Είναι η φιλανθρωπία άλλοθι για μια κακή συμπεριφορά;

Χριστούγεννα, οικογενειακή γιορτή. Είναι οι μέρες που όλοι ευαισθητοποιούμαστε λιγάκι παραπάνω για τους συνανθρώπους μας. Αποφεύγοντας τα περιττά δώρα που αγοράζουμε για όσους ξέρουμε σε τούτο τον κόσμο, αποφασίζουμε να δωρίσουμε λιγοστά σε εκείνους τους αγνώστους που έχουν πραγματική ανάγκη· έστω μιας παροδικής χαράς. Το ελάχιστο, ένα κουτί μακαρόνια φεύγοντας από το σούπερ μάρκετ θαρρώ πως οι περισσότεροι το έχουν θυσιάσει. Για να μη βαρύνω όμως το κλίμα, θα μπω στο ψητό.

Πόσο αληθινές είναι οι φιλανθρωπικές ενέργειες που λαμβάνουν μεγάλη δημοσιότητα; Γιατί εσένα που έχεις είκοσι και προσφέρεις τα δέκα δε θα σε επιβραβεύσει κανείς ενώ εκείνους που έχουν χιλιάδες προσφέροντας ψίχουλα τείνουμε να τους εξυμνούμε; Μια πρώτη σκέψη είναι πως συνήθως αποτελούν δημόσια πρόσωπα οπότε μαθεύονται γρηγορότερα οι καλές πράξεις και επαινούνται. Μια δεύτερη όμως σκέψη είναι πως εκείνος ο βιομήχανος που θα δωρίσει φαγητό σε άστεγους, επί παραδείγματι, είναι ο ίδιος που εχθές τους άφησε στον δρόμο ύστερα από ξαφνικές απολύσεις που έκανε. Βοηθώντας λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων, εξωραΐζει την εικόνα του στα μάτια της κοινωνίας. Σαν έννοια πασχίζει να είναι ανιδιοτελής όμως δυστυχώς δεν τα καταφέρνει.

Έχει γίνει γραφικό πλέον να βρίσκεται κανείς ή να παρακολουθεί gala με φιλανθρωπικό χαρακτήρα συμπεραίνοντας πως το συνολάκι του πιο κακοντυμένου στην δεξίωση κοστίζει όσο ένα διαμέρισμα. Φυσικά με μια δόση υπερβολής μα αρκετά κοντά στην αλήθεια. Αφήνοντας στην άκρη ετούτες τις κακές σκέψεις, μέρες που είναι, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια επί προσωπικού σε κάθε άνθρωπο όπου δρα υπό το φως του φεγγαριού καθώς αντί να κοκορεύεται για τις πράξεις του, λαμβάνει όλη εκείνη τη χαρά του να προσφέρει μένοντας στην ουσία της πράξης. Εκείνοι οι αφανείς ήρωες που ποτέ δεν παρασημοφορήθηκαν για όσο έπραξαν.

Αν το καλοσκεφτείς, η φιλανθρωπία ή ο εθελοντισμός, αποτελούν ενέργειες οι οποίες βοηθούν έμπρακτα όσους στάθηκαν άτυχοι όμως επουλώνουν και προσωπικές πληγές. Αυτοί που προσφέρουν περισσότερο είναι όσοι περάσαν από στερήσεις γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι θα πει έλλειψη βασικών αγαθών. Κατακλύζεσαι από τόσο έντονα συναισθήματα  όταν προσφέρεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα που οριακά εθίζεσαι σε αυτό. Όσο πιο συχνά ή όσα πιο πολλά τόσο πληρέστερος νιώθεις. Αποτελούν χόμπι των γιορτινών ημερών μιας και θυμόμαστε όσα πρέσβευε ο ερχομός του Θεανθρώπου στην γη. Την προσφορά, το θαύμα και την ανιδιοτέλεια. «Ας μην αγοράσω εκείνο το ζευγάρι γόβες για φέτος, θα πάρω μια κούτα με τρόφιμα για όσους τα χρειάζονται», «δεν είναι ανάγκη να πάρω φέτος τις καινούριες ζάντες που σκεφτόμουν, θα γεμίσω με δώρα κάθε γωνιά την πόλης όπου ξέρω πως έχουν ανάγκη». Απλές κινήσεις που δε μας στερούν τίποτα ενώ μας γεμίζουν χαρά καθώς βοηθάμε.

Αισθάνεσαι σημαντικός όταν καταφέρεις να προσφέρεις, έστω και το ελάχιστο σε κάποιον. Αν όμως αυτή σου η κίνηση αποδειχθεί βουτιά στο κενό; Τι εννοώ; Ακούμε πολύ συχνά για Μ.Κ.Ο., για φιλανθρωπικές δράσης εκκλησιών ακόμη και για ιατρικές οργανώσεις παροχών βοηθείας. Δυστυχώς πλήθος αυτών έχουν αποδειχθεί απάτες σε βάρος ευαισθητοποιημένων ατόμων όπου τους εκμεταλλευτήκαν από τα ελάχιστα έως περιουσίες ολόκληρες. Δωρεές υπέρ πίστεως που μετατράπηκαν σε χρυσοποίκιλτους πολυελαίους ναών ή προσωπικών πολυτελειών όσων κρύβονταν πίσω από τις καλοστημένες επιχειρήσεις. Σωστό μάρκετινγκ θα μου πεις, χτυπάς στο φιλότιμο και την ευαισθησία μην αφήνοντας περιθώρια αποτυχίας του στόχου σου. Ανέντιμο και βρώμικο θα το χαρακτήριζα.

Ίσως λοιπόν εκείνες οι δεύτερες σκέψεις που προκύπτουν πριν θυσιάσεις τα μακαρόνια σου ή το αλεύρι να μην είναι τόσο παράλογες. Μια σωστή έρευνα των οργανισμών πριν προβεί κανείς σε μια δωρεά, μια φιλανθρωπία ή την προσφορά εθελοντικής υπηρεσίας αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο επιβεβαίωσης εγκυρότητας στοιχείων. Σαφώς δεν είναι πάντοτε αντιπροσωπευτικό και ακριβές το αποτέλεσμα όμως αποφεύγεις κάποιες σίγουρες κακοτοπιές. Γνωρίζοντας σκάνδαλα όπου έχουν εμπλακεί οργανισμοί που παρουσιάζονται ως φιλανθρωπικοί καλό θα ήταν να αποφεύγονται. Καλύτερα να συνεισφέρεις σε ένα μεγαλύτερο σωματείο, ακόμη κι αν κρίνεις πως δεν έχει μεγάλη ανάγκη επί του παρόντος, παρά να αμφιβάλλεις για τον προορισμό των κινήσεών σου.

Αποψούλα, σημερινή. Ας βοηθήσει ο καθένας όσο και όπου μπορεί τον συνάνθρωπο κι ας στερηθεί εκείνος μια πολυτέλεια. Θα συμφωνήσεις μαζί μου όταν αισθανθείς τη γαλήνη της προσφοράς. Ιδίως όταν είναι ωφέλιμη. Μια συμβουλή· αν εμπλακείς ποτέ σε αυτό το μονοπάτι μην κάνεις τίποτε από εγωισμό ή θέλοντας να δείξεις ανωτερότητα. Δράσε ήσυχα, αποτελεσματικά βοηθώντας ουσιαστικά όσους το έχουν ανάγκη και όπου εκείνη χρειάζονται.  Βοηθάω δε σημαίνει παρέχω ό, τι έχω, σημαίνει κατανοώ την ανάγκη του άλλου προσπαθώντας για το βέλτιστο αποτέλεσμα που μπορώ να επιτύχω.