, ξέρεις πως τουλάχιστον, το καλό με το καλοκαίρι είναι πώς μπορείς να δεις την πόλη σου με άλλο μάτι. Για λίγες ώρες, μπορείς να χαθείς μαζί με τους τουρίστες, να αισθανθείς ότι βρίσκεσαι σε κάποιο διαφορετικό μέρος και να κάνεις πράγματα που στη ζωή σου δεν αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς σου. Έχεις τη δυνατότητα να ηρεμήσεις και να πιεις τον καφέ σου σε διαφορετικές καφετέριες, να συναναστραφείς με ανθρώπους που ναι μεν ζείτε στην ίδια πόλη, αλλά δεν έχετε κοινές παρέες, να επισκεφτείς μέρη και να τα χαρείς που σε άλλες περιπτώσεις δε θα μπορούσες να πας. Το καλύτερο, όμως, βρίσκεται στο γεγονός ότι μπορείς να οργανώνεις μικρές εκδρομές που σε βοηθάνε να γεμίσεις μπαταρίες, ακόμα κι αν είναι μονοήμερες. Σύμφωνα πάντα με το πρόγραμμα της δουλειάς!
Έχοντας τελειώσει τη δική σου ιστορία για το πώς πέρασες το καλοκαίρι, καταλαβαίνεις πώς τελικά αν και ήταν ζόρικο, δεν πέρασες τόσο άσχημα όσο πίστευες: Καινούριες γνωριμίες, νέες εμπειρίες κι ανακαλύψεις, συνέθεσαν ένα ιδιαίτερο τρίμηνο. Τώρα έχεις την εμπειρία να θέσεις τα όριά σου την επόμενη φορά που θα θελήσεις να πάρεις άδεια αλλά και τη γνώση για το τι θα μπορούσες να κάνεις σε περίπτωση που χρειαστεί να δουλέψεις σεζόν.
Και να θυμάσαι: Αν και η Ελλάδα το καλοκαίρι είναι απίστευτη, με τα νησιά της είτε μικρά είτε μεγάλα να κλέβουν την παράσταση, μπορείς να ξεκουραστείς και να χαλαρώσεις τον χειμώνα σου σε κάποια κοσμοπολίτικη πόλη της Ευρώπης κάνοντας τα ψώνια σου και δοκιμάζοντας νέες γεύσεις, όσο οι φίλοι σου θα δουλεύουν. Κάτι είναι κι αυτό!
Συντάκτης: Άννα Κοκολάκη
